Ο Διονύσης Σαββόπουλος, αγαπημένος καλλιτέχνης, έφυγε από τη ζωή στις 21 Οκτωβρίου, αφήνοντας πίσω του ανείπωτη θλίψη στον καλλιτεχνικό χώρο και το κοινό του. Παρά τη μάχη του με τον καρκίνο, παρέμεινε δημιουργικός και γεμάτος ζωντάνια μέχρι το τέλος.
Ο στενός του φίλος, Αλέξης Κυριτσόπουλος, μοιράστηκε συγκινητικές στιγμές από τις τελευταίες ώρες του Σαββόπουλου, περιγράφοντάς τον ως έναν άνθρωπο με χιούμορ, δύναμη και αγάπη για τους γύρω του.
Ακόμα και λίγο πριν το τέλος, ο Σαββόπουλος τραγουδούσε, διατηρώντας την επαφή του με την πραγματικότητα και την αγάπη του για τη ζωή.
Πιο αναλυτικά
Ο Διονύσης Σαββόπουλος έφυγε από τη ζωή την Τρίτη 21 Οκτωβρίου το βράδυ, από ανακοπή καρδιάς, στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν τις τελευταίες εβδομάδες, καθώς η κατάσταση της υγείας του είχε επιδεινωθεί λόγω της γενναίας μάχης που έδινε με τον καρκίνο εδώ και πέντε χρόνια περίπου.
Ο θάνατός του σκόρπισε ανείπωτη θλίψη και δάκρυα στον καλλιτεχνικό χώρο αλλά και σε ολόκληρη την εγχώρια showbiz. Τα αγαπημένα του πρόσωπα μιλούν στις εκπομπές για τις όμορφες στιγμές που πέρασαν στο πλευρό του, τιμώντας τον με τον τρόπο τους, εξηγώντας πως με τα έργα του θα μείνει για πάντα ζωντανός.
Οι συγκινητικές δηλώσεις του Αλέξη Κυριτσόπουλου για τις τελευταίες στιγμές του Διονύση Σαββόπουλου
Ο Αλέξης Κυριτσόπουλος, γνωστός εικαστικός, ο οποίος ήταν πολύ στενός του φίλος και ήταν δίπλα του μέχρι και στις τελευταίες του στιγμές, παραχώρησε δηλώσεις στην εκπομπή του ΣΚΑΪ, Το’Χουμε!, αποκαλύπτοντας ποια ήταν η κατάστασή του λίγες ώρες πριν αφήσει την τελευταία του πνοή.
«Από τότε είχε ανησυχίες, είχε ορμή, είχε κέφι, δύναμη, χιούμορ, φόβο, ανασφάλεια. Από πάντα. Ένα πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό τώρα όλον αυτόν τον καιρό είναι όταν ήμουν φαντάρος στο Λιτόχωρο και είχε έρθει και πήγα στο ξενοδοχείο να τον δω, μου απήγγειλε τη «μαύρη θάλασσα» όρθιος πάνω στο κρεβάτι του ξενοδοχείου. Λαμπερός και χωρίς μικρόφωνα και χωρίς φώτα. Μιλάμε για το ’71. Τα πράγματα ήταν λοξά, θα έλεγα εγώ, δεν ήταν ο Διονύσης λοξός. Ο Διονύσης ήταν ένας ποιητής ο οποίος έκανε αυτά τα λοξά πράγματα να μοιάζουν πιο υποφερτά», είπε αρχικά.
Τότε η δημοσιογράφος της εκπομπής τον ρώτησε για το «Το κούρεμα» που όταν κυκλοφόρησε ο κόσμος σταμάτησε να τον ακούει, με τον ίδιο να λέει: «Εγώ είχα δουλέψει στο «κούρεμα», είχαμε δουλέψει μαζί. Μετά επειδή οι καλοί του φίλοι τον απαρνήθηκαν, πιο πολύ είχε κλειστεί στον εαυτό του και μετά έφυγε, όπως ξέρετε, πήγε στην Αμερική…».
Και στο τέλος εξομολογήθηκε: «Όλον αυτόν τον καιρό τώρα που δουλεύαμε πάλι μαζί αυτές τις εκπομπές στην τηλεόραση (σ.σ. το ντοκιμαντέρ του ΣΚΑΪ, Long Play) και τώρα αυτό το εξάμηνο που ήταν πάρα πολύ καταβεβλημένος, το ματάκι του έλαμπε και το μυαλό του ξουράφι! Και τον είδα και δύο ώρες πριν πεθάνει. Ήταν το ίδιο λαμπερός. Είχε επαφή με την πραγματικότητα μέχρι το τέλος. Είχε μία γλύκα και μία αγάπη για τους ανθρώπους που ήταν γύρω του. Τα παιδιά του, τη γυναίκα του, εμένα, τους φίλους του. Είχε μία γλύκα! Και ο Νιόνιος μέχρι και την τελευταία στιγμή τραγουδούσε».
