Η Καίτη Γαρμπή ήταν καλεσμένη στην εκπομπή του Action 24, Αστερόσκονη, το βράδυ του Σαββάτου 24/5, και παραχώρησε μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη, κατά την οποία μίλησε για την πορεία της στον χώρο της μουσικής και του τραγουδιού, αλλά και για την προσωπική της ζωή. Με αφορμή, μάλιστα, μία δήλωση που είχε κάνει στο παρελθόν περί απιστίας, εξήγησε τι εννοούσε και μίλησε για την σχέση της με τον Διονύση Σχοινά.

Οι δηλώσεις της Καίτης Γαρμπή στην Αστερόσκονη

Σε πρώτο επίπεδο, μιλώντας για την καριέρα της και τους ανθρώπους που έχει συναντήσει κατά τη διάρκεια αυτής, εξομολογήθηκε: «Πολλοί καλλιτέχνες είμαστε ψεύτες και τον μπερδεύουμε τον κόσμο και μας πιστεύει. Όχι, ο κόσμος δεν έχασε την κρίση του, αλλά, όταν τον ταΐζεις με ψέματα, κάποια στιγμή σου λέει «αυτό θα’ ναι». Μου έλεγε ένας άνθρωπος της νύχτας ότι είμαι πρόβατο, νόμιζα ότι μου το έλεγε για να με προσβάλλει, και του έλεγα «δεν είμαι εγώ πρόβατο, είστε εσείς λύκοι»».

Και πρόσθεσε, ωστόσο, για τον εαυτό της: «Μου αρέσει που μέσα σε αυτή τη δουλειά μένω καθαρή, δεν με αλλάζει. Εγώ είμαι αυτή που είμαι, είμαι αληθινή και το καταλαβαίνει ο κόσμος. Κάποιοι όμως κρύβονται, είναι «λύκοι» και παρουσιάζονται ως «πρόβατα» κι ο κόσμος τους πιστεύει».

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στους καλλιτέχνες που θαυμάζει και μίλησε για όσους τραγουδούν στο Ηρώδειο: «Ο Γιάννης Πάριος και ο Γιώργος Νταλάρας είναι ο πολιτιστικός μας θησαυρός, τους αγαπώ και τους εκτιμώ πολύ, όπως όλη η Ελλάδα. Θα μπορούσαν να σταθούν με τα τραγούδια τους σε έναν χώρο όπως το Ηρώδειο. Αν εμείς θέλουμε να φέρουμε τη συνθήκη του νυχτερινού μαγαζιού στο Ηρώδειο, νομίζω ότι δεν κάνουμε τίποτα, είναι απλά η ματαιοδοξία μας.

Δεν θα μπορούσα να πάω στο Ηρώδειο να πω το «Περασμένα Ξεχασμένα», θα σηκώνονταν τα μάρμαρα, δεν θα το επέτρεπα στον εαυτό μου. Θα μπορούσα να πάω σε έναν τέτοιο χώρο και κάποιοι από εμάς, εάν θέλουν διακαώς να πάνε σε έναν τέτοιο χώρο, χρειάζεται ένα άλλο concept. Θέλει να πεις τα τραγούδια σου ενορχηστρωμένα με μια μεγάλη κλασική ορχήστρα και να κάνεις ένα αφιέρωμα, για να έχεις ένα άλλοθι να μπεις σε αυτό τον χώρο. Εμείς οι καλλιτέχνες που είμαστε στα νυχτερινά μαγαζιά θα μπορούσαμε να πάμε στο Καλλιμάρμαρο ή στο Ολυμπιακό στάδιο, γιατί θα πρέπει να πάμε στο Ηρώδειο; Είναι αρχαιολογικός χώρος».

Όσον αφορά στην σχέση της με τον Διονύση Σχοινά, με αφορμή τη δήλωση που είχε κάνει πως αν είναι ερωτευμένη με άλλη θα τον αφήσει να φύγει, αλλά τις παρασπονδίες θα μπορούσε να τις συγχωρέσει γενικότερα, εξήγησε: «Αν το καλό του είναι αυτό, να είναι ερωτευμένος, δεν μπορεί να είσαι μια που τον κυνηγάει ενώ ξέρεις ότι έχει φύγει το σώμα του, το μυαλό του, η ψυχή του είναι αλλού και εσύ τον κυνηγάς και του λες «θα μείνεις για το παιδί». Σπάει η καρδιά σου, δεν ξέρεις πώς μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτόν, αλλά δεν μπορείς να τον κρατήσεις. Πρέπει να έχουμε μια αξιοπρέπεια!

Αλλά όταν τον αγαπάς πολύ και βλέπεις ότι η ελευθερία του είναι αυτό που θέλει, τι να κάνεις; Να σέρνεσαι πίσω του; Δεν το λέω γιατί είμαι μια άνετη, που κάνω την έξυπνη και την προοδευτική. Καθόλου δεν είναι αυτό! Δεν θα ξέρω αν μου συμβεί κάτι τέτοιο πώς να ζήσω χωρίς αυτό τον άντρα. Πάνω από όλα η αξιοπρέπεια και το καλό του άλλου.

Δεν μιλάμε για σεξ, μιλάμε για έρωτα. Όχι απλά να πας για μια βραδιά με μια γυναίκα. Μιλάμε να ερωτευτείς, να έχεις χάσει το μυαλό σου! Άλλο να έχεις πάει μια βραδιά, δυο, τρεις, και άλλο να πεις δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτή τη γυναίκα. Παναγία μου και Χριστέ μου! Μετά ο άντρας όταν τη βλέπει να συγχωρεί, να συμβιβάζεται και να τη βλέπει να σέρνεται πίσω του για να τον κρατήσει, δεν θα μείνει για πολύ, γιατί φεύγει η εκτίμηση και ο σεβασμός.

Ο Διονύσης λέει ότι δεν μπορείς να δώσεις δικαιώματα σε μια άγνωστη κοπέλα. Τι σκέφτεται αυτή εκείνη την ώρα; Πήρα τον άντρα της Γαρμπή. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις, δεν θέλω να μου συμβεί ποτέ αυτό το πράγμα. Απλά πρέπει να τα βάζουμε όλα στο μυαλό μας και να αντιμετωπίζουμε. Άμα θέλεις μπορείς να κρατήσεις τον εαυτό σου και να συγκρατηθείς!».

Και σε άλλο σημείο, αποκάλυψε για πρώτη φορά: «Ήμουν ερωτευμένη με τον Κώστα Τουρνά από τότε που ήμουν 12 – 13. Κάποια στιγμή βρεθήκαμε και τον κοιτούσα σαν Θεό».