Ο δημόσιος καυγάς μεταξύ της Ελένης Τσολάκη και του Λάμπρου Κωνσταντάρα στην εκπομπή «Πρωινό Σου-Σου» αποκάλυψε την τοξικότητα που υπάρχει πίσω από την φαινομενικά αρμονική συνεργασία τους. Παρά την αρχική καλή τους σχέση, η ατμόσφαιρα μεταξύ τους φαίνεται να έχει αλλάξει, με ερωτήματα να εγείρονται για την επαγγελματική τους επικοινωνία.
Οι καβγάδες και οι αντιπαραθέσεις στην ελληνική τηλεόραση έχουν γίνει συχνό φαινόμενο, με το κοινό να απογοητεύεται από την έλλειψη σεβασμού και ομαδικότητας. Η κατάσταση αυτή αναδεικνύει την ανάγκη για μια πιο υγιή και παραγωγική τηλεοπτική κουλτούρα, καθώς οι τηλεθεατές αρχίζουν να απομακρύνονται από τέτοιου είδους περιεχόμενο.
Πιο αναλυτικά
Η πρωινή τηλεόραση έχει εδώ και καιρό πάψει να είναι ένα ευχάριστο ξύπνημα για τον τηλεθεατή. Ο καβγάς ανάμεσα στην Ελένη Τσολάκη και τον Λάμπρο Κωνσταντάρα το πρωί της Τετάρτης 4/6, στον αέρα του «Πρωινού Σου-Σου» που έγινε πρώτη είδηση (δείτε εδώ το βίντεο), ήρθε απλώς να επιβεβαιώσει αυτό που όλοι λίγο-πολύ γνωρίζαμε εδώ και καιρό: πως πίσω από τα χαμόγελα, τα κουτσομπολιά και τα «χαλαρά» πάνελ, σιγοβράζει μια τοξικότητα που τελικά ξεχειλίζει και φτάνει απευθείας στον καναπέ του σπιτιού μας.
Οι σχέσεις της Ελένης Τσολάκη και του Λάμπρου Κωνσταντάρα δεν έδειχναν να είναι κακές μέχρι πρότινος, το αντίθετο μάλιστα, έδειχναν πέρα για πέρα αρμονικές. Άλλωστε τόσο η παρουσιάστρια του Open όπως και ο δημοσιογράφος χαρακτηρίζονται γενικότερα για την ευγένεια και τον σεβασμό που έχουν στην καθημερινότητά τους απέναντι στους άλλους. Όμως παρόλα αυτά, λίγο πριν τελειώσει η σεζόν και πιο συγκεκριμένα αμέσως μετά την επιστροφή της Ελένης από την γέννηση του παιδιού της φαίνεται σα κάτι να άλλαξε μεταξύ τους – δεν ξέρουμε τι, πιάνεις πάντως στον αέρα μια ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα που κανένας δεν καταλαβαίνει από που προέρχεται και γιατί έχει προκληθεί.
Τσολάκη – Κωνσταντάρας: Μιλιούνται ή όχι;
Το ερώτημα είναι: μιλιούνται ή όχι μετά τον καβγά, οι σχέσεις τους είναι σήμερα τόσο καλές όπως ήταν; Είναι ουδέτερες και καθαρά επαγγελματικές. Ίσως γιατί τώρα προς το τέλος της χρονιάς τους βγαίνει η κούραση και το άγχος μιας αρκετά ανταγωνιστικής σεζόν, ίσως να υποβόσκει κάτι άλλο ανάμεσά τους που δεν έχει σκάσει ακόμα στην επιφάνεια και που δεν θέλουν να το μοιραστούν, ίσως γιατί η Ελένη φεύγει και πάει αλλού και ο Λάμπρος μένει εκεί… Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες απαντήσεις όλα είναι ασαφή και αόριστα…
Ότι και αν συμβαίνει ανάμεσά τους σίγουρα δεν θα το μοιραστούν δημόσια με τον κόσμο, θα το κρατήσουν για εκείνους.
Βέβαια για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, ο έντονος λεκτικός διαπληκτισμός μεταξύ των δύο συνεργατών, με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα να πετά το ακουστικό του και την Ελένη Τσολάκη να εκρήγνυται στον αέρα, δυστυχώς δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό. Είναι το σύμπτωμα μιας παθογένειας που εδώ και χρόνια μολύνει τη σχέση της ελληνικής τηλεόρασης με το κοινό της. Και το χειρότερο; Κανείς δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται πόσο βαθιά έχει προχωρήσει αυτή η σήψη. Καθημερινά σχεδόν το ίδιο γίνεται…
Η τηλεόραση έχει καταντήσει ένα πεδίο μάχης. Οι καβγάδες, οι μπηχτές, οι προσωπικές αντεγκλήσεις δεν γίνονται πλέον στα παρασκήνια — μεταφέρονται απροκάλυπτα στον αέρα. Οι συντελεστές εκπομπών δεν διστάζουν να αδειάζουν ο ένας τον άλλον μπροστά στις κάμερες, να αμφισβητούν τον ρόλο του παρουσιαστή, να αγνοούν τον αρχισυντάκτη, να συμπεριφέρονται έτοιμοι να ορμήσουν, δείγμα ενός ανταγωνιστικού χώρου που δεν καθαρίζει εύκολα από τοξικές συμπεριφορές.
Ο κόσμος το έχει καταλάβει. Δεν πρόκειται πια για ζωντανές εκπομπές, αλλά για reality. Και σε αυτό το πλαίσιο, ο απλός κόσμος δεν στέκεται σε αυτό το μεμονωμένο περιστατικό και στο αν οι σχέσεις Τσολάκη – Κωνσταντάρα είναι καλές ή κακές. Ο τηλεθεατής νοιάζεται για το τι προϊόν του προσφέρουν μόλις ανοίγει το μάτι το πρωί. Κι αν αυτό που του δίνουν είναι μια επαναλαμβανόμενη κακοφωνία από εγωισμούς, ατάκες του πεζοδρομίου και επαγγελματική ανωριμότητα, τότε καλά κάνει και γυρίζει την πλάτη του στην τηλεόραση.
Το κοινό έχει κουραστεί να βλέπει παρουσιάστριες να καυγαδίζουν με συνεργάτες, δημοσιογράφους να αμφισβητούν την παραγωγή στον αέρα, πανελίστες να «ξεκατινιάζονται» ζωντανά για ψύλλου πήδημα ή και για κάτι σοβαρό. Και φυσικά, να υποτιμάται η νοημοσύνη του κόσμου με «συγγνώμες» της επόμενης ημέρας και δικαιολογίες του τύπου «ήταν η ένταση της στιγμής».
Η αλήθεια είναι μία: όταν ένας χώρος δεν λειτουργεί με σεβασμό, αξιοπρέπεια και όρια, κάποια στιγμή το δηλητήριο ξεχειλίζει. Και ξεχειλίζει πάντα on air. Αν η φετινή σεζόν μας δίδαξε κάτι, είναι πως πίσω από την χρυσόσκονη της δημοσιότητας και τις fake αγκαλιές, κυριαρχεί η ανασφάλεια, ο ανταγωνισμός και η απουσία κάθε έννοιας ομαδικότητας. Και όσο το τηλεοπτικό τοπίο θυμίζει ρινγκ και όχι χώρο δημιουργίας, τόσο ο τηλεθεατής θα προτιμά να κάνει zapping — όχι μόνο στο κανάλι, αλλά σε ολόκληρη την ελληνική τηλεόραση.