Ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Στούντιο 4, μίλησε για την ωριμότητα και την αλλαγή που έχει βιώσει στη σχέση του με τον εαυτό του και τον κόσμο. Τόνισε τη σημασία της ανταπόκρισης και του σεβασμού στη θεατρική τέχνη, αναφέροντας ότι μεγαλώνοντας, αντιλαμβάνεται βαθύτερα τις ανθρώπινες σχέσεις.
Εξήγησε πως παλαιότερα ξόδευε τον εαυτό του για να επιβεβαιώσει την ύπαρξή του, ενώ τώρα επιδιώκει να ζει τη στιγμή χωρίς φόβο. Σημείωσε επίσης ότι προτιμά να δημιουργεί και να δέχεται κριτική παρά να μένει αδρανής.
Πιο αναλυτικά
Ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης μίλησε για το πώς έχει αλλάξει η σχέση του με τον εαυτό του και τον κόσμο μεγαλώνοντας.
Καλεσμένος στο Στούντιο 4, με αφορμή τη 2η σεζόν της «Φάλαινας», ο ηθοποιός αναφέρθηκε στην αλλαγή νοοτροπίας που ήρθε με την ωριμότητα των χρόνων. «Μεγαλώνοντας, αυτό που έρχεται μέσα μου από αυτό που συμβαίνει με έναν άνθρωπο, μου είναι 10 φορές πιο σημαντικό. Σαφώς και είναι ένα δείγμα της αξίας κάποιου η ανταπόκριση, γιατί και ο κόσμος δουλεύει και τολμάει να αφήνει ένα κομμάτι της δουλειάς του σε σένα. Οφείλεις να το σεβαστείς όπως σέβεσαι κι εσύ τον δικό σου κόπο αντίστοιχα. Αυτό έχει η θεατρική πράξη αλλά και όλες οι μορφές τέχνης», είπε χαρακτηριστικά.
Για να συμπληρώσει: «Σταματάς να σκέφτεσαι τα υλιστικά ή τα πρακτικά και αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι ότι μεταξύ μας συμβαίνει κάτι διαφορετικό που μακάρι να είχαμε 1000 γλώσσες και λέξεις να το εκφράσουμε με τρόπους που απλά μας έχει συμβεί. Είναι μια άλλη εξομολόγηση η οποία νομίζω πως μεγαλώνοντας με πάει πυρηνικά σε κάτι που, αν δεν κουνηθεί το μέσα μου, σταματάω να ξοδεύω τα κομμάτια του εαυτού μου για να επιβεβαιώσω την ύπαρξή μου. Πιο μικρός μόνιμα μου τύχαινε αυτό. Ξοδεύεσαι, αυτοκαταστρέφεσαι, λειτουργείς με αυτόν τον τρόπο».
Πυγμαλίων Δαδακαρίδης: «Δεν χρειάζεται να πάθω, έχω πάθει πολλά»
Αναφερόμενος στις προκλήσεις και την κριτική που συχνά δέχεται, ήταν σαφής: «Καλύτερα να κάνω κάτι και να με κρίνουν όλοι παρά να μην κάνω τίποτα και να με κρίνουν. Μόνιμα με αμφισβητώ, δεν χρειάζεται να πάθω, έχω πάθει πολλά. Μπορεί να πάθω κι άλλα χειρότερα. Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη και τη δύναμη του άλλου. Δεν θέλω να φοβάμαι, θέλω να κάνω τον φόβο ερωτηματικό. Αν βλεπω καθαρά ή μόνο τον εαυτό μου και τον εγωισμό μου. Η στιγμή είναι τώρα…»