Ο αγαπημένος ηθοποιός Γεράσιμος Μιχελής έφυγε από τη ζωή μετά από σιωπηλή και αξιοπρεπή μάχη με σοβαρή ασθένεια, προκαλώντας βαθιά θλίψη στον καλλιτεχνικό και πνευματικό κόσμο.
Παρά την επιδείνωση της υγείας του, ο Μιχελής επέλεξε να κρατήσει τη μάχη του μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, εκφράζοντας μέσα από συγκινητικές αναρτήσεις την ευγνωμοσύνη του για τη ζωή και την ελπίδα που δεν εγκατέλειψε ποτέ.
Οι τελευταίες του σκέψεις, γεμάτες στοχασμό και δύναμη, αποτυπώθηκαν σε αναρτήσεις και φωτογραφίες από το νοσοκομείο, χωρίς να επιδιώξει τη λύπηση κανενός.
Ο θάνατός του σκόρπισε θλίψη, ενώ οι οικείοι του έκαναν γνωστή την είδηση μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο Facebook. Η μνήμη του θα είναι αιώνια.
Πιο αναλυτικά
Βαρύ πένθος έχει σκεπάσει τον καλλιτεχνικό και πνευματικό κόσμο, καθώς έφυγε από τη ζωή ο αγαπημένος ηθοποιός, Γεράσιμος Μιχελής, ύστερα από σιωπηλή και αξιοπρεπή μάχη με σοβαρή ασθένεια.
Η είδηση του θανάτου του σκόρπισε θλίψη και ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία (μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, όπου με μια ανάρτηση οι δικοί του το έκαναν γνωστό), καθώς ο ίδιος είχε επιλέξει να κρατήσει μακριά από τη δημοσιότητα την επιδείνωση της υγείας του. Παρόλα αυτά, οι τελευταίες του δημόσιες αναρτήσεις μαρτυρούσαν έναν άνθρωπο ο οποίος, παρά την καταπόνηση και τη σωματική εξάντληση, δεν εγκατέλειψε ποτέ την ελπίδα.
Οι αναρτήσεις του Γεράσιμου Μιχέλη
Λίγο πριν την αλλαγή του χρόνου, ο Γεράσιμος Μιχελής είχε συγκινήσει με μια ανάρτηση γεμάτη ευγνωμοσύνη και δύναμη ψυχής:
«Ο χρόνος αλλάζει σε λίγο. Το ίδιο εύχομαι και για μας! Πριν τον , πρόλαβα να του πω ένα γενναίο ευχαριστώ. Για τις αναπάντεχες δυσκολίες που μου δώρισε. Όλα φτάνουν στην υπέρβαση, ξεπερνιούνται, καταργούνται, σιωπούν! Όλα! Μου έμαθε πολλά. Και πόσα πολλά έχω ακόμη να μάθω με τον νέο που έρχεται όπου να ‘ναι. Ας είναι ευσπλαχνικός μαζί μας. Φιλάνθρωπος κι ειρηνικός. Με το καλό να μας έρθει!»
Σε μια άλλη ανάρτηση, μοιράστηκε σκέψεις γεμάτες συγκίνηση και στοχασμό:
«Χαιρέτησα πόρτες κλειστές, παράθυρα σφραγισμένα. Χαιρέτησα ένα περιστέρι που μόλις προσγειώθηκε να πιει νερό σε λακούβα στην άσφαλτο, ρηχή. Χαιρέτησα άνθη σιωπηλά, σιωπηλούς ανθρώπους. Χαιρέτησα δρόμους ήσυχους, νυσταγμένους. Γεννήθηκε κάποια στιγμή βαθιά μέσα μου, ο πόθος ν’ ακουστεί μια μουσική άξια των αγωνιών μας. Ένα αηδόνι άρχισε να τραγουδά, σκορπίζοντας γλυκύτητα. Σαν να ‘θελε να πει: Θα γυρίσουμε στην ομορφιά μια μέρα, μόνο μη χαθεί η ελπίδα. Υ.Γ. Δεν γιορτάζω σήμερα. Γιορτάζω κάθε μέρα τη ζωή που ζω!»
Ο Γεράσιμος Μιχελής είχε μοιραστεί και φωτογραφίες από το νοσοκομείο, χωρίς όμως να επιδιώξει τη λύπηση ή τον οίκτο κανενός. Μέσα από κάθε λέξη και εικόνα του, μετέδιδε το φως της σκέψης του, ακόμη και στις πιο σκοτεινές του στιγμές.
Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του. Η μνήμη του ας είναι αιώνια.
