Ο Γιώργος Κωνσταντίνου μοιράστηκε μια συγκλονιστική παιδική ανάμνηση από το καλοκαίρι του 1940 στην Τήνο, όταν η τορπιλισμένη φρεγάτα «Έλλη» σηματοδότησε την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου για την Ελλάδα.
Σε ηλικία έξι ετών, βρέθηκε στο νησί με τη μητέρα του για τη γιορτή της Παναγίας, όταν ξαφνικά ακούστηκε μια έκρηξη που προκάλεσε πανικό στους κατοίκους.
Ο Κωνσταντίνου περιγράφει την αγωνία και το φόβο για πιθανή καταστροφή του νησιού, καθώς και την εικόνα του καταδρομικού να βυθίζεται αργά στο λιμάνι.
Η διήγηση αυτή, που δημοσιεύθηκε στο Instagram από το «Σπίτι του Ηθοποιού», προέρχεται από το βιβλίο του «Showtime».
Πιο αναλυτικά
Μια συγκλονιστική προσωπική εμπειρία μοιράστηκε ο Γιώργος Κωνσταντίνου, ανατρέχοντας στην πρώτη του παιδική ανάμνηση από το καλοκαίρι του 1940 στην Τήνο, όταν η τορπιλισμένη φρεγάτα «Έλλη» σηματοδότησε την έναρξη ενός κόσμου βυθισμένου στο σκοτάδι του πολέμου.
Μόλις έξι ετών τότε, βρέθηκε στο νησί μαζί με τη μητέρα του για τη γιορτή της Παναγίας, όταν ξαφνικά ακούστηκε μια φοβερή έκρηξη. Ο ηθοποιός περιγράφει τον πανικό που κατέλαβε τους κατοίκους, καθώς και το φόβο μην εξαπλωθεί η καταστροφή και στο υπόλοιπο νησί.
Η διήγηση του Γιώργου Κωνσταντίνου για την «Έλλη»
Μέσα στην αναταραχή, ο ταβερνιάρης του χωριού έκλεισε τις πόρτες και προσπάθησε να προστατεύσει τον κόσμο, ζητώντας ψυχραιμία. Ο Γιώργος Κωνσταντίνου θυμάται τον εαυτό του καθισμένο πάνω σε ένα γαϊδούρι, ανεβαίνοντας ένα βουνό, παρακολουθώντας το καταδρομικό να βυθίζεται αργά στο λιμάνι.
Συγκεκριμένα, αναφέρεται: «Ήμουν έξι χρονών. Βρεθήκαμε στην Τήνο. Δεκαπενταύγουστο. Η μητέρα μου ήθελε να προσκυνήσει. Με πήρε μαζί της. Βρισκόμασταν στην παραλία όταν ξαφνικά ακούστηκε μια φοβερή έκρηξη. Ο κόσμος άρχισε να τρέχει αλαφιασμένος προς το εσωτερικό του νησιού. Πανικός. Όπως τρέχαμε, ψηλά, πάνω από τα κεφάλια μας, διέσχιζαν τον ουρανό μαύρα κομμάτια σίδερο, αφήνοντας πίσω τους καπνό. Μπήκαμε μαζί με άλλους σε μία ταβέρνα. Ο ταβερνιάρης έκλεισε τις πόρτες και μας συμβούλεψε, φοβισμένος κι αυτός, να δείξουμε ψυχραιμία».
«Επόμενη εικόνα: εγώ, καθισμένος επάνω σ’ ένα γαϊδούρι, ανηφορίζοντας ένα βουνό. Κόσμος ανεβαίνει με τα πόδια. Ακούω. Ένα καταδρομικό μας έχει τορπιλιστεί στο λιμάνι από υποβρύχιο. Ήταν γεμάτο πυρομαχικά και υπήρχε ο φόβος μήπως ανατιναχτούν και καταστρέψουν το νησί. Από την κορυφή του χαμηλού βουνού είδα το χτυπημένο πλοίο και σαν να διέκρινα στη θάλασσα ανθρώπους να κολυμπάνε για να σωθούν. Σε λίγο το καράβι αρχίζει να βουλιάζει, χωρίς να ανατιναχτεί. Ήσυχα, ήρεμα, παίρνοντας μαζί του τις όμορφες μέρες ενός ειρηνικού, ξένοιαστου κόσμου, που βυθιζόταν τώρα στο σκοτάδι και στην απόγνωση. Το πλοίο ήταν η “Έλλη” και το ημερολόγιο έγραφε 15 Αυγούστου 1940», κλείνει η διήγηση.
Το συγκλονιστικό απόσπασμα προέρχεται από το βιβλίο του Γιώργου Κωνσταντίνου, Showtime, και δόθηκε στη δημοσιότητα από τον λογαριασμό του «Σπιτιού του Ηθοποιού» στο Instagram.
