Ο Γιάννης Μποσταντζόγλου μίλησε στην εφημερίδα On Time και τη δημοσιογράφο Σίσσυ Μενεγάτου. Ο επιτυχημένος ηθοποιός που έχουμε αγαπήσει μέσα από μεγάλες τηλεοπτικές σειρές, αναφέρθηκε στο θάνατο του αδερφού του από καρκίνο πριν από 3 χρόνια.

Η εξομολόγηση του Γιάννη Μποσταντζόγλου για το θάνατο του αδερφού του

Η πιο μεγάλη σας πληγή είναι το ότι πριν από τρία χρόνια χάσατε τον αδελφό σας;

Ναι. Είναι η μεγάλη μου πληγή. Ο Κώστας ήταν δύο χρόνια μεγαλύτερος μου και ήμασταν πολύ δεμένοι. Παιδεύτηκε ο κακομοίρης με τον καρκίνο. Και ξέρετε, έβλεπα στο βλέμμα του ότι υπέφερε και ήξερα ότι δεν μπορώ να του συμπαρασταθώ. Από μέσα τον «έτρωγε» η αρρώστια κι εγώ του έλεγα: «Έλα, Κώστα μου, κουράγιο, υπομονή, σε αγαπάμε. Όλα θα πάνε καλά». Είναι τόσο ανούσια όλα αυτά, εκείνη τη στιγμή, που ο Χάρος τον είχε… ακουμπήσει πια. Το ήξερε. Και παρ’ όλα αυτά δεν έλεγε ούτε ένα «αχ». Ήταν πολύ υπομονετικός.

Παίζατε όταν «έφυγε» ο αδελφός σας;

Ναι. Και όταν πέθαναν η μαμά μου και ο μπαμπάς μου. Είναι η δουλειά μας έτσι. Είναι τα μεροκάματα των άλλων, ο κόσμος που έρχεται. Όταν σου συμβαίνει να πρέπει να ανέβεις πάνω στη σκηνή έπειτα από κάτι τέτοιο, καταπιέζεσαι πολύ. Έχεις τον πόνο σου, αλλά πρέπει να κάνεις τον κόσμο να γελάει.

Η πληγή της απώλειας του αδελφού σας υπάρχει ακόμα;

Βεβαιότατα. Και της μαμάς και του μπαμπά υπάρχει. Και όσο τους θυμάμαι, αναπολώ ωραίες στιγμές και κλαίω. Δεν το θεωρώ αδυναμία. Δεν θα κλάψεις για τον δικό σου άνθρωπο;