Η Αποστολία Ζώη, σε συνέντευξή της στο vidcast «50 Λεπτά», μίλησε για τις προκλήσεις της καριέρας της στη μουσική και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στη νύχτα.
Ανέφερε ότι η αναγνωρισιμότητα δεν ήταν πάντα ευχάριστη για εκείνη, καθώς δεν της άρεσε η δημόσια προσοχή. Εξομολογήθηκε ότι το 2009 αποφάσισε να αποχωρήσει από τη νύχτα λόγω της αναστάτωσης και των ασυμφωνιών που αντιμετώπιζε.
Περιέγραψε μια δύσκολη συνεργασία από την οποία αποχώρησε λίγο πριν το τέλος, καθώς δεν μπορούσε να διαχειριστεί το χάος που επικρατούσε.
Με χιούμορ, θυμήθηκε τη στιγμή που ένιωσε ανακούφιση και χαρά όταν αποφάσισε να αποχωρήσει, επισημαίνοντας την ανάγκη της για μια παύση.
Πιο αναλυτικά
Η Αποστολία Ζώη μίλησε ανοιχτά στη Μαντώ Γαστεράτου και στο vidcast «50 Λεπτά», κάνοντας έναν απολογισμό της πορείας της στη μουσική, των δυσκολιών που αντιμετώπισε στη νύχτα, αλλά και της συνεργασίας από την οποία αποχώρησε λίγο πριν το τέλος.
Όσα εξομολογήθηκε η Αποστολία Ζώη στη νέα της συνέντευξη
Η γνωστή τραγουδίστρια ανέφερε αρχικά: «Το ότι έγινα γνωστή στο ευρύτερο κοινό, για εμένα ήταν αγκάθι, δεν ήταν χαρά. Δεν ήμουν ποτέ loud χαρακτήρας ούτε το παιδάκι το οποίο ήθελε να φανεί. Διάλεξα ένα επάγγελμα που λατρεύω αλλά έχει και αυτό ως παράσημο. Για να πετύχεις σε αυτήν τη δουλειά, αναγκαστικά πρέπει να γίνεις γνωστός. Δεν ξέρω κάποια ιστορία που να έχει κάνει τεράστια καριέρα, πορεία, κάποιο όνομα και να είναι εντελώς άφαντο. Εκτός κι αν βάλω καμιά μάσκα. Αυτό μου ήταν… Δεν μπορούσα τα βλέμματα. Με ζόρισε ουσιαστικά και για ένα διάστημα δεν μπορούσα ούτε να σταματήσω κάπου να πάρω να φάω γιατί σκεφτόμουν ότι έχει κόσμο, ας παραγγείλω στο σπίτι. Πολύ περίεργο».
Αναφερόμενη στη νύχτα, είπε: «Με τρόμαζε που με κοιτούσαν στα μάτια κάποιοι άνθρωποι και μου έλεγαν: “Θα γίνει αυτό” και μέχρι να ξεκινήσει ένα σχήμα γίνονταν εντελώς άλλα πράγματα και έπρεπε να μαζέψω τα ασυμμάζευτα μόνη μου. Αυτό. Για αυτό και σταμάτησα κάποια στιγμή. Το 2009 σταμάτησα. Βαρέθηκα, είπα ότι μάλλον δεν ταιριάζω εδώ μέσα, ρε παιδί μου. Απλά τότε δεν μπορούσα να μην το παίρνω προσωπικά. Μετά το έμαθα».
Για τη συνεργασία που την ανάγκασε να αποχωρήσει λίγο πριν το τέλος, ανέφερε: «Έκανα μια δύσκολη συνεργασία, παρασκηνιακά. Δεν ήταν κανείς κακός άνθρωπος. Γινόταν ένα μπάχαλο. Εγώ ήμουν ακριβώς στη μέση και προσπαθούσα να κρατήσω ισορροπίες σε δύο άλλα ονόματα. Εγώ έπρεπε να προστατεύσω και εμένα. Τη δικιά μου παρουσία. Μπορεί και να είναι η μοναδική δουλειά που έφυγα μια εβδομάδα πριν. Τέλος πάντων…».
Και πρόσθεσε με χιούμορ: «Τότε εγώ πήγαινα στη δουλειά με τη μηχανή. Είχα μια μηχανή, ένα Honda. Βγαίνω έξω, παίρνω τη μηχανή και είμαι στην Κηφισίας και αρχίζω και χοροπηδάω πάνω στη μηχανή. Δε θα το ξεχάσω ποτέ. Ανεβαίνω και κατεβαίνω και λέω “Ουυυυ!” Εν τω μεταξύ ήταν άδειοι οι δρόμοι γιατί ήταν 5:00 το πρωί. Να πηγαίνω και να “Τι χαρά είναι αυτή; Τελείωσε!” Ήταν πάρα πολύ κουραστικό, δεν ευχαριστιόμουν τη δουλειά μου. Ήταν σαν να μου επιβεβαίωνε ότι χρειάζομαι μια παύση. Ήταν πολλά μαζί».
