Η υπόθεση της Ιωάννας Τούνη με το revenge porn αναδεικνύει τις αντιφάσεις της κοινωνίας μας σχετικά με την ιδιωτικότητα και τη σεξουαλικότητα.
Παρά το γεγονός ότι είναι δημόσιο πρόσωπο, η Τούνη δεν χάνει το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα και την προστασία από εγκλήματα όπως το revenge porn.
Η στάση της, μιλώντας ανοιχτά για την εμπειρία της, δίνει φωνή σε πολλές γυναίκες που έχουν βιώσει παρόμοιες καταστάσεις. Η κοινωνία πρέπει να στηρίξει τα θύματα και να καταδικάσει τους δράστες, ανεξάρτητα από τη δημόσια εικόνα του θύματος.
Η ανθρωπιά μας δοκιμάζεται από την ικανότητά μας να δείχνουμε ενσυναίσθηση και να υποστηρίζουμε το δίκαιο.
Πιο αναλυτικά
Η υπόθεση της Ιωάννας Τούνη και του revenge porn που βίωσε πριν μερικά χρόνια δεν αφορά μόνο μια influencer· αφορά όλους μας. Είναι καθρέφτης μιας κοινωνίας που δεν έχει ακόμα αποφασίσει τι θεωρεί ιδιωτικό, τι θεωρεί αξιοκατάκριτο και –κυρίως– πόση ανθρωπιά έχει να επιδείξει όταν κάποιος πέφτει θύμα ενός εγκλήματος που σχετίζεται με τη σεξουαλική του ζωή.
Η Ιωάννα Τούνη είναι δημόσιο πρόσωπο. Έχει επιλέξει να εκθέτει τη ζωή της, να τη μοιράζεται με το κοινό, να ζει μέσα από τα social media. Αυτή η επιλογή όμως δεν της αφαιρεί το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα.
Το ότι μια γυναίκα ποστάρει στιγμές από το σπίτι της ή τις διακοπές της, δεν σημαίνει ότι παραιτείται από το δικαίωμα να προστατεύεται από την παραβίαση των προσωπικών της δεδομένων. Το revenge porn δεν είναι «λογικό επακόλουθο» της δημοσιότητας. Είναι έγκλημα, πράξη ταπείνωσης και εξουσίας.
Όσοι χλεύασαν την Τούνη, λέγοντας «καλά να πάθει», στην πραγματικότητα δεν μιλούν για εκείνη. Μιλούν για την υποκρισία που μας διακατέχει ως κοινωνία.
Θέλουμε τις γυναίκες όμορφες, σέξι, ελεύθερες – αλλά μόνο όσο μένουν μέσα στα όρια που βάζουμε εμείς. Αν εκτεθούν, αν μιλήσουν για το σώμα τους ή τη σεξουαλικότητά τους, γίνονται «εύκολες», «προκλητικές», «υπεύθυνες για ό,τι τους συμβεί». Αυτή η αντίφαση είναι το δηλητήριο του δημόσιου διαλόγου.
Η Ιωάννα Τούνη έκανε κάτι που πολλοί στη θέση της δεν θα τολμούσαν: βγήκε και μίλησε
Μίλησε για τον πόνο, την έκθεση, τη ντροπή, τη δικαιοσύνη. Και, ναι, μπορεί να είναι influencer, να ζει από τη δημοσιότητα, να προβάλλει την εικόνα της. Όμως εκείνη τη στιγμή δεν μιλούσε ως influencer· μιλούσε ως γυναίκα που της έκλεψαν την αξιοπρέπεια και βρήκε τη δύναμη να σταθεί όρθια. Αν κάτι οφείλουμε να της αναγνωρίσουμε, είναι πως με τη δημόσια στάση της έδωσε φωνή σε εκατοντάδες γυναίκες που βίωσαν το ίδιο και σιώπησαν.
Δεν χρειάζεται να είμαστε «οπαδοί» της Τούνη για να είμαστε μαζί της. Αρκεί να είμαστε άνθρωποι. Να κατανοούμε ότι η δικαιοσύνη και η ηθική δεν εξαρτώνται από το αν συμπαθούμε κάποιον ή αν εγκρίνουμε τον τρόπο ζωής του. Το έγκλημα του revenge porn δεν γίνεται λιγότερο σοβαρό επειδή το θύμα είναι δημόσιο πρόσωπο.
Είμαστε, λοιπόν, μαζί της — όχι γιατί είναι διάσημη, αλλά γιατί είναι άνθρωπος που αδικήθηκε. Είμαστε μαζί της γιατί θέλουμε μια κοινωνία που δεν τιμωρεί τη γυναίκα για τη σεξουαλικότητά της, αλλά τον ένοχο για την πράξη του. Και όσο η Ιωάννα Τούνη μιλάει δημόσια, δεν κάνει επίδειξη. Κάνει κάτι βαθύτερο: μετατρέπει τη ντροπή σε δύναμη και το τραύμα σε μήνυμα.
Σε μια εποχή όπου η έκθεση είναι εύκολη αλλά η ενσυναίσθηση σπάνια, ας επιλέξουμε να σταθούμε στο πλευρό του θύματος – όχι του θεατή. Γιατί αυτό είναι το πραγματικό τεστ της ανθρωπιάς μας.
