Η Δανάη Μπάρκα συγκίνησε με την ανάρτησή της στο Instagram, όπου μοιράστηκε τις δύσκολες στιγμές που βίωσε μετά την απώλεια του παππού της και πώς αυτό επηρέασε την πίστη της.
Επισκεπτόμενη το εκκλησάκι δίπλα στο σπίτι των παππούδων της στη Σέριφο, θυμήθηκε τις σοφές συμβουλές του παππού της, οι οποίες συνεχίζουν να την καθοδηγούν.
Παρότι αρχικά είχε απομακρυνθεί από την πίστη, μια εικόνα που της είχε χαρίσει εκείνος την έκανε να επανεξετάσει τη σχέση της με το Θεό, βρίσκοντας παρηγοριά και δύναμη.
Η Δανάη τόνισε τη σημασία της αγάπης και της καλής πρόθεσης, ενώ νιώθει την παρουσία του παππού της να την προστατεύει.
Πιο αναλυτικά
Η Δανάη Μπάρκα, σήμερα, Τετάρτη 27 Αυγούστου, έκανε μια διαφορετική ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, με την ίδια να εξομολογείται τις δύσκολες στιγμές που βίωσε όταν έχασε τον παππού της, τη δυσκολία της με το πένθος μέχρι και σήμερα, αλλά και πώς η απώλεια άλλαξε την αντίληψή της για την πίστη στο Θεό.
Πιο αναλυτικά, η παρουσιάστρια και ηθοποιός επισκέφτηκε το εκκλησάκι που βρίσκεται δίπλα από το σπίτι της γιαγιάς και του παππού της στην Σέριφο, όπου περνά τις τελευταίες ημέρες του καλοκαιριού της. Η επίσκεψη αυτή την έκανε να θυμηθεί τον παππού της και όλες τις συμβουλές που της έδινε με την σοφία και πίστη του, οι οποίες μέχρι σήμερα την καθοδηγούν στη ζωή της, νιώθωντας ακόμη την παρουσία του.
Το συγκινητικό μήνυμα της Δανάης Μπάρκα για τον παππού της
«Δεν ήμουν ποτέ θρησκόληπτη. Ούτε απόλυτη με τις θρησκείες που υπάρχουν,ούτε έκρινα το αν κάποιος πιστεύει ή όχι. Η πίστη είναι ένα από τα πιο προσωπικά θέματα που έχει να διαχειριστεί ο άνθρωπος. Από όταν έχασα τον παππού μου-ο οποίος ήταν της εκκλησίας και όλων των παραδόσεων- έπαθα άρνηση μεγάλη κι έλεγα μέσα μου πως δεν πιστεύω σε τίποτα γιατί αν κάτι υπήρχε δε θα τον ταλαιπωρούσε έτσι ούτε θα μου τον έπαιρνε. Έκανα ένα χρόνο να μπω σπίτι τους, στο σημείο που καθόταν δεν ξανά έκατσα ποτέ μέχρι που χαρίσαμε την πολυθρόνα, έκλεισα όλα τα πράγματα του που είχα σε μια βαλίτσα και δεν άνοιγα κουβέντα.
Σε μια μετακόμιση, βρήκα μια εικόνα που μου είχε χαρίσει εκείνος και μου έλεγε «στα εύκολα θα ευχαριστείς,στα δύσκολα θα πιστεύεις πιο πολύ κι όλα θα περνάνε». Κάπως εκείνη την στιγμή σκέφτηκα πως στην πίστη και στη ζωή ο εγωισμός περισσεύει και τα πράγματα δεν είναι μονόπλευρα αλλά συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Από τότε άρχισα να κάνω τον σταυρό μου και να προσεύχομαι ξανά. Ίσως για να νιώθω πιο κοντά στον παππού μου, ίσως γιατί έχω ανάγκη να παίρνω από κάπου δύναμη και να ελπίζω,ίσως γιατι έτσι έμαθα,ίσως γιατί η γιαγιά μου πάντα με παρακινεί να εύχομαι υγεία για όλους και αγάπη.
Κάθε φορά όμως που μπαίνω σε εκκλησία,ή μοναστήρι νιώθω ότι ο παππούς μου με αγκαλιάζει και με προστατεύει. Νιώθω την φωνή του στα αυτιά μου,και το χεράκι του στην πλάτη μου. Καλημέρα.🤍 Κι όσοι έχουμε αγγέλους στον ουρανό, να κοιτάμε ψηλά να παίρνουμε δύναμη.
Να κάνετε ό,τι αγαπάτε. Μην πιέζεστε. Το μέσα μας ξέρει πάντα το δρόμο. Απλά η πρόθεση να είναι πάντα καλή. Ο παππούς ο Ανδρέας αυτό έλεγε. Υ.Γ : Άγιος Φανούριος σημερα. Η εκκλησία δίπλα απ το σπίτι της γιαγιάς & του παππού που πέρασα πολλές Κυριακές».
