Η Βούλα Πατουλίδου άνοιξε τη νέα σεζόν της εκπομπής «Στούντιο 4» με μια συγκλονιστική συνέντευξη, όπου μίλησε για την πιο δύσκολη περίοδο της ζωής της: την απώλεια του συζύγου της, Δημήτρη Ζαρζαβατσίδη, με τον οποίο μοιράστηκε 42 χρόνια κοινής πορείας.

Η χρυσή Ολυμπιονίκης του στίβου μίλησε με λόγια που ράγισαν καρδιές: «Το καλοκαίρι ήταν πολύ δύσκολο… Εχθές είχαμε τα 40 του. Εκείνο που θα ήθελα να πω σε όλους όσοι συμπορεύονται με ανθρώπους, ό,τι χαλάει να προσπαθούν να το φτιάχνουν, εκτός αν οι περιστάσεις είναι μη αναστρέψιμες για να συμπορευτείς με κάποιον 42 χρόνια. Κανείς δεν είναι αναντικατάστατος, αλλά κάποιοι άνθρωποι είναι μοναδικοί».

Για να συμπληρώσει: «Δυο μέρες πριν φύγει ο Δημήτρης, με ρώτησε ένας γιατρός που μένει από πάνω μας πώς είμαι και του λέω: “Δόξα τω Θεώ, θα κάνουμε και διακοπές”. Βέβαια αυτό γύρισε ανάποδα, τέλειωσε το καντηλάκι, τρεις φορές μας το γέμισε ο Θεούλης. Μετά από πολλά χρόνια βρισκόμαστε στο σούπερ μάρκετ, αρχίσαμε να λέμε διάφορα και μου είπε “Να θυμάσαι δύο πράγματα. Ένα το “Πατουλίδου σ’ αγαπώ”, που φώναζε όταν πότιζε καμιά φορά και μετά το πρωί που έβγαινε στην πόρτα και μου έλεγε “Στο καλό να πας και ο Θεός μαζί σου”. Υπάρχει και το τρίτο, βγήκες εσύ να ποτίσεις και ούρλιαζες”. Ήθελα να μ’ ακούσει, ήθελα να μαλώσω και δεν είχα με ποιον να μαλώσω. Έφυγε χωρίς να ρωτήσει αν αντέχουμε ή δεν αντέχουμε...»

Η Βούλα Πατουλίδου για την παλικαρίσια μάχη του συζύγου της

Σε διαφορετικό σημείο η Βούλα Πατουλίδου αποκάλυψε πως ο Δημήτρης «έφυγε» μέσα στην αγκαλιά της, έπειτα από μια σκληρή μάχη με τον καρκίνο τους τελευταίους 4,5 μήνες. «Ο γιατρός μάς είπε ότι δεν ξέρει αν θα προλάβουμε να ξεκινήσουμε θεραπείες… Το θαύμα ήταν αυτοί οι μήνες που ζήσαμε. Σε 42 χρόνια γάμου έχεις και καλές και κακές στιγμές. Αλλά αυτούς τους τελευταίους μήνες ξανασυστήνεσαι. Φεύγουν τα σύννεφα, λες πράγματα που ίσως δεν τολμούσες να πεις».

Με δάκρυα στα μάτια, περιέγραψε τις στιγμές που μοιράστηκαν λίγο πριν το τέλος: «Έφυγε με τον καλύτερο τρόπο, μες στην αγκαλιά μου, εύκολα και όμορφα. Το κακό είναι ότι πριν από δύο εβδομάδες έφυγε και το σκυλάκι μας, δυόμισι χρονών. Μου είπε “τρεις φορές με έσωσες”. Πλέον δεν υπήρχε κάτι παραπάνω να κάνουμε για να κερδίσουμε χρόνο – γιατί θέλουμε και ποιότητα ζωής.».

Η ίδια δεν έκρυψε την πίκρα αλλά και την αγάπη που κουβαλά ακόμα: «Τίποτα δεν σε προετοιμάζει. Θυμώνω γιατί δεν μου απαντάει. Αισθάνομαι ότι είναι παντού και πουθενά. Οι άνθρωποι είναι τόσο τέλεια όντα, που δεν μπορεί να χάνονται. Αυτή ίσως είναι και η παρηγοριά».

Παρά τη θλίψη, το μήνυμά της ήταν ξεκάθαρο: να αγαπάμε, να μιλάμε και να μην αφήνουμε τις στιγμές να χάνονται.