Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη, σε συνέντευξή της στην εκπομπή της Zoe Pre, αναφέρθηκε στην επίδραση των αρνητικών σχολίων που δέχθηκε για το τραγούδι της «Μόνη κομπλέ», επισημαίνοντας ότι η εμπειρία αυτή την επηρέασε, αλλά δεν την καθόρισε.
Τόνισε την ανάγκη να αποφεύγονται οι σκληρές κριτικές για τις επιλογές των άλλων και χαρακτήρισε ανόητο να συζητάμε για επιφανειακά θέματα, ενώ υπάρχουν σοβαρότερα κοινωνικά ζητήματα.
Αναφέρθηκε επίσης στα στερεότυπα που αντιμετώπισε ως νέα γυναίκα στη μουσική, εξηγώντας πώς κατάφερε να ξεπεράσει τα κοινωνικά κατάλοιπα και να επιβληθεί σε ένα ανδροκρατούμενο περιβάλλον.
Πιο αναλυτικά
Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη μίλησε στη διαδικτυακή εκπομπή της Zoe Pre για τη σύντομη, αλλά έντονη επίδραση των αρνητικών σχολίων για το τραγούδι «Μόνη κομπλέ», χωρίς να κρύψει πως βρέθηκε σε άβολη θέση.
«Ήταν η πρώτη φορά που μου συνέβαινε κάτι τέτοιο και με επηρέασε στην αρχή. Ευτυχώς κράτησε λίγο. Δεν μου άρεσε που μπήκα στη διαδικασία να πρέπει να το εξηγήσω. Δεν έκανα κάτι έξω από τον εαυτό μου», είπε, και πρόσθεσε: «Δεν είναι ωραίο να μιλάμε σκληρά για τις επιλογές του άλλου. Η σκληρότητα είναι ένα σημείο της εποχής που δεν μου αρέσει. Χάνεται ένα κομμάτι γοητείας όταν ο άλλος είτε βρίζει είτε εκθειάζει υπερβολικά».
Ελεωνόρα Ζουγανέλη: «Βρίσκω κουτό να συζητάμε αν κάτι δεν μου πάει»
Για την πίεση της έκθεσης στα social media ήταν ξεκάθαρη: «Ευτυχώς δεν καταστρέφονται τόσο εύκολα οι άνθρωποι από το βρίσιμο στα social. Όλοι έχουμε τον τρόπο να προφυλάξουμε τους εαυτούς μας. Υπάρχουν πολύ πιο οδυνηρά πράγματα στη ζωή μας. Μακάρι αυτό να ήταν το χειρότερο. Το βρίσκω τελείως ανούσιο να συζητάμε για πράγματα όπως αν μου πάει αυτό που φοράω. είναι άλλο να μιλάμε για κοινωνικά θέματα και πράγματα που επηρεάζουν τη ζωή μας».
Η ίδια δεν δίστασε να μιλήσει και για τα στερεότυπα που συνάντησε στο ξεκίνημά της, ως νεαρή γυναίκα στον χώρο της μουσικής. «Την εποχή που ήμουν κοριτσάκι, κάποια πράγματα ήταν πολύ ανοιχτά. Στο χώρο μου δεν αντιμετωπίστηκα ποτέ ως ένα κοριτσάκι που δεν ξέρει τι του γίνεται και ούτε ήμουν. Σαφώς είχα τα δικά μου κόμπλεξ. Ως κορίτσι είχα την αγωνία ότι πρέπει να ηγούμαι σε ένα σχήμα που αποτελείται από άντρες κατά 99%. Εκεί δημιουργήθηκε η πρώτη ταραχή, μου βγήκαν νεύρα από τα κοινωνικά κατάλοιπα που κουβαλούσα, αλλά τα πέταξα γρήγορα. Η ζωή με ανάγκασε».