Η Φαίη Σκορδά βίωσε μια δύσκολη περίοδο όταν ο αγαπημένος της σκύλος, Μίκυ, αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα υγείας λόγω καλαζάρ, μια επικίνδυνη ασθένεια για τα σκυλιά.
Ο Μίκυ, που ήταν του πατέρα της και αποτελεί για εκείνη μια ζωντανή ανάμνηση του, χρειάστηκε άμεση ιατρική φροντίδα, και η Φαίη, παρά τις επαγγελματικές της υποχρεώσεις, έδωσε προτεραιότητα στην ανάρρωσή του.
Με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και αμέριστη φροντίδα, ο Μίκυ αναρρώνει, γεμίζοντας τη Φαίη με χαρά και ανακούφιση.
Η εμπειρία αυτή της υπενθύμισε τη δύναμη της αγάπης και της φροντίδας, ενώ το άρθρο παρέχει και χρήσιμες συμβουλές για την πρόληψη και αντιμετώπιση της λεϊσμανίασης στα σκυλιά.
Πιο αναλυτικά
Η αλήθεια είναι ότι παρόλο που τελείωσε η εκπομπή στο MEGA και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία, η Φαίη Σκορδά ησυχία δεν μπορεί να βρει και να χαλαρώσει, καθώς άλλη μια λαχτάρα ήρθε μες στο καλοκαίρι να ταράξει την παρουσιάστρια και αυτή την φορά δεν είχε να κάνει με επαγγελματικά, αλλά με τον αγαπημένο της σκύλο τον Μίκυ.
Να ξεκαθαρίσουμε αρχικά ότι ο Μίκυς δεν είναι απλά ένα κατοικίδιο για τη Φαίη Σκορδά που του έχει αδυναμία, όπως έχει και στις γάτες της. Είναι κάτι πολύ περισσότερο: είναι μια ζωντανή ανάμνηση, ένας μικρός φύλακας που της θυμίζει τον άνθρωπο που αγάπησε όσο λίγους στη ζωή της — τον πατέρα της Δημήτρη.
Ο αγαπημένος της σκύλος, που κατέβασε από το Κιλκίς για να τον έχει πάντα δίπλα της, έγινε για εκείνη το πιο γλυκό στήριγμα σε στιγμές που η απουσία του πατέρα της βαραίνει περισσότερο από ποτέ.
Φαίη Σκορδά: Τι λαχτάρησε την παρουσιάστρια
Όταν λοιπόν ο Μίκυς πέρασε μια περιπέτεια με την υγεία του και προσβλήθηκε από καλαζάρ, μια ασθένεια που μπορεί να αποβεί μοιραία για τα σκυλιά αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, η Φαίη κυριολεκτικά «έτρεχε και δεν έφτανε». Παρά το φορτωμένο της πρόγραμμα, τις υποχρεώσεις, τα γυρίσματα και τις αμέτρητες ώρες στα στούντιο, η παρουσιάστρια δεν το σκέφτηκε στιγμή: προτεραιότητα είχε μόνο ο Μίκυς και τίποτε άλλο.
Δεν είναι κρυφό άλλωστε ότι η Σκορδά έχει μεγάλη αδυναμία στα ζώα και ειδικά στον Μίκυ, που ήταν το καμάρι του μπαμπά της. Μια τρυφερή σκυλίσια ψυχή που κουβαλάει μέσα της κάτι από τη μυρωδιά, τη φροντίδα και τη στοργή του πατέρα της. Έτσι, όταν τα πρώτα συμπτώματα έκαναν την εμφάνισή τους, η Φαίη βρέθηκε από το κτηνιατρείο στο σπίτι και ξανά πίσω, ακολουθώντας κατά γράμμα τις οδηγίες των γιατρών. Ούτε τα κόστη, ούτε ο κόπος, ούτε η ταλαιπωρία την απασχόλησαν — μόνο το να γίνει καλά το τετράποδο μέλος της οικογένειάς της.
Με φαρμακευτική αγωγή και αμέριστη φροντίδα, ο Μίκυς δείχνει να τα καταφέρνει. Κόντρα σε όλες τις δυσκολίες, ο μικρός της φίλος ξεπερνά σιγά σιγά την περιπέτεια της υγείας του και αναρρώνει πλάι της, γεμίζοντάς την καθημερινά με χαρά και ανακούφιση. Για την παρουσιάστρια, η παρουσία του μέσα στο σπίτι της είναι βάλσαμο. Είναι από εκείνα τα μικρά πράγματα που γεμίζουν το κενό που αφήνουν πίσω τους οι άνθρωποι που φεύγουν νωρίς — και που δεν ξεχνιούνται ποτέ.
