Η Σοφία Μουτίδου και η Έλενα Χριστοπούλου άνοιξαν μια συζήτηση για το ρόλο του «κρεβατιού» ως μέσου ανέλιξης στον χώρο της υποκριτικής, με τη Μουτίδου να δηλώνει ότι το θέατρο συχνά λειτουργεί ως «μεγάλο κρεβάτι» για την απόκτηση προνομίων. Η Χριστοπούλου αντέδρασε, επισημαίνοντας ότι δεν πρέπει να γενικεύουμε και ότι υπάρχουν και άλλοι παράγοντες επιτυχίας, όπως οι καλοί μάνατζερς. Παρά τις διαφωνίες, οι δύο γυναίκες συμφώνησαν ότι τέτοια φαινόμενα δεν περιορίζονται μόνο στον χώρο της υποκριτικής και ότι τα στερεότυπα δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα.
Πιο αναλυτικά
Η συζήτηση γύρω από το κατά πόσο το «κρεβάτι» λειτουργεί ως πηγή ανέλιξης και προνομίων στον χώρο της υποκριτικής άναψε ξανά δυναμικά, με αφορμή τις τοποθετήσεις της Σοφίας Μουτίδου και της Έλενας Χριστοπούλου στο Real View το βράδυ της Δευτέρας 17 Νοεμβρίου.
Η Σοφία Μουτίδου το έθεσε από την αρχή χωρίς περιστροφές, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Θα αναλάβω την ευθύνη και θα πω ότι είμαι η μόνη Ελληνίδα ηθοποιός που λέω δημόσια ότι το θέατρο είναι ένα μεγάλο κρεβάτι και δεν εννοώ το συναισθηματικό, ότι εφόσον δουλεύουμε μαζί, πιο εύκολα θα πάμε και μαζί, αλλά ότι το κρεβάτι ως μέσο απόκτησης ή συντήρησης κάποιων προνομίων. Από μένα το ακούτε; Κανένα πρόβλημα, ας το πω εγώ δημόσια».
Πώς αντέδρασε η Έλενα Χριστοπούλου και η απάντηση της Σοφίας Μουτίδου
Η δήλωση αυτή ξεκίνησε την κουβέντα, με την Έλενα Χριστοπούλου να επιχειρεί να περιορίσει τις γενικεύσεις και να ξεκαθαρίσει μια διαχωριστική γραμμή. Η ίδια σχολίασε: «Μην πούμε τώρα ότι όλοι πηδ…ντε για να γίνουν καλοί ηθοποιοί και μεγάλα ταλέντα. Έχουν καλούς μάνατζερς, έχουν ανθρώπους που τρέχουν γι’ αυτούς… Αλλά μην το βάλουμε τώρα στο ίδιο τσουβάλι».
Πάνω σε αυτό η Σοφία Μουτίδου θέλησε να απαντήσει: «Όσοι πηδ…ντε δεν είναι καλοί ηθοποιοί. Αλλά δεν σημαίνει ότι όσοι είναι πρώτοι είναι και καλοί ηθοποιοί. Το δεχόμαστε αυτό; Εγώ αναρωτιέμαι, γιατί τόσο μεγάλη αγωνία να αποδείξουμε ότι είμαστε ο μόνος χώρος στον οποίο το κρεβάτι δεν λειτουργεί και ως μέσο καριέρας».
Αξίζει να σημειωθεί πως οι δύο γυναίκες συμφώνησαν στην πορεία πως αυτά τα φαινόμενα δεν περιορίζονται στο χώρο της υποκριτικής ή του μόντελινγκ και τόνισαν πως τα στερεότυπα και τα άκρα δεν είναι αντιπροσωπευτικά της πραγματικότητας.






