Η Βίκυ Βολιώτη, καλεσμένη στην εκπομπή Super Κατερίνα, μίλησε για την απώλεια του πατέρα της σε νεαρή ηλικία και την επίδραση που είχε στη ζωή της, καθώς και για την υιοθεσία της κόρης της από την Αιθιοπία.
Η ηθοποιός αποκάλυψε ότι η απόφαση για υιοθεσία ήταν αυτονόητη για εκείνη και τον σύζυγό της, παρά το ότι μπορούσε να αποκτήσει βιολογικά παιδιά, εκφράζοντας ίσως έναν φόβο για την εγκυμοσύνη.
Περιέγραψε τη διαδικασία υιοθεσίας ως δύσκολη αλλά όχι χρονοβόρα, συγκριτικά με την κατάσταση στην Ελλάδα.
Η Βολιώτη τόνισε ότι η μητρότητα την άλλαξε, δίνοντας απόλυτη προτεραιότητα στην κόρη της, ενώ συνεχίζει να εργάζεται, θεωρώντας ότι ένα παιδί αποτελεί πολύτιμο κομμάτι της ζωής.
Πιο αναλυτικά
Η Βίκυ Βολιώτη βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή Super Κατερίνα στον ALPHA, σήμερα Παρασκευή 5/12. Η επιτυχημένη ηθοποιός μίλησε για την απώλεια του πατέρα της όταν εκείνη ήταν 16 ετών αλλά και για την υιοθεσία της κόρης της.
Η συνέντευξη της Βίκυς Βολιώτη
Αρχικά, με αφορμή το πτυχίο που πήρε μετά από πολλά χρόνια, είπε πως ήθελε να το κάνει και για τον πατέρα της που έχει φύγει εδώ και πολλά χρόνια από τη ζωή (δείτε εδώ την ανάρτησή της): «Ήταν πολύ δύσκολο. Το να χάνει ένα παιδί έναν από τους δυο γονιούς σε αυτή την ηλικία… Για κάποια χρόνια δεν τον είχα καθημερινά στο σπίτι, όταν ξαναγύρισε αρρώστησε. Οπότε τα τελευταία χρόνια από τα 13μιση στα 16 ήταν δύσκολη περίοδος. Ζούσαμε με την αρρώστια. Σίγουρα με στιγμάτισε και με έναν τρόπο πάντα το είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου “μπαμπά στο είχα πει αυτό, δεν το έκανα, με συνεπήρε η δουλειά”. Μου είχε γράψει σε ένα σημειωματάκι πριν φύγει: “Βίκυ να κάνεις ότι θέλεις τη ζωή σου, ότι αγαπάς αλλά πάρε ένα πτυχίο για να έχεις την ασφάλεια αυτή σε μια περίπτωση δυσκολίας στη δουλειά που θα επιλέξεις, να στραφείς εκεί”, πάνω κάτω στα λέω τώρα».
Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στην κόρη της, την οποία έχει υιοθετήσει από την Αιθιοπία. «Η κόρη μου είναι 11. Βλέπει παραστάσεις μου. Της αρέσει γενικά εκφράζει τη γνώμη της, δεν μασάει τα λόγια της. Γενικά πάντως μέχρι στιγμής δεν έχει εκφραστεί αρνητικά για καμία παράσταση», λέει.
Για την απόφασή της να υιοθετήσει, ενώ μπορούσε να γίνει μαμά, εξομολογήθηκε: «Είναι κάτι το οποίο δεν το σκέφτηκα ποτέ, ήταν κάτι το οποίο ήταν πολύ αυτονόητο για εμένα, δεν ήταν κατόπιν σκέψεων. Ίσως φοβόμουν και την εγκυμοσύνη. Με τον άντρα μου συμφωνούσαμε».
«Την Άννα την γνώρισα ενός μήνα. Αδιαμφισβήτητα κατάλαβα ότι ήταν το παιδί μου. Ήταν δύσκολο αλλά ήμασταν αποφασισμένοι. Με τα χρόνια όλα τα πράγματα εξωραΐζονται και όταν το τέλος είναι καλό οποιαδήποτε δυσκολία χάνει την βαρύτητά της. Ήταν μια δύσκολη (σ.σ κατάσταση) όχι πολύ χρονοβόρα σε σχέση με το τι συμβαίνει στην Ελλάδα με τις υιοθεσίες. Εδώ κρατάει περισσότερο χρόνο η αναμονή γιατί δεν έχουμε πολλά παιδιά προς υιοθεσία είναι λίγα, οπότε τα ζευγάρια είναι πολλά και υπάρχει μεγαλύτερη χρονική διάρκεια», αποκάλυψε για την υιοθεσία από την Αιθιοπία.
«Νομίζω πως με άλλαξε η μητρότητα. Απόλυτη προτεραιότητα έχει η Άννα χωρίς να σημαίνει ότι δεν θέλω να δουλεύω. Τα πράγματα πρέπει να ζυμώνονται μαζί. Ένα παιδί δεν έρχεται να αναστατώσει τη ζωή, έρχεται να είναι ένα κομμάτι πολύτιμο», συμπλήρωσε.






