Η Δώρα Χρυσικού, σε συνέντευξή της στην εκπομπή "Νωρίς Νωρίς" της ΕΡΤ, μίλησε ανοιχτά για τη μάχη της με τον καρκίνο των ωοθηκών και την τραυματική εμπειρία της με τον πρώτο γιατρό που επισκέφθηκε. Αναφέρθηκε στην ολική υστερεκτομή που υποβλήθηκε και την ψυχολογική της αντιμετώπιση, τονίζοντας ότι δεν έδωσε στον εαυτό της το περιθώριο να πενθήσει για τις αλλαγές στο σώμα της. Μέσα από αυτή τη διαδικασία συνειδητοποίησε ότι δεν επιθυμεί να αποκτήσει παιδιά, ενώ εξέφρασε την αντιδραστική της στάση απέναντι στα κοινωνικά στερεότυπα και τα βλέμματα των άλλων, επιλέγοντας να ζει με αυτοπεποίθηση και χωρίς να κρύβεται.
Πιο αναλυτικά
Η Δώρα Χρυσικού σήμερα, Δευτέρα 27 Οκτωβρίου, βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή της ΕΡΤ, Νωρίς Νωρίς και παραχώρησε μια αποκαλυπτική συνέντευξη όπου μεταξύ άλλων μίλησε για την μάχη της με τον καρκίνο, για το πώς αντιμετώπισε τα βλέμματα, αλλά και για την τραυματική εμπειρία που έζησε.
Η ηθοποιός στο παρελθόν έχει μιλήσει για την διάγνωση και την αντιμετώπιση του καρκίνου στις ωοθήκες και για το γεγονός ότι προέβη σε υστερεκτομή, με την ίδια να αποκαλύπτει σε προηγούμενη συνέντευξή της: «Επειδή ο γιατρός μου κατάλαβε πως κάτι υπήρχε εκεί πέρα, κάναμε μια λαπαροσκοπική αφαίρεση της μιας ωοθήκης και βρέθηκε στη βιοψία ότι είχα ορώδη καρκίνο τον ωοθηκών. Κι εκεί πια, έπρεπε να προβώ στην επέμβαση που λέγεται ολική υστερεκτομή, κατά την οποία αφαιρέθηκαν όλα τα εσωτερικά όργανα, η μήτρα, οι ωοθήκες, οι σάλπιγγες και κάποια επιπρόσθετα που έπρεπε στη δική μου περίπτωση» – δείτε εδώ ολόκληρη την συνέντευξή της.
Η εξομολόγηση για τον γιατρό της
Η Δώρα Χρυσικού λοιπόν, αρχικά, μιλώντας για την τραυματική εμπειρία που έζησε με τον γιατρό της, είπε: «Καλά είμαι με την υγεία μου, 4 χρόνια τώρα, κάνω εξετάσεις. Τελικά δεν είναι τόσο… έλεγα ότι είμαστε μια μικροκοινότητα, τελικά δεν είμαστε, δυστυχώς. Αυτό που με δυσκόλεψε πολύ και με τραυμάτισε πολύ ήταν η επαφή μου με τον γιατρό, τον γιατρό τον πρώτο που απευθύνθηκα για να δω για την επέμβαση. Αυτό ήταν πάρα πολύ τραυματική εμπειρία και θέλω να σου πω αν πρέπει να ξεχωριστώ ποιο ήταν το πιο τραυματικό από όλα, από την ανακοίνωση της διάγνωσης που έγινε με έναν παράδοξο τρόπο, από το τηλέφωνο, έχω ptsd με αυτό. Αντιμετώπισα έναν άνθρωπο που ήταν σκαιότατη η συμπεριφορά του.
Παρόλο που δεν τον έχω κατονομάσει ποτέ γιατί δεν έχω το δικαίωμα και για να μην έχουμε κι άλλες μηνύσεις, όταν όμως αναφέρω το περιστατικό, γιατί είναι γιατρός του δημόσιου νοσοκομείου, που αυτό δεν έχει σχέση θα μπορούσε να είναι και του ιδιωτικού, απλά το λέω αυτό γιατί είναι ένας πάρα πολύ καλός γιατρός που απευθύνονται γυναίκες οι οποίες δεν μπορούν να πληρώσουν για μια πολύ μεγάλη επέμβαση και πρακτικά αυτός ο γιατρός είναι μονόδρομος για εκείνες γιατί είναι τόσο καλός γιατρός. Μου στείλαν γυναίκες μήνυμα και μου είπαν “μιλάτε για τον τάδε;” πράγμα που σημαίνει ότι αναγνωρίσανε για ποιον είναι, που σημαίνει ότι δεν αποτελώ εξαίρεση. Οπότε αυτό ήταν ένα πολύ τραγικό συμβάν, γιατί εγώ βγήκα από το νοσοκομείο και είπα ότι εγώ δεν θα κάνω την επέμβαση θα κάνω την διαθήκη μου».

