Ο Άρης Μουγκοπέτρος, γνωστός μουσικός, μίλησε στην εκπομπή The 2Night Show για το σοβαρό ατύχημα που είχε όταν μια κροτίδα εξερράγη στα χέρια του, με αποτέλεσμα να χάσει δύο δάχτυλα. Αναφέρθηκε επίσης στις φήμες που κυκλοφόρησαν στο χωριό του, οι οποίες τον οδήγησαν σε σκέψεις αυτοκτονίας. Παρά τις δυσκολίες, ο Μουγκοπέτρος προσπαθεί να βρει τη γαλήνη του και να αφήσει πίσω του τις πληγές του παρελθόντος, εστιάζοντας στην οικογένειά του και την ανάρρωσή του.
Πιο αναλυτικά
Ο Άρης Μουγκοπέτρος βρέθηκε το βράδυ της Τρίτης (7/10) καλεσμένος στην εκπομπή The 2Night Show και άνοιξε την καρδιά του στον Γρηγόρη Αρναούτογλου. Μέσα σ’ όλα, ο γνωστός μουσικός μίλησε για το μοιραίο ατύχημα που είχε τη Δευτέρα του περασμένου Πάσχα, όταν μια κροτίδα εξερράγη στα χέρια του κατά τη διάρκεια γλεντιού σε χωριό της Λακωνίας, με αποτέλεσμα να χάσει δύο δάχτυλα, ενώ αναφέρθηκε και σε κάποιες φήμες που είχαν κυκλοφορήσει στο χωριό του για εκείνον, οι οποίες τον είχαν κάνει να σκεφτεί να βάλει τέλος στη ζωή του.
Όσα εξομολογήθηκε ο Άρης Μουγκοπέτρος
Ο ίδιος μίλησε αρχικά για τα πρώτα του βήματα στη μουσική, αναφέροντας: «Η πρώτη μου τηλεοπτική εμφάνιση ήταν 13 ετών στην πρωινή εκπομπή που έκανε ο Θανάσης Πάτρας. Με το που έπιασα το κλαρίνο στα χέρια μου, ήξερα ότι θα ασχοληθώ με αυτό, παρότι κανένας από την οικογένειά μου δεν ήταν μουσικός».
Ο ίδιος εξομολογήθηκε πως δεν είχε εύκολη πορεία μέχρι να καθιερωθεί σε αυτόν τον χώρο. «Όταν είπα στον πατέρα μου ότι θα ασχοληθώ με το κλαρίνο, στεναχωρήθηκε, γιατί ήμουν η μοναδική του ελπίδα ότι θα μείνω στο χωριό και θα τον βοηθήσω στα αγροτικά. Έχω πάει πολλές φορές τσάμπα για να παίξω, έχω περάσει δύσκολα. Έχει τύχει να πληρώσω κιόλας για να παίξω. Υπήρχαν μέρες που δεν είχα να φάω και δεν ζητούσα από τον πατέρα μου, γιατί σεβόμουν τον κόπο του. Μετά τον κορονοϊό ξεκίνησα να πληρώνομαι καλά για τη δουλειά μου. Νιώθω ένα παράπονο, γιατί τώρα καταλαβαίνω τι είχα καταφέρει και μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι μπορεί να μην ξανασυμβεί αυτό. Μέσα μου όμως νιώθω ότι θα ξαναπαίξω».
Μιλώντας για την τωρινή του κατάσταση, ανέφερε: «Μου λείπουν δύο δάχτυλα, είναι ακατόρθωτο να γίνει το χέρι μου όπως ήταν πριν, προσπαθούμε να βρούμε την κατάλληλη πατέντα. Στα άνω άκρα είναι δύσκολη η περίπτωση. Δεν θέλω να σκέφτομαι τι δουλειά θα κάνω, αν δεν καταφέρω να ξαναπαίξω. Αυτό που έδωσε αυτός ο άνθρωπος είχε μέσα σχεδόν 40 γραμμάρια μπαρούτι, αυτό το χρησιμοποιούν για να σπάσουν πέτρες. Ζω από θαύμα. Με στεναχωρεί όμως πολύ, όταν κάποιοι μου λένε “έλα ρε που δεν ήξερες;”. Είναι δυνατόν να ήξερα και να το έπαιρνα στο χέρι; Όταν μου έκανε νεύμα ο τραγουδιστής να πετάξω την κροτίδα, την κράτησα ψηλά για να μην χτυπήσει ο κόσμος που ήταν γύρω μας».
Ο Άρης Μουγκοπέτρος μίλησε και για τη δύσκολη περίοδο που ακολούθησε, όταν έγινε στόχος φημών και ψεύτικων σχολίων στο χωριό του. «Δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω, έλεγαν πίσω από την πλάτη μου ψέματα και αυτό με έκανε κομμάτια. Δεν έχω νιώσει ποτέ ζήλεια μέσα μου, πάντα θαύμαζα τους ανθρώπους που εξελίσσονται και ήθελα να μαθαίνω από αυτούς. Με συγκλόνισε η σειρά “17 Κλωστές”, υπέφερα όταν την έβλεπα, γιατί νόμιζα ότι ήμουν εγώ. Θα μπορούσα να είχα φτάσει κι εγώ στο ίδιο τέλος με εκείνον. Σκέφτηκα να κάνω ζημιά στον εαυτό μου, με κράτησε η σκέψη των παιδιών μου».
Η φημολογία που κυκλοφόρησε στο χωριό του τον πίκρανε βαθιά. «Χωρίς να έχω δώσει το παραμικρό δικαίωμα στο χωριό βγήκε μία “βρώμα” ότι νοσηλεύτηκα για χρήση ναρκωτικών ουσιών και ότι υπέγραψε η γυναίκα μου για να φύγω. Ήταν πρόστυχο. Μου έστελναν μηνύματα αν είμαι καλά, γινόταν συνεχώς χειρότερο. Πήγαινα σε οποιοδήποτε καφενείο και άκουγα τον κόσμο να ψιθυρίζει, ενώ γνώριζαν πως δεν ισχύουν οι φήμες. Ξέρω ποιοι έβγαλαν αυτές τις φήμες και ήταν και στο κοντινό μου περιβάλλον. Ο μόνος που φορούσε παντελόνια τελικά ήμουν εγώ».
Ολοκληρώνοντας την εξομολόγησή του, ο μουσικός δήλωσε πως προσπαθεί πλέον να βρει τη γαλήνη του, αφήνοντας πίσω του όλα όσα τον πλήγωσαν. «Με αυτό που μου συνέβη μετά, ένιωσα μία “λύτρωση” ότι θα ξεχαστεί αυτή η ιστορία και θα ασχολούνται πια με τον τραυματισμό μου. Ποιος “αδελφός” σου δίνει στο χέρι μια χειροβομβίδα; Θέλω την ηρεμία μου, να είμαι καλά και να είναι καλά τα παιδιά μου. Δυστυχώς, η ζωή δεν είναι μόνο γέλια».