Η Ελένη Βουλγαράκη, σε συνέντευξή της στο vidcast «#50 λεπτά» με τη Μαντώ Γαστεράτου, μίλησε ανοιχτά για την προσωπική της ζωή και την καριέρα της στη δημοσιογραφία.
Αναφέρθηκε στον έντονο αντίκτυπο που είχε ο χωρισμός των γονιών της, τον οποίο αρχικά απέφευγε να συζητήσει, αλλά με την πάροδο του χρόνου κατάφερε να κατανοήσει καλύτερα.
Περιέγραψε τα παιδικά της χρόνια στην Καστοριά ως γεμάτα ανεμελιά, παρά τις δυσκολίες του χειμώνα, και τόνισε τη στενή σχέση που ανέπτυξε με τα αδέρφια της μεγαλώνοντας.
Παρά τις εμπειρίες της, διατηρεί μια ρομαντική άποψη για τις σχέσεις, πιστεύοντας στο «για πάντα», αν και αναγνωρίζει τους φόβους που της προκάλεσε ο χωρισμός των γονιών της.
Πιο αναλυτικά
Η Ελένη Βουλγαράκη ήταν καλεσμένη στο vidcast «#50 λεπτά» με τη Μαντώ Γαστεράτου και μίλησε ανοιχτά για τη ζωή της και τον τρόπο που ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στον χωρισμό των γονιών της, αλλά και στις αναμνήσεις της από τα παιδικά και εφηβικά της χρόνια στην Καστοριά.
Δεν έκρυψε, μάλιστα, πως ο χωρισμός των γονιών της την επηρέασε έντονα, τονίζοντας: «Δεν πήρα καλά το χωρισμό των γονιών μου. Αν είναι να χωρίσουν δύο γονείς, καλύτερα να χωρίσουν όταν το παιδί είναι σε μικρή ηλικία, γιατί δεν θα έχει πολλές αναμνήσεις». Όπως εξήγησε, η Ελένη Βουλγαράκη απέφευγε να συζητά το θέμα, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Το έβαλα λίγο κάτω από το χαλάκι. Δεν το συζητήσαμε με τα αδέρφια μου τότε, μεγαλώνοντας το πιάσαμε, όταν ωρίμασε η συνθήκη στη ζωή μας, όταν ωρίμασε η σκέψη αυτής της καινούριας αλλαγής».
Η Ελένη Βουλγαράκη για τα παιδικά της χρόνια
Όπως αποκάλυψε, χρειάστηκε να περάσει χρόνος για να κατανοήσει καλύτερα την ανθρώπινη πλευρά των γονιών της. «Όταν είσαι μικρότερος, τους νιώθεις σαν Θεούς. Όσο μεγαλώνεις, καταλαβαίνεις ότι οι γονείς σου είναι άνθρωποι και έχουν κι εκείνοι τις δυσκολίες τους», πρόσθεσε με ειλικρίνεια.
Παράλληλα, μίλησε με συγκίνηση για τα χρόνια της στην Καστοριά, τα οποία, όπως είπε, ήταν γεμάτα ανεμελιά: «Πραγματικά είχα πολύ ωραία παιδικά και εφηβικά χρόνια. Στο μυαλό μου πάντα υπήρχε ένα ταβάνι, ένιωθα περιορισμένη, ήθελα να εξερευνήσω», ανέφερε, για να συμπληρώσει: «Υπήρχε πολύ ταλαιπωρία το χειμώνα, πολύ χιόνι, μιλάμε για να πάμε σχολείο κάτι πρωινά το χιόνι ήταν μέχρι το γόνατο. Βάζαμε σακούλες πάνω από τα παπούτσια μας για να μην βραχούν οι κάλτσες μας και τσάντες σε σακούλες για να κάνουμε τσουλήθρα στην κατηφόρα».
Η Ελένη Βουλγαράκη σημείωσε ότι με τα αδέρφια της είχαν διαφορετικούς φίλους μεγαλώνοντας, αλλά με τον καιρό έγιναν πιο δεμένοι. «Εμείς γίναμε ομάδα μεγαλώνοντας. Νομίζω πως σε όλα τα αδέρφια συμβαίνει αυτό», τόνισε.
Σε διαφορετικό σημείο δήλωσε πως: «Πιστεύω στο “για πάντα”. Μπορεί να με φοβίζει, γιατί μέσα από το βίωμα που έχω με το χωρισμό των γονιών μου, αυτό κλονίστηκε μέσα μου, αλλά η ρομαντική μου ψυχή δεν με αφήνει να σκεφτώ λογικά. Δεν μπορώ να σκεφτώ ότι είμαι με έναν άνθρωπο και σε πέντε χρόνια θα χωρίσω. Κάποια πράγματα τα θέλω παραμυθένια».
Συνοπτικά
- Η Ελένη Βουλγαράκη μίλησε για τον έντονο αντίκτυπο που είχε ο χωρισμός των γονιών της στη ζωή της.
- Περιέγραψε τα παιδικά της χρόνια στην Καστοριά ως γεμάτα ανεμελιά, παρά τις δυσκολίες του χειμώνα.
- Τόνισε τη στενή σχέση που ανέπτυξε με τα αδέρφια της μεγαλώνοντας.
- Παρά τις εμπειρίες της, διατηρεί μια ρομαντική άποψη για τις σχέσεις, πιστεύοντας στο «για πάντα».
