Με μια εξομολόγηση που κόβει την ανάσα και προκαλεί βαθιά συγκίνηση, η Άννα Ζηρδέλη ανοίγει για πρώτη φορά την καρδιά της και μιλά χωρίς φίλτρα για τη σκοτεινή περίοδο της ζωής της που σημάδεψε την ψυχή και το σώμα της.
Το 2010, όπως αποκαλύπτει σήμερα η γνωστή δημοσιογράφος και παρουσιάστρια, βίωσε μια κακοποιητική σχέση που έφτασε στα άκρα – ακόμη και στη σωματική βία. Με θάρρος και ειλικρίνεια, η Άννα αφηγείται την προσωπική της εμπειρία με στόχο να δώσει δύναμη σε όσες γυναίκες φοβούνται να μιλήσουν, και να φωτίσει την αλήθεια πίσω από τις σιωπηλές πληγές που πολλές φορές δεν φαίνονται.
Η εξομολόγηση της Άννας Ζηρδέλη
«Μετά τα κορίτσια για σπίτι είχα περάσει κάτι πάρα πολύ δύσκολο. Την τελευταία μου χρονιά στο Μακεδονία Tv είχα μία σχέση με μία πολύ έντονη κακοποιητική συμπεριφορά. Σήκωσε χέρι πάνω μου, κόντεψε να με σκοτώσει. Εγώ το πήρα πάρα πολύ ψύχραιμα να σου πω την αλήθεια. Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να τον βγάλω από το σπίτι, να πάρω τους γονείς μου τηλέφωνο, να πάω σε ιατροδικαστή, να κάνω την καταγγελία, να τον ψάχνουν για αυτόφωρο, να περάσουμε τα δικαστήρια…
Δηλαδή όλα αυτά εγώ τα έχω περάσει το 2010 ήδη, αυτά που ακούγονται τώρα πολύ έντονα τα τελευταία χρόνια. Αυτό που δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω ήταν ότι ξέρεις οι κακοποιητικές συμπεριφορές που λέγαν οι κοπέλες ότι το πέρασα τότε και τι το βγάζεις τώρα σκεφτόμουν; Γιατί τώρα; Γιατί είμαι μια περίπτωση ανθρώπου που το είπα εκείνη την ώρα! Δεν θα το κοινοποιούσα, δεν υπάρχει λόγος μετά από τόσα χρόνια να το συζητήσω. Εγώ το πέρασα και το ξεπέρασα. Να βγάλω τώρα στην επιφάνεια ότι α έχω περάσει κι αυτό, το έχω περάσει κι εγώ; Και; Είμαι μία από τις άλλες; Όχι! Είμαι μία περίπτωση που το πέρασα κι εγώ αλλά το αντιμετώπισα τελείως διαφορετικά από κάποιες καταστάσεις που ακούω σήμερα.
Δεν τα κατακρίνω! Κάθε γυναίκα μπορεί να το βιώσει και να το εξωτερικεύσει όποτε θέλει, αν θέλει. Δεν θα έμπαινα ποτέ στην διαδικασία να πατήσω σε αυτό για να έχω τίτλο. Ξέρεις θα μπορούσα να το έχω κάνει ήδη. Το πέρασα το καλοκαίρι του 2010. Το λέω τώρα πρώτη φορά.
Τότε ήμασταν μαζί δυο χρόνια. Είχα δει δυο τρία πράγματα αλλά δεν τα είχα καταλάβει τότε. Π.χ. μπορεί να είχαμε έναν καυγά και να με είχε πιάσει λίγο απότομα, τύπου στον λαιμό.
Έκανα πολλά χρόνια να πάω στην Θεσσαλονίκη μετά από αυτό. Είχα πάνω μου πολλά σημάδια, μώλωπες. Δεν μπορούσα να μπω στην διαδικασία να σκεφτώ ότι α έφυγα από την τηλεόραση της Θεσσαλονίκης, θα κάνω μια επαφή να χωθώ κάπου στην Αθήνα…»