Όποιος ξέρει την Φαίη καλά, ξέρει καλά και πόσο δεμένη είναι με τον Μίκυ. Σπάνια θα τη δεις χωρίς να τον αναφέρει στις παρέες της, ενώ όσοι την επισκέπτονται στο σπίτι της λένε πως ο Μίκυς έχει τη δική του θέση παντού: στον καναπέ, στον κήπο, ακόμα και στην καρδιά της. Είναι ο αχώριστος σύντροφός της στις βόλτες, στα ταξίδια, αλλά και στα μοναχικά βράδια που οι βόλτες μαζί του είναι από τις αγαπημένες της στιγμές.
Το κουτάβι που κάποτε έτρεχε στις αυλές του Κιλκίς, έγινε για τη Φαίη Σκορδά ένας αληθινός οικογενειακός δεσμός, μια «γέφυρα» που ενώνει το παρελθόν με το παρόν. Δεν είναι τυχαίο που τον κατέβασε στην Αθήνα. Για εκείνη δεν υπήρχε δεύτερη σκέψη: ο Μίκυ έπρεπε να είναι κοντά της, να την κοιτάζει με εκείνα τα γεμάτα αγάπη μάτια και να της θυμίζει πως ο μπαμπάς της είναι πάντα εκεί — με έναν τρόπο που μόνο τα ζώα ξέρουν να κάνουν.
Σήμερα, που όλα δείχνουν πως η μεγάλη δοκιμασία πέρασε, η Φαίη Σκορδά χαμογελά με περισσότερη ανακούφιση. Γιατί ξέρει πως ο Μίκυς της έδωσε άλλο ένα μάθημα ζωής: πως η αγάπη, όταν τη φροντίζεις και την προστατεύεις, καταφέρνει να νικά ακόμη και τις πιο δύσκολες μάχες. Και αυτό, για εκείνη, αξίζει περισσότερο από κάθε τηλεθέαση και κάθε πρωτιά.
Χρήσιμες συμβουλές αν το σκυλί σας προσβληθεί από καλαζάρ…
Η λεϊσμανίαση ή αλλιώς καλαζάρ, είναι μια παρασιτική ασθένεια που προκαλείται από δάγκωμα μολυσμένης με το παράσιτο Leishmania σκνίπας. Το νόσημα είναι ευρέως διαδεδομένο στη νότια Ευρώπη, επομένως οι χώρες και οι περιοχές της Μεσογείου, αποτελούν ζώνες υψηλού κινδύνου. Σήμερα, περισσότερο από τα δύο τρίτα των σκύλων στη νότια Ευρώπη έχουν έρθει σε επαφή με το παράσιτο, με τάση επέκτασης της νόσου σε χώρες που βρίσκονται βορειότερα, λόγω κλιματολογικών αλλαγών και μεγαλύτερου αριθμού ανθρώπων που ταξιδεύουν με τους σκύλους τους.
Η θεραπεία της λεϊσμανίασης απαιτεί στενή κτηνιατρική παρακολούθηση. Υπάρχουν αρκετά διαθέσιμα φαρμακευτικά προϊόντα (π.χ. αλλοπουρινόλη, αντιμονιούχο μεγλουμίνη, μιλτεφοσίνη, δομπεριδόνη ) για την αντιμετώπιση της νόσου, που συχνά χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό. Ανάλογα με τα αποτελέσματα ειδικών διαγνωστικών εξετάσεων, ο κτηνίατρος θα αποφασίσει αν χρειάζεται να ξεκινήσουμε κάποια αγωγή και ποιο θεραπευτικό σχήμα θα ακολουθήσουμε.
Και επειδή η πρόληψη είναι καλύτερη της θεραπείας, αν θέλουμε να προλάβουμε τη νόσο πρέπει να χρησιμοποιούμε αμπούλα μηνιαίως, αντιπαρασιτικό κολάρο και τους καλοκαιρινούς μήνες μπορούμε να ψεκάζουμε τα μέρη τους σώματος με λιγότερο ή καθόλου τρίχωμα με spray σιτρονέλας για επιπλέον κάλυψη. Επίσης, το εμβόλιο κατά της λεϊσμανίασης, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μέτρα πρόληψης σε συνδυασμό με τα παραπάνω.
Συνοπτικά
- Η Φαίη Σκορδά αντιμετώπισε μια δύσκολη περίοδο όταν ο σκύλος της, Μίκυ, προσβλήθηκε από καλαζάρ, μια επικίνδυνη ασθένεια για σκυλιά.
- Ο Μίκυ, που ήταν του πατέρα της, αποτελεί για εκείνη μια ζωντανή ανάμνηση και χρειάστηκε άμεση ιατρική φροντίδα, με τη Φαίη να δίνει προτεραιότητα στην ανάρρωσή του.
- Με τη σωστή φαρμακευτική αγωγή, ο Μίκυ αναρρώνει και γεμίζει τη Φαίη με χαρά και ανακούφιση, υπενθυμίζοντάς της τη δύναμη της αγάπης.
- Το άρθρο παρέχει χρήσιμες συμβουλές για την πρόληψη και αντιμετώπιση της λεϊσμανίασης στα σκυλιά, υπογραμμίζοντας τη σημασία της πρόληψης και της έγκαιρης θεραπείας.