Η Μαρία Αλιφέρη, σε συνέντευξή της στην εκπομπή "Το 'Χουμε" του ΣΚΑΪ, μίλησε ανοιχτά για το bullying και τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις που υπέστη από κορυφαία πρόσωπα κατά τη διάρκεια της καριέρας της, τονίζοντας ότι αυτά τα φαινόμενα αποτελούν άσκηση εξουσίας και παραμένουν διαχρονικά στον χώρο του θεάματος. Παράλληλα, εξέφρασε την ανησυχία της για την αυξανόμενη αυτοαναφορικότητα στην κοινωνία, σημειώνοντας ότι οι άνθρωποι έχουν απομονωθεί και έχουν χάσει τις κοινωνικές τους συνδέσεις, κάτι που θεωρεί εγκληματικό. Η Αλιφέρη υπογράμμισε την ανάγκη για αντίσταση σε αυτό το κοινωνικό κύμα απομόνωσης και αυτοαναφορικότητας.
Πιο αναλυτικά
Καλεσμένη στην εκπομπή του ΣΚΑΪ, Το ‘Χουμε, ήταν το απόγευμα της Παρασκευής (26/9) η Μαρία Αλιφέρη και παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στον Κώστα Τσουρό αλλά και τη Ναταλία Αργυράκη, η οποία ήταν μαζί τους στον καναπέ.
Όσα δήλωσε η Μαρία Αλιφέρη
Μέσα σ’ όλα, η γνωστή ηθοποιός μίλησε για το bullying και τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις που δέχτηκε κατά τη διάρκεια της καριέρας της από κορυφαία πρόσωπα, ενώ αναφέρθηκε και στην αυτοανακορικότητα που έχουν πολλοί άνθρωποι, με αφορμή την εικόνα της τηλεόρασης του σήμερα.
«Από τα ξεκινήματά μου δέχτηκα bullying. Δεν θα πω ονόματα ποτέ, αλλά ήταν κορυφαία πρόσωπα τότε. Ήταν καθαρά άσκηση εξουσίας: “Αν δεν ενδώσεις ερωτικά, κόβεσαι”. Και κόπηκα. Έχω φύγει και από υπογεγραμμένα συμβόλαια. Είχα κρούσεις σεξουαλικής παρενόχλησης, μην κρυβόμαστε. Δεν σταματάνε αυτά σε αυτόν τον χώρο, το θέμα είναι εμείς τι κάνουμε», ανέφερε αρχικά για το bullying και τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις που έχει δεχτεί.
Μιλώντας για την αυτοαναφορικότητα, η ίδια δήλωσε: «Η δουλειά μας ακολουθεί την γενική, την κοινωνική περπατησιά και δεν θα έλεγα πως είμαστε σε μια καλή φάση. Και ατομικά και συλλογικά. Με την έννοια ότι πολλή πια, βρε παιδιά μου, αυτοναφορικότητα. Χάθηκε, όπως θα λέγαμε παλιά, “η γειτονιά”, “το καφενείο”. Χάθηκε, έχουμε απομονωθεί οι άνθρωποι”.
Στη φύση του ανθρώπου είναι η αναφορικότητα. Κάπου υψηλότερα να αναφέρεται, κάπου σημαντικότερα από το μικρό εγώ του. Και αναφέρομαι στα πάντα, όλοι ακολουθούμε μία γενική περπατησιά. Όταν η κοινωνία, λειτουργεί έτσι, επηρεάζει όλους μας, αν και σε άλλον βαθμό τον καθένα. Δεν είναι προσωπική ευθύνη, είναι ένα κύμα όμως που υποθέτω πως κανείς θα πρέπει να αντισταθεί. Κόπηκαν οι συνδέσεις και είμαστε γύρω από τον αφαλό μας πια οι άνθρωποι. Εγώ το βρίσκω εγκληματικό αυτό που συμβαίνει».