Ραγδαίες είναι οι εξελίξεις στην υπόθεση της Αμαλιάδας! Η Ειρήνη Μουρτζούκου το απόγευμα της Δευτέρας 7/7 συνελήφθη μετά από ένταλμα από το Τμήμα Εγκλημάτων κατά της Ζωής και της Προσωπικής Ελευθερίας, κατόπιν εντάλματος του ανακριτή. Κατηγορείται για ανθρωποκτονία με δόλο κατά συρροή, τετελεσμένη και σε απόπειρα κατ’ εξακολούθηση και μη.

Ειδικότερα, η Μουρτζούκου κατηγορείται ότι δολοφόνησε τα δύο παιδιά της στην Αμαλιάδα και για τον θάνατο ενός ακόμη βρέφους φίλης της. Επίσης, κατηγορείται για απόπειρα ανθρωποκτονίας το 2020, όταν έπιασε από τον λαιμό φίλη της. Η σύλληψή της δεν συνδέεται με την υπόθεση του θανάτου του μικρού Παναγιωτάκη.

Κι ενώ σήμερα 8/7 αναμένεται να οδηγηθεί στον εισαγγελέα το dedomeno.gr κάνει μια αναδρομή στο παρελθόν της και σε όσα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα για εκείνη.

Η ιστορία της Ειρήνης Μουρτζούκου

Η Ειρήνη Μουρτζούκου γεννήθηκε το 2000 στην Πάτρα. Όπως η ίδια έχει αποκαλύψει, τα παιδικά της χρόνια ήταν ιδιαίτερα δύσκολα, καθώς η μητέρα της ήταν ουσιαστικά απούσα από τη ζωή της. Μέχρι την ηλικία των επτά ετών μεγαλώνει με τη γιαγιά της, την οποία αγαπά βαθιά και μέχρι και σήμερα αποτελεί το στήριγμά της. Η μητέρα της απουσίαζε πολλές ώρες από το σπίτι, σε σημείο που σχεδόν δεν τη συναντούσε καθόλου.

Όσο ζούσε με τη γιαγιά της, η ζωή της ήταν ήσυχη και οργανωμένη, όπως έχει περιγράψει. Την επόμενη χρονιά η οικογένεια μετακομίζει στο Άργος, με αποτέλεσμα να αποχωριστεί τη γιαγιά της και να μείνει πλέον με τους γονείς της. Ο πατέρας της προσπαθεί να επανενώσουν την οικογένεια, όμως η μητέρα της απομακρύνεται και πάλι.

Το 2014 αποτελεί για την Ειρήνη μια από τις πιο σκοτεινές χρονιές. Χάνει τη μικρή της αδελφή, μόλις 18 μηνών, στο Άργος όπου διέμεναν. Όπως έχει αναφέρει σε παλαιότερη συνέντευξή της, ήταν παρούσα στο περιστατικό που οδήγησε στον θάνατο της αδελφής της, όμως πληροφορήθηκε το τραγικό τέλος αρκετά αργότερα.

«Δεν άντεξα ψυχολογικά τον χαμό της μικρής μου αδελφής», δηλώνει. Σε ηλικία μόλις 13 ετών αποφασίζει να φύγει από το σπίτι, παίρνοντας μαζί της τα λίγα χρήματα που είχε στον κουμπαρά της. Φτάνει μόνη της στην Αθήνα, χωρίς να γνωρίζει κανέναν, και μένει στον δρόμο. Η μόνη επικοινωνία που επιθυμεί να διατηρεί είναι με τη γιαγιά της. Εκείνη τελικά την πείθει να επιστρέψει κοντά της και αυτό πράγματι συμβαίνει.

Φοιτά στο σχολείο μέχρι τη Β’ Γυμνασίου, αλλά στη συνέχεια το εγκαταλείπει, λέγοντας πως «δεν ήθελε άλλο» και ότι «είχε κουραστεί». Στα 16 της αποχωρεί οριστικά από το πατρικό της σπίτι και, όπως λέει η ίδια, τότε ξεκινά ένας ακόμα δύσκολος κύκλος στη ζωή της.

Η Ειρήνη δεν επιθυμεί να ανακαλεί τις αναμνήσεις του παρελθόντος. Της είναι πολύ επώδυνο να «ξεκλειδώσει» τις παιδικές της μνήμες. Συνήθως αποφεύγει να μιλά για τα όσα έχει περάσει, αλλάζει θέμα όταν της ζητούν περισσότερες λεπτομέρειες.

Έχει τρία μικρότερα αδέλφια: τη Γωγώ, 22 ετών, τον Δημήτρη, 17, και ένα ακόμη αγοράκι τεσσάρων ετών, από τον δεύτερο γάμο της μητέρας της. Η ίδια δηλώνει πως αγαπά πολύ τα παιδιά – κάτι που φαίνεται και από το γεγονός ότι πάντα είναι περιστοιχισμένη από αυτά. «Δεν θα μπορούσα ποτέ να βλάψω ένα παιδί. Την αγάπη και τη στοργή που δεν έλαβα από τη μητέρα μου, θέλησα να τη δώσω στα δικά μου παιδιά», αναφέρει.

Οι λογαριασμοί της στα κοινωνικά δίκτυα είναι γεμάτοι από βίντεο και στιγμιότυπα με παιδιά που έχει αγαπήσει. Πρόκειται για δικά της παιδιά, αλλά και παιδιά συγγενών και φίλων της.

Η πορεία της ζωής της αλλάζει ριζικά τα επόμενα τέσσερα χρόνια, μέσα από μια σειρά θανάτων βρεφών, των οποίων ήταν μάρτυρας στις τελευταίες τους στιγμές.