«Δεν έδωσα στον εαυτό μου το περιθώριο να πενθήσω για το σώμα μου που έχει αλλάξει»
Σχετικά με την επέμβαση και για το πώς το αντιμετώπισε εκείνη την εποχή, είπε: «Πιο πολύ με δυσκόλεψε αυτό. Ήταν μια πολύ δύσκολη επέμβαση γιατί αφαίρεσα ουσιαστικά πέντε όργανα και μπήκα στην εντατική και ήταν τρομερός ο πόνος. Έχω μια πάρα πολύ μεγάλη τομή που σημαίνει ότι με ανοίξανε από πάνω μέχρι κάτω, ο σωματικός πόνος ήταν μεγάλος. Δεν επέτρεψα στον εαυτό μου ψυχολογικά να πέσει, αυτό μακροπρόθεσμα ήταν ένα λάθος γιατί δεν έδωσα στον εαυτό μου το περιθώριο να είναι ευάλωτος. Ήταν άμυνα, μου είπε και ο ψυχολόγος ότι εκείνη την περίοδο δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο γιατί δούλευα κιόλας οπότε η δουλειά με κράτησε. Δεν έδωσα στον εαυτό μου το περιθώριο να πενθήσω για το σώμα μου που έχει αλλάξει, για το γεγονός ότι η ζωή μου άλλαζε και δεν θα είναι πια ίδια, και το κομμάτι της γυναικείας υπόσταση το οποίο θα άλλαζε εκ των πραγμάτων».
«Ήμουν από τις τυχερές γυναίκες που μέσα από αυτή τη διαδικασία συνειδητοποίησα ότι δεν θέλω να κάνω παιδί»
Mιλώντας για το γεγονός ότι συνειδητοποίησε ότι θέλει να αποκτήσει παιδιά, είπε: «Ήμουν από τις τυχερές γυναίκες που μέσα από αυτή τη διαδικασία συνειδητοποίησα ότι δεν θέλω να κάνω παιδί, δεν ήθελα δηλαδή εγώ να γεννήσω ένα παιδί, αλλά επειδή έχω συνομιλήσει με πολλές γυναίκες, το να σου αφαιρείται η μήτρα και όλο το αναπαραγωγικό σύστημα και να έχεις προλάβει να κάνεις παιδιά, είναι ένα μεγάλο πράγμα. Δεν είναι όλες οι γυναίκες με ένα υποστηρικτικό δίκτυο κοινωνικό, οικογενειακό, έτσι να πουν εγώ θα υιοθετήσω, υπάρχει μεγάλο στίγμα γύρω από αυτό. Επίσης γυναίκες που κατά την διάρκεια των χημειοθεραπειών είχαν παιδιά και αναγκαζόντουσαν να το κρύβουν, να βάζουν περούκες για να μην τρομάξουν τα παιδιά τους, εγώ αυτά τα πράγματα δεν είχα να τα αντιμετωπίσω».

«Είμαι αντιδραστική με την εικόνα μου»
Τέλος, σχετικά με το πώς διαχειρίζεται τα σχόλια και τα βλέμματα από τους άλλους, είπε: «Είμαι ένας άνθρωπος που δεν δίνει δεκάρα για την εικόνα, ίσα ίσα είμαι αντιδραστική. Δηλαδή πήγα στην παραλία σε γυναίκα που κοιτούσε την τομή, γύρισα και της είπα “επειδή σας βλέπω και κοιτάτε και δεν έχετε πολύ καλή θέα, σας βλέπω που δυσκολεύεστε, θέλετε να την δείτε να το βγάλουμε από την μέση;”. Συνέχισα να κάνω γυμνισμό, δεν δέχτηκα ποτέ να βάλω ολόσωμο, έβγαινα κανονικά φαλακρή, αλλά αυτός ο άνθρωπος είμαι εγώ, δεν μπορούν όλοι να είναι έτσι.
Είμαι ένας άνθρωπος γενικά που ποτέ στη ζωή μου δεν κρύφτηκα, δεν με ένοιαζε ποτέ το κοινωνικό και μου ήταν εύκολο να το κάνω. Καταλαβαίνω ότι υπάρχει στιγματισμός, υπάρχει φόβος και αυτό που έκανα το έκανα για να πω σε κάποιες γυναίκες ότι δεν έγινε και τίποτα, δεν θα δώσετε και αναφορά επειδή αρρωστήσατε, για το Θεό δηλαδή. Οπότε κάπως αυτό το πράγμα το μετρίασα, σκέψου να έχεις τον φόβο του θανάτου και να σκέφτεσαι τι θα πει ο άλλος»






