Στην εκπομπή της ΕΡΤ, Πρωίαν σε είδον, παραχώρησε συνέντευξη ο Στέφανος Βούρος, ο οποίος είναι creative director και γιος του ηθοποιού Γιάννη Βούρου, και έχει γίνει ευρέως γνωστός μέσα από τα βίντεο που ανεβάζει στον προσωπικό του λογαριασμό στο Tik Tok για την ζωή του ως άτομο με αναπηρία, που γίνονται viral μέσα σε λίγα λεπτά.

Ο ίδιος, λοιπόν, μίλησε για την επιτυχία του αυτή, εξηγώντας πώς ξεκίνησαν όλα και πότε άρχισε να ανεβάζει βίντεο στα social media, τονίζοντας πως δεν περίμενε να έχει αυτή την απήχηση, ενώ απάντησε και για άλλες πτυχές της ζωής του γενικότερα.

Η συνέντευξη του Γιάννη Βούρου στο Πρωίαν σε είδον

«Η αναπηρία μου είναι ένα από τα χαρακτηριστικά μου, δεν είναι αυτό που με χαρακτηρίζει ως άνθρωπο. Οπότε, κυρίως θα έλεγα ότι είμαι ένα αισιόδοξο άτομο με πολύ κακό- χιούμορ, ή καλό, ανάλογα από ποια μεριά το βλέπεις. Είμαι ένα άτομο που αγαπάω πάρα πολύ τη δουλειά που κάνω. Δουλεύω ως creative director σε διαφημιστική εταιρεία», είπε αρχικά ο Στέφανος Βούρος.

Και στη συνέχεια πρόσθεσε: «Δεν θεωρώ ότι είμαι πρότυπο, γιατί δεν είναι ότι έχω προσπαθήσει στη ζωή μου να ξεπεράσω κάποιες δυσκολίες. Υπάρχουν άτομα που όντως προσπαθούν και έχουν δυσκολίες και τις ξεπερνάνε. Επειδή έχω γεννηθεί έτσι, ήταν μια καθημερινότητα που ήρθε πολύ φυσικά και φυσιολογικά. Προφανώς είναι χαρά μου να με θεωρεί κάποιος έμπνευση και να τον βοηθάω με τον τρόπο μου. Εγώ συνεχίζω να κάνω αυτό που κάνω. Όσο αυτό βοηθάει τον κόσμο, τόσο το καλύτερο».

«Το TikTok το ξεκίνησα εντελώς τυχαία. Ήταν καραντίνα, ήμασταν όλοι στα σπίτια μας, οπότε έπρεπε κάτι να κάνουμε. Δεν περίμενα ότι θα έχει αυτή την απήχηση. Περίμενα ότι θα υπάρχουν τα καλά σχόλια, ότι “μας εμπνέεις, μας δίνεις δύναμη κλπ”, αλλά περίμενα ότι θα υπάρχουν και τα ανώνυμα hate comments, γιατί το internet είναι ένας ανώνυμος κόσμος που ο καθένας μπορεί να σχολιάζει ότι θέλει, οπότε πίστευα ότι θα φάω και bullying, δεν πειράζει. Το καλό είναι ότι τα hate comments μπορεί να είναι ένα στα χίλια», ανέφερε έπειτα.

Και συμπλήρωσε: «Η διαφήμιση ήρθε στη ζωή μου εντελώς τυχαία. Πήγαινα προς δημοσιογραφία και δούλεψα και κάποιο καιρό ως δημοσιογράφος, ως αθλητικογράφος πιο συγκεκριμένα, αλλά δεν μου άρεσε τελικά, γιατί ήθελα κάτι πιο δημιουργικό, ήθελα να βγάζω ιδέες και όχι να καταγράφω γεγονότα. Όταν ήμουν μικρός δεν ήθελα καθόλου να ασχοληθώ με την υποκριτική, γιατί έβλεπα τι τραβούσαν ο πατέρας και η μητέρα μου με τις πρόβες, τα γυρίσματα και την πίεση και έλεγα ότι δεν θέλω να το κάνω εγώ αυτό. Συνειδητοποίηση ότι όλες οι δουλειές έχουν πίεση εν τέλει, αλλά όσο μεγάλωνα έβλεπα ότι μου αρέσει και η υποκριτική και οι φίλοι μου λένε ότι θα γινόμουν καλός ηθοποιός. Δεν ξέρω…».