Σε μια συγκινητική εξομολόγηση, η Βίκυ Καγιά μοιράστηκε τις σκέψεις της για την απώλεια του πατέρα της, που συνέβη πριν από δύο χρόνια. Περιέγραψε την εμπειρία της ως «ξερίζωμα του στομάχου», υπογραμμίζοντας τη δυσκολία του πένθους και την αναζήτηση της προσωπικής της ταυτότητας μετά την απώλεια.
Ανέφερε επίσης την επίδραση της απώλειας στην οικογενειακή της ζωή και τη μητρότητα, εκφράζοντας την επιθυμία της να είχαν γνωρίσει τα παιδιά της περισσότερο τον παππού τους. Η Καγιά, που πάντα ήταν αυτόνομη, αποκάλυψε ότι η υποστήριξη του συζύγου της την βοήθησε να αποδεχτεί την ανάγκη για φροντίδα από τους άλλους.
Πιο αναλυτικά
Σε μια σπάνια εξομολόγηση, η Βίκυ Καγιά εμφανίστηκε στο «Καλημέρα Είπαμε;» και μίλησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια για την απώλεια του πατέρα της, δείχνοντας πως μπορεί να έχουν περάσει δύο χρόνια, αλλά η πληγή μένει ανοιχτή
«Ήταν πολύ δύσκολο και σε αυτό δεν υπάρχει manual», είπε αρχικά η Βίκυ Καγιά για να συμπληρώσει: «Λες ότι κάποια στιγμή κάτι θα τους συμβεί, αλλά αυτό το πράγμα για εμένα ήταν σαν να μου ξερίζωσες το στομάχι».
Όσα είπε η Βίκυ Καγιά για τον πατέρα της και τη μητρότητα
Η Βίκυ Καγιά δεν έκρυψε πως η απώλειά του ήταν τραυματική. Ο πατέρας της, αν και μόλις 75 ετών, βίωσε δύσκολες στιγμές στα νοσοκομεία, με την ίδια στο πλευρό του μέχρι τέλους. «Ο μπαμπάς μου ήταν νέος σχετικά, 75 ετών, και πέρασε πολύ δύσκολα στα νοσοκομεία, ήμουν κι εγώ μαζί του. Δεν μπορώ να το εξηγήσω αυτό το πράγμα, ακόμη τον ψάχνω, μου λείπει», είπε.
«Είναι σαν να πηγαίνεις ξανά στο παρελθόν, σκέφτεσαι ξανά τα πράγματα και τα αξιολογείς, τι έγινε, ποιος συγχώρησε και αν, αν έχεις έρθει σε ειρήνη με αυτό. Είναι σαν ξεριζώνεται η παιδική σου ηλικία με τον μπαμπά. Με τη μαμά μπορεί να είναι αλλιώς, εύχομαι να το μάθω πολύ αργότερα στη ζωή μου, όταν φτάσει 100. Αλλά είναι ένα περίεργο πράγμα με την προσωπική σου ταυτότητα που συμβαίνει, και πολύ λυπηρό βέβαια», συμπλήρωσε η Βίκυ Καγιά.
Το βάρος της μητρότητας και η προσωπική ωρίμανση
Η απώλεια δεν την επηρέασε μόνο ως κόρη, αλλά και ως μητέρα: «Με έπιασε πολύ το “γαμώτο” να τον ζήσουν περισσότερο τα παιδιά μου, επειδή είναι μικρά. Κι εκείνα έκλαψαν πολύ, στενοχωρήθηκαν για τον παππού τους. Ακόμα δεν είμαι καλά, στις γιορτές δυσκολεύομαι».
Παράλληλα αποκάλυψε πως: «Ήμουν πολύ αυτόνομη από μικρή, έπεφτε όλο το βάