Ο Σπύρος Μπιμπίλας, σε δημόσια παρέμβασή του για το Athens Pride 2025, τόνισε τη σημασία της ελευθερίας, της ποικιλομορφίας και των ίσων δικαιωμάτων, καλώντας όλους να αφήσουν τους ανθρώπους ελεύθερους να ζήσουν όπως επιθυμούν.
Ο τέως πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και νυν βουλευτής της Πλεύσης Ελευθερίας, που στηρίζει διαχρονικά τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του προς όσους αγωνίστηκαν για τα δικαιώματα αυτά.
Με προσωπικές αναφορές στη ζωή του και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, επιβεβαίωσε τη δέσμευσή του να συνεχίσει να μάχεται για την αποδοχή και την ευτυχία όλων.
Πιο αναλυτικά
Στο πνεύμα του Athens Pride 2025, που πραγματοποιείται σήμερα, Σάββατο 14 Ιουνίου, βρίσκεται ο Σπύρος Μπιμπίλας, ο οποίος έκανε μια δημόσια παρέμβαση μέσα από τα social media, υπενθυμίζοντας τη σημασία της ελευθερίας, της ποικιλομορφίας και των ίσων δικαιωμάτων.
Ο τέως πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και νυν βουλευτής της Πλεύσης Ελευθερίας, που έχει δείξει διαχρονική στήριξη υπέρ της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, δεν θα μπορούσε να μην τοποθετηθεί για το Pride
«Τιμή σε αυτούς που πρωτοξεσηκώθηκαν»: Ο Μπιμπίλας στο πλευρό του Pride
«Αφήστε τους ανθρώπους ελεύθερους να ζήσουν όπως τους ευχαριστεί και όπως η φύση τους γέννησε. Όλοι έχουμε τα ίδια δικαιώματα στη γη αφού εδώ γεννηθήκαμε όλοι, με την ποικιλία που η φύση αποφάσισε, για κάθε διαφορετικότητα – στο χρώμα, στη φυλή, στη θρησκεία, στη γλώσσα, στη σεξουαλικότητα. Τιμή σε αυτούς που πρωτοξεσηκώθηκαν γι’ αυτό».
Ο Σπύρος Μπιμπίλας, που εδώ και χρόνια δίνει δημόσια το «παρών» σε κάθε Pride και σε κάθε κοινωνική μάχη υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν έχει διστάσει να έρθει σε ρήξη με στερεότυπα και προκαταλήψεις.
Θυμίζουμε πως είχε συγκλονίσει με την ομιλία του, στην ψήφιση του νομοσχεδίου που έφερε την ισότητα στον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών: «Γεννήθηκα στη δεκαετία του ’50 σε μια μεσοαστική οικογένεια στο κέντρο της πόλης και ανδρώθηκα στη δεκαετία του ’60. Από πολύ μικρός κατάλαβα ότι σε κάτι διέφερα από άλλους ανθρώπους. Πώς το κατάλαβα; Όταν στα μουσεία, που εγώ είμαι λάτρης της αρχαίας Ελλάδας από παιδί, προσκολλιόμουν στα αγάλματα τα ανδρικά και όχι τα γυναικεία. Άρα με τραβούσε από τη φύση μου. Διάβαζα Καβάφη και Λαπαθιώτη και ταυτιζόμουν με αυτούς τους σπουδαίους μας ποιητές», είπε αρχικά ο Σπύρος Μπιμπίλας.
Συνεχίζοντας την ομιλία του είπε ότι: «Έκλαιγα κρυφά, γιατί έπρεπε να κρύψω κάτι, που ντρεπόμουν γι’ αυτό και δεν μπορούσα να το πω ούτε στους γονείς μου. Έγινα ένα εσωστρεφές παιδί, ένα μελαγχολικό παιδί που έγραφε ποιήματα. Μεγάλωσα όμως έφτιαξα ισχυρές σχέσεις, δεσμούς, σπουδαίους συντρόφους, οι οποίοι σήμερα είναι η ακριβή μου οικογένεια, μαζί με τα αδέλφια μου».
Και κατέληξε: «Αυτά τα κρυφά δάκρυα με οδηγούν σήμερα στα 68 μου χρόνια να αγωνίζομαι για να μην κλάψουν άλλα παιδιά στο μέλλον, για να είναι ευτυχισμένα, για να μην φοβηθούν να πουν τι είναι, τι τους ελκύει, με ποιους θέλουν να ζήσουν. Επιτέλους είμαστε όλοι άνθρωποι». Σε εκείνο το σημείο η αίθουσα ξέσπασε σε χειροκροτήματα από πολλές πτέρυγες της Βουλής, όχι μόνο από την γωνία της Πλεύσης Ελευθερίας.
