Η Μαρία Ολυμπία Ντε Γκρες και τα αδέλφια της, Οδυσσέας και Αχιλλέας, απόλαυσαν μια αξέχαστη βραδιά στη συναυλία των Oasis στο στάδιο Γουέμπλεϊ, δημοσιεύοντας στιγμιότυπα από την εμπειρία τους. Η Μαρί Σαντάλ, μητέρα τους, μίλησε για την αξία της παρουσίας και της προσοχής στα παιδιά, τονίζοντας τη σημασία της συναισθηματικής νοημοσύνης και της ευέλικτης εθιμοτυπίας. Στο σπίτι τους, εφαρμόζουν κανόνες όπως η απουσία κινητών στο τραπέζι, προωθώντας την ουσιαστική επικοινωνία και την προστασία του χρόνου ησυχίας και περιέργειας.
Πιο αναλυτικά
Όπως έκανε γνωστό εχθές, Τετάρτη 30 Ιουλίου, η Μαρία Ολυμπία Ντε Γκρες και τα αδέλφια της, Οδυσσέας και Αχιλλέας Ντε Γκρες, διασκέδασαν σε μια ξέφρενη βραδιά στην πολυσυζητημένη συναυλία του συγκροτήματος Oasis, στην οποία παρευρέθηκαν χιλιάδες θαυμαστές.
Συγκεκριμένα, τα παιδιά του Παύλου Ντε Γκρες και της Μαρί Σαντάλ δημοσίευσαν στιγμιότυπα από τη μουσική βραδιά που έλαβε μέρος στο στάδιο Γουέμπλεϊ, όπου βλέπουμε τους ίδιους να απολαμβάνουν το show, ενώ, τα αγαπημένα αδέλφια φαίνεται να έχουν μια πολύ καλή σχέση μεταξύ τους και περνούν ποιοτικό χρόνο μαζί.
Η Μαρία Ολυμπία Ντε Γκρες και τα αδέλφια της στην συναυλία των Oasis
Όπως βλέπουμε από τις αναρτήσεις τους, τα τρία αδέλφια θα θυμούνται αυτή τη βραδιά για πολύ καιρό, καθώς απόλαυσαν την μουσική όλοι μαζί με την παρέα τους, ενώ, σε ένα στιγμιότυπο βλέπουμε την Μαρία Ολυμπία Ντε Γκρες να έχει ανεβεί στους ώμους του αδελφού της για να βλέπει καλύτερα το συγκότημα, μια κίνηση πολύ τρυφερή.
Ο κανόνας που τους έχουν θέσει οι γονείς τους
Η Μαρί Σαντάλ η οποία σπάνια παραχωρεί συνεντεύξεις, με αφορμή το νέο της βιβλίο «Οι καλοί τρόποι ξεκινούν από το πρωινό» μίλησε στη δημοσιογράφο Κατερίνα Ι. Ανέστηστο για το περιοδικό Harper’s Bazaar.
Η μητρότητα άλλαξε τον τρόπο που καταλαβαίνετε τι σημαίνει πραγματική «παρουσία»; Σε έναν κόσμο που λατρεύει την ταχύτητα και τον περισπασμό, πώς διδάσκετε στα παιδιά σας την αξία της προσοχής;
Απολύτως. Η μητρότητα μου άλλαξε τελείως την οπτική. Κατάλαβα ότι το μεγαλύτερο δώρο που μπορείς να κάνεις στα παιδιά σου δεν είναι το τέλειο κολατσιό ή το τακτοποιημένο δωμάτιο, είναι η αμέριστη προσοχή σου.
Στο σπίτι μας έχουμε έναν άτυπο κανόνα: Χωρίς κινητά στο τραπέζι. Και το πιο αστείο; Πλέον, είναι τα παιδιά που υπενθυμίζουν σε εμένα και τον Παύλου να τα αφήσουμε στην άκρη. Κάτι έκανα σωστά, λοιπόν. Η παρουσία δεν έχει να κάνει με το να τα κάνεις όλα τέλεια. Έχει να κάνει με το να είσαι εκεί, με την καρδιά σου. Αυτό μένει. Αυτό θυμούνται τα παιδιά, ότι ήσουν εκεί όταν σε χρειάζονταν.
Πολλοί θεωρούν την εθιμοτυπία ξεπερασμένη και άκαμπτη. Εσείς την παρουσιάζετε ως κάτι ευέλικτο και συναισθηματικά ευφυές. Πώς μπορούμε να επανασυστήσουμε τους τρόπους στη νέα γενιά, αυτή που μεγάλωσε με οθόνες και ταχύτητα;
Χρειάζεται να αλλάξουμε οπτική. Να δούμε τους τρόπους, όχι ως σύνολο κανόνων, αλλά ως γλώσσα συναισθηματικής νοημοσύνης. Το EQ είναι σήμερα πιο πολύτιμο από ποτέ. Παιδιά που μαθαίνουν να δείχνουν ενσυναίσθηση, να αντέχουν τις δυσκολίες, να καταλαβαίνουν τον εαυτό τους γίνονται πιο ουσιαστικοί φίλοι, σύντροφοι, συνεργάτες.
Οι τρόποι δεν είναι για να διορθώνουμε, είναι για να συνδεόμαστε. Δεν χρειάζεται να είναι αυστηροί. Μπορούν να είναι ευέλικτοι, παιχνιδιάρικοι, ανθρώπινοι. Αρκεί να στηρίζονται σε αληθινές αξίες, όπως ο σεβασμός, η φροντίδα, η προσοχή στον άλλο. Αυτό είναι το μέλλον της εθιμοτυπίας.
Ένα από τα εντυπωσιακά σημεία του βιβλίου σας είναι ο τρόπος που θέτετε όρια με την τεχνολογία – όχι τιμωρητικά, αλλά ως πράξη παρουσίας. Ποια είναι μερικά από τα λειτουργικά που εφαρμόζετε στο σπίτι για να προστατέψετε αυτό τον χώρο;
Λατρεύω να βλέπω τα παιδιά μου – ενήλικες πια – να διαβάζουν. Είναι κάτι που μου δίνει ελπίδα. Μέσα στον ασταμάτητο θόρυβο του διαδικτύου, νιώθω ότι έχουμε ευθύνη να προστατέψουμε τον χρόνο της ησυχίας και της περιέργειας. Όταν ήταν μικρά, το διάβασμα πριν από τον ύπνο ήταν σχεδόν ιερό. Και, ναι, υπήρξαν βράδια που απλώς κλείναμε το Wi Fi. Όχι σαν τιμωρία, αλλά σαν υπενθύμιση: εδώ, τώρα μαζί. Δεν χρειάζονται μεγάλες δηλώσεις. Χρειάζεται να δημιουργήσεις χώρο για την παρουσία. Και μερικές φορές η απόλυτη πολυτέλεια είναι κάτι τόσο απλό όσο λίγη σιωπή.