Μια πολύ προσωπική και ειλικρινή εξομολόγηση έκανε η Χριστίνα Μπόμπα στο podcast της Ναταλίας Αργυράκη στο YouTube, με τίτλο Γυναίκα μόνη ΔΕΝ ψάχνει. Η γνωστή influencer μίλησε για τη σχέση της με τον Σάκη Τανιμανίδη, την επιθυμία τους να αποκτήσουν παιδιά και τη δύσκολη διαδρομή που χρειάστηκε να ακολουθήσουν μέχρι να γίνουν γονείς.

Όπως αποκάλυψε, αν και δεν υπήρξε ποτέ πίεση από τις οικογένειές τους για τη δημιουργία οικογένειας, οι ίδιοι ήθελαν από την αρχή να αποκτήσουν παιδί. Ωστόσο, τα πράγματα δεν ήταν εύκολα.

Η συγκλονιστική εξομολόγηση της Χριστίνας Μπόμπα

«Για το αν θα παντρευτώ ήταν πολύ cool η κατάσταση (σ.σ από τους ανθρώπους γύρω της). Οι δυο οικογένειές μας ήταν πολύ χαρούμενες για τον γάμο και με τη συνύπαρξή μας. Ποτέ δεν μου είπαν αν θα κάνουμε παιδιά, γιατί αμέσως όταν ήμασταν μαζί είχαμε πει ότι θέλουμε να κάνουμε. Δυστυχώς δεν ερχόταν εύκολα. Πέρασαν τρία τέσσερα χρόνια δύσκολα που δεν ερχόταν και αναγκαστήκαμε να κάνουμε εξωσωματική. Τελικά όλα καλά και τώρα είμαστε τέλεια! Και ευτυχώς που ήρθε έτσι αυτή η πορεία, γιατί ήρθαν στη ζωή τα συγκεκριμένα αυτά παιδιά που μας ξετρελαίνουν! Τότε ήταν μια δύσκολη πορεία και πίστεψέ με οι δικοί μας, το μόνο που δεν έλεγαν είναι πότε θα κάνετε παιδιά, γιατί ήξεραν πόσο πολύ προσπαθούσαμε», ανέφερε αρχικά.

Στη συνέχεια, η Χριστίνα Μπόμπα μίλησε για τα συναισθήματα που βίωνε εκείνη την περίοδο: «Ήταν ζόρικη αυτή η περίοδος αλλά όχι στο μεταξύ μας. Ήμασταν πολύ καλά μαζί. Ο Σάκης είχε πιο τετράγωνη λογική και εγώ ήμουν πιο ευαίσθητη σε αυτό το θέμα. Δηλαδή ερχόταν η περίοδος όταν ήταν να έρθει εκείνον τον μήνα και εγώ έκλαιγα. Ειδικά προς το τέλος των τριών χρόνων, γιατί στην αρχή ξεκίνησε όλο αυτό χαλαρά. Δεν ξέραμε ότι δεν θα έρθει. Ήταν μεγάλο ζόρι και όσο είσαι μέσα σε αυτό, γιατί δεν ξέρεις πού θα οδηγήσει, ότι θα τα καταφέρεις, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο».

Η influencer δεν δίστασε, μάλιστα, να αναφερθεί και στις σκοτεινές σκέψεις που έκανε εκείνη την εποχή για το αν θα καταφέρει τελικά να γίνει μαμά: «Όταν είσαι εκεί μέσα όλα φαίνονται πολύ μεγάλα και πολύ δύσκολα. Σε πιάνει και μια απελπισία, σκέψεις τρελές. Θυμάμαι ότι έλεγα ότι δεν είναι το γραφτό μου, δεν θα είμαι καλή μάνα. Είχα αρχίσει να σκέφτομαι πράγματα τρελά. Έκανα αυτές τις σκέψεις γιατί όταν περνάς κάτι δύσκολο αρχίζουν οι φοβίες, αρχίζουν οι παρανοϊκές σκέψεις. Τελικά έγινε με τον τρόπο που έγινε -με την εξωσωματικη- και είναι σαν να μην έγιναν ποτέ».

Κλείνοντας, είπε: «Τώρα που τα λέω αυτά είναι σαν να μιλάω για κάποιον άλλον. Ούτε καν θυμάμαι αυτό το αρνητικό συναίσθημα, γιατί μετά σε κατακλύζει όλη αυτή η αγάπη. Ούτε πόσο θυμάσαι μετά πόσο προσπάθησες για να αποκτήσεις τα παιδάκια σου».