Εννέα χρόνια έχουν περάσει από την ημέρα που η Γαλήνη Κοεμτζή άφησε την τελευταία της πνοή με τραγικό τρόπο. Ξημέρωνε Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016 συγκεκριμένα όταν τηλεφώνησαν στη μητέρα της 22χρονης κοπέλας και την ενημέρωσαν πως η κόρη της είχε πέσει από τον ένατο όροφο της φοιτητικής εστίας που έμενε στη Θεσσαλονίκη.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν γίνει γνωστές για την υπόθεση, είχαν διαρρεύσει ημίγυμνες φωτογραφίες που είχε τραβήξει η ίδια για έναν φίλο της φωτογράφο, με αποτέλεσμα να δέχεται εκβιασμούς και να χλευάζεται. Η υπόθεση έφτασε μέχρι τα δικαστήρια για παραβίαση προσωπικών δεδομένων, με τους δύο από τους τρεις κατηγορούμενους να αθωώνονται και μόνο ένας από αυτούς καταδικάστηκε σε 122 μέρες κοινωνικής εργασίας. Έκτοτε η υπόθεση μπήκε στο αρχείο, όμως οι γονείς της δεν έχουν σταματήσει να παλεύουν για να καταφέρουν να δικαιώσουν το παιδί τους.

Οι δυο τους, μάλιστα, μίλησαν στην κάμερα της εκπομπής του MEGA, Buongiorno, προχωρώντας σε μία σοκαριστική εξομολόγηση για όσα πέρασαν εξαιτίας της απώλειας του παιδιού τους και συνεχίζουν να περνούν όλα αυτά τα χρόνια.

Οι δηλώσεις των γονιών της Γαλήνης Κοεμτζή, 9 χρόνια μετά τον θάνατό της

«Ήταν Δευτέρα 28 Νοεμβρίου του 2016. Είχαμε μετοικήσει στη Γερμανία με τον σύζυγό μου και τον μικρό μου γιο, για ένα καλύτερο αύριο, για ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας. Ήμασταν μόνο 4-5 μέρες στη Γερμανία και 12:30 το βράδυ χτυπάει το τηλέφωνο του σπιτιού στο οποίο φιλοξενούμασταν. Ήταν οι συγγενείς μας και ζήτησαν εμένα. Μου λένε “Η Γαλήνη είχε ένα ατύχημα, θα πρέπει να πάρετε το πρώτο αεροπλάνο και έρθετε στην Ελλάδα”. Το πρώτο πράγμα που ρώτησα ήταν αν το παιδί μου ζει. Δεν μου απάντησαν», είπε αρχικά η μητέρα της και πρόσθεσε:

«Με όσες δυνάμεις μας είχαν απομείνει, πήγαμε στο νοσοκομείο με τον σύζυγό μου και ζήτησα να δω την Γαλήνη. Τους έλεγα “θέλω να δω τη Γαλήνη, θέλω να δω το παιδί μου”. Ποια ήταν η απάντησή τους; Ήταν 16:30 το απόγευμα και μου λένε “Συγγνώμη κυρία Κοεμτζή, δεν υπάρχει κάποιος γιατρός για να σας κατεβάσει στο νεκροτομείο”. Ακόμη ήλπιζα όμως. Δεν με άφησαν να δω το παιδί μου, δεν μου έδωσαν καν τα πράγματά της. Την Γαλήνη την είδα στο σπίτι, όταν μου την έφεραν την επόμενη μέρα.

Ο σύζυγός μου πήγε στο Α.Τ. Δωδεκανήσου – Θεσσαλονίκης και η απάντηση που πήρε, περιφρονώντας τον, ήταν “έλα βρε, εντάξει, ερωτική απογοήτευση ήταν, αυτοκτόνησε!”. Αυτή ήταν η δική τους απάντηση. Πριν πάει στο αστυνομικό τμήμα όμως, είχε πάει και στις εστίες που ζούσε. Δεν ήξεραν να υποδείξουν ούτε καν το σημείο που βρέθηκε το παιδί μου. Δεν ξέρω ποιος βρήκε το παιδί μου, δεν έμαθα ποτέ».

«Μετά από 7 μήνες πήρα στοιχεία στα χέρια μου για την υπόθεση. Όταν άνοιξα το κινητό της Γαλήνης είδα κάποια πράγματα, ότι εκβιαζόταν από κάποιους. Δεν υπήρχε υλικό, δεν υπήρχαν κάποια βίντεο, μόνο τα μηνύματα. Πιστεύω ότι μέσα στο κινητό της υπήρχαν κι άλλα πράγματα τα οποία έχουν διαγραφεί. Το κινητό της περιφερόταν 3-4 ημέρες στην εστία. Η Αστυνομία το ίδιο βράδυ έδωσε τα προσωπικά αντικείμενα της Γαλήνης και το κινητό της, την τσάντα της, σε μία κοπέλα για μένα άγνωστη, η οποία την τοποθέτησε στο δωμάτιο του 7ου, εκεί όπου έμενε η Γαλήνη μου. Η Γαλήνη από μικρή έγραφε ημερολόγιο. Μέσα στην τσάντα της υπήρχε το ημερολόγιό της, το οποίο δυστυχώς έλειπε από την τσάντα της», ανέφερε ακόμη.

«Λένε ότι η Γαλήνη ήταν αυτόχειρας. Εγώ λέω ότι η Γαλήνη Κοεμτζή δολοφονήθηκε στις φοιτητικές εστίες. Ήταν ζωντανό το παιδί όταν έπεσε από τον 9ο όροφο. Δεν ξέρω ποιος κάλεσε το ασθενοφόρο. Δεν υπάρχει ώρα θανάτου. Όλα τα χαρτιά του νοσοκομείου γράφουν αναφερόμενη πτώση. Ό,τι τους είπαν», τόνισε και ο σύζυγός της δήλωσε μεταξύ άλλων:

«Εγώ πιστεύω ότι υπήρχε μία συγκάλυψη. Το κακό έγινε στην εστία και εκεί κρύβεται το μυστικό. Μέχρι να δικαιωθεί θα πονάμε!».

Στο τέλος, η μητέρα της Γαλήνης, αποκάλυψε για την κόρη της με δάκρυα στα μάτια: «Η Γαλήνη δεν μιλούσε. Φορούσε ακουστικό βαρηκοΐας. Μεγαλώνοντας προσπαθούσε να μιλήσει. Και είχε μεγάλο βαθμό βαρηκοΐας, δεν ήταν κάτι λίγο που θα μπορούσε να καλυφθεί. Δυσκολεύτηκε πολύ στη ζωή της αλλά ήταν πολύ γενναία μαχήτρια. Κουράστηκε πολύ για να βρει τη φωνή της και κάποιοι της την στέρησαν».