Σε μια από τις πιο ανθρώπινες στιγμές του, ο Δημήτρης Ουγγαρέζος άνοιξε την καρδιά του στο podcast WellBe της Νάντιας Μπουλέ, μιλώντας χωρίς φίλτρα για το πένθος, τη θλίψη και τη βαθιά συναισθηματική του σχέση με τον σκύλο του, Κούπερ.

«Δεν έκλαψα ποτέ. Τώρα, τον τελευταίο χρόνο σπάω, αλλά μερικά πράγματα δεν θέλω να τα εκθέτω, άλλο η δουλειά μου. Βάζω τον εαυτό μου και την ψυχή μου σε αυτή, αλλά δεν θέλω να σπάω. Δεν έχω κλάψει σε τελευταία εκπομπή, μια φορά στο MEGA μετά από έξι χρόνια που έφυγα, για τον αποχωρισμό, αυτά», είπε ο δημοφιλής παρουσιαστής, συγκινώντας τους ακροατές.

Ο Δημήτρης Ουγγαρέζος για το δέσιμο με τον σκύλο του

Στη συνέχεια παραδέχτηκε πως, παρά τα χρόνια που έχουν περάσει, δεν έχει καταφέρει να εξωτερικεύσει τον πόνο του: «Δεν ήθελα να κλάψω για τους γονείς μου, δεν μου ‘βγαινε, δεν έχω δει ποτέ τους γονείς μου στον ύπνο μου, ποτέ. Ούτε μια φορά. Δεν ξέρω γιατί έγινε αυτό. Κάποια στιγμή είχα και τύψεις, σκεφτόμουν “έκανα κάτι και δεν βλέπω καν τη μάνα μου ή τον πατέρα μου”. Μου έλεγαν άλλοι ότι έβλεπαν τους δικούς τους».

Ο Δημήτρης Ουγγαρέζος σημείωσε πως θα ξεσπάσει αν συμβεί κάτι στον αγαπημένο του σκύλο: «Μέχρι που κάποια στιγμή, πριν από δύο χρόνια, βγάζει ο Κούπερ κάτι στο πόδι. Νάντια, δάκρυσα με τη μάνα μου, με τον Κούπερ θα πλαντάξω. Δεν μπορούσα να σταματήσω. Γι’ αυτό λέω ότι κατάλαβα ότι θα ανοίξουν οι κρουνοί, αν πάθει κάτι ο Κούπερ. Το σκυλί είναι ένα δοχείο, που όλη τη θλίψη που δεν έβγαλα την έχω βάλει εκεί μέσα, σαν το κουτί της Πανδώρας».

Όπως περιέγραψε ο Δημήτρης Ουγγαρέζος, η σχέση του με τον Κούπερ έγινε η συναισθηματική του άγκυρα: «Αν πάθει κάτι το σκυλί, θα ανοίξει αυτό και θα βγει όλο. Και θα κλάψω, όσο δεν έκλαψα. Πήγαινα στον κτηνίατρο, πήρα τότε και την πρώην μου. Ποιον άλλον να πάρεις, να κλαις με λυγμούς και να πιστέψει ότι δεν το έκανες για τους γονείς σου και το κάνεις για το σκύλο σου. Πήρα και τη φίλη μου τη Χριστιάνα Δανέζη από το MAD, για να μπορώ να κλάψω. Έκλαιγα σε αυτές. Εκεί κατάλαβα ότι είναι μία σχέση, ότι πέρα από φιλαράκος μου, είναι μια κρυψώνα που έχω βάλει μέσα όλη τη θλίψη».