Η επόμενη μέρα, βρίσκει μόνο τον Ντέμη Νικολαΐδη, σε ένα σπίτι γεμάτο αναμνήσεις, που «φωνάζει» το όνομα της αγαπημένης του Αλεξάνδρας Νικολαίδου, της συντρόφου του, που έφυγε από τη ζωή το περασμένο Σάββατο, 23/8, μετά από γενναία μάχη που έδωσε με τον καρκίνο.

Η επόμενη ημέρα για τον Ντέμη Νικολαΐδη μετά την κηδεία της συντρόφου του

Σχεδόν τρία χρόνια σχέσης, ενός μεγάλου έρωτα, από εκείνους που ζουν τα ζευγάρια στα παραμύθια. Η ύπαρξη του ενός, ολοκλήρωνε τον άλλο. Όλα στη ζωή του ζευγαριού έγιναν γρήγορα, καθώς ο χρόνος λειτούργησε διαφορετικά στην περίπτωσή τους, οι στιγμές τους, ήταν ποιοτικές και πλούσιες σε αναμνήσεις, τις οποίες πλέον, ο πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής, δε θα μπορέσει να τις μοιραστεί με τη σύντροφό του, αλλά θα τις κρατήσει ως φυλαχτό στην καρδιά του. Όλα στο σπίτι θυμίζουν την Αλεξάνδρα του και τις στιγμές που έζησαν μαζί. Τα πράγματά της βρίσκονται ακόμα εκεί… Ρουχισμός, προσωπικά αντικείμενα, που κάποτε γέμιζαν χαρά, μαρτυρώντας την κοινή συμβίωσή τους, τώρα όμως, τον βυθίζουν ακόμα περισσότερο στη θλίψη και τη στεναχώρια.

Ο πόνος του ανείπωτος, έχει κλειστεί στον εαυτό του, μη θέλοντας κοινωνικές συναναστροφές, βλέποντας μόνο τα παιδιά του και ελάχιστα οικεία πρόσωπα, με τα οποία μοιράζεται τις δύσκολες στιγμές πένθους που βιώνει, μετά την τραγική απώλειά του. Όσο κι αν καταλάβαινε την κατάσταση της συντρόφου του, όσο κι αν συναισθανόταν τη δυσκολία, ακόμα και στην επιδείνωση της κατάστασής της, δε μπορούσε να εξοικειωθεί με την ιδέα και σε καμία περίπτωση να προετοιμάσει τον εαυτό του, για το χειρότερο, τη στιγμή του αποχωρισμού, ήταν κάτι αδύνατο. Η Μελίνα, η κόρη του, όπως και ο γιος του Γιώργος, βρίσκονται συνεχώς δίπλα του, μένουν μαζί του, καταβάλλοντας με το δικό τους τρόπο, κάθε δυνατή προσπάθεια να τον στηρίξουν, να μαλακώσουν τον πόνο και τη θλίψη του, συμμεριζόμενοι και οι δύο τους, τη δύσκολη κατάσταση που βιώνει ο πατέρας τους. Οι ώρες που περνά ο Ντέμης Νικολαΐδης, είναι αναμφίβολα από τα δυσκολότερα κομμάτια ζωής.