Ο Έντι Γαβριηλίδης, καλεσμένος στο Στούντιο 4, μίλησε για την πορεία του στη μόδα, μια διαδρομή γεμάτη προκλήσεις και σκληρή δουλειά. Από μικρός, σε καλλιτεχνικό περιβάλλον, ανέπτυξε το ταλέντο του στη ζωγραφική, το οποίο τον οδήγησε φυσικά στη μόδα.
Στα 17 του, μετακόμισε στο Λονδίνο, όπου αντιμετώπισε την πραγματικότητα της βιομηχανίας, μακριά από τις προσδοκίες του. Στο St. Martins, η κριτική ήταν αυστηρή, αλλά η πίστη στον εαυτό του τον κράτησε.
Αναφέρθηκε επίσης στην πρακτική του στον Alexander McQueen, ξεκινώντας από απλές δουλειές, αλλά με την επιμονή του να τον οδηγεί στην επιτυχία.
Πιο αναλυτικά
Ο Έντι Γαβριηλίδης ήταν καλεσμένος στο Στούντιο 4 το απόγευμα της Τετάρτης (19/11) όπου και εξιστόρισε τη διαδρομή του μέχρι να βρεθεί στο GNTM, μία πορεία γεμάτη λάμψη, αλλά και σκληρή δουλειά, δοκιμασίες και στιγμές που τον προσγείωσαν πριν τον απογειώσουν.
Από μικρός βρισκόταν σε ένα καλλιτεχνικό περιβάλλον. Η μαμά με σπουδές Καλών Τεχνών και ενασχόληση με τη σκηνογραφία κατάλαβε πως ο νεαρός Έντι είχε ταλέντο στη ζωγραφική: «Άρχισα να ζωγραφίζω και αυτό να γίνεται ρούχο και φιγούρα. Οπότε ήρθαν όλα σιγά σιγά από μόνα τους. Δούλεψα πολύ, αλλά η ζωή μου τα έφερε έτσι».
Ο Έντι Γαβριηλίδης για την ενασχόλησή του με τη μόδα
«Η μόδα ήταν μονόδρομος», παραδέχεται, περιγράφοντας πώς οι γονείς του κατάλαβαν νωρίς ότι δεν θα γινόταν γιατρός ή δικηγόρος. Στα 17 του, εγκαταλείπει την Ελλάδα για το Λονδίνο. Εκεί συναντά μια πόλη «σκοτεινή και γκρι», όπως λέει ο Έντι Γαβριηλίδης: «Με είχε σοκάρει πόσο σκοτεινά και γκρι ήταν στο Λονδίνο, όπου πήγα στα 17. Είχα αυτοπεποίθηση και άγνοια κινδύνου, έφυγα από το σπίτι πιστεύοντας ότι είμαι ο καλύτερος του κόσμου. Πίστευα πολύ ότι θα τα καταφέρω. Έφαγα χαστούκι στο χαστούκι».
Στο St. Martins, το θρυλικό σχολείο μόδας, η πραγματικότητα ήταν πολύ μακριά από το χειροκρότημα που είχε ίσως στο μυαλό του: «Περίμενα να μου πουν “είσαι ταλεντάρα” και μου έλεγαν “χάλια, ξανά”.»
Όπως παραδέχτηκε, το σχολείο δεν τον ενθουσίαζε: «Δεν ένιωθα ότι ανήκω απόλυτα στο σχολείο. Κι οι έφηβοι γενικώς δεν νιώθουν ότι ανήκουν. Ήμουν ένα διαφορετικό παιδί αλλά είχα πάντα τσαγανό. Η πίστη σε εμένα, που δεν ξέρω από πού προερχόταν. Για να κάνω φίλους, ζωγράφιζα μπροστά σε όλους για να τους εντυπωσιάσω και να νιώσω ότι ανήκω».
Παράλληλα αναφέρθηκε στην πρακτική του: «Λίγο πριν την πτυχιακή μου έκανα την πρακτική μου στον Alexander McQueen. Στην αρχή έκανα καφέδες. Με τον συγκεκριμένο είχαμε βγει έξω στο Λονδίνο πριν δουλέψουμε μαζί και δεν ήξερα ποιος είναι».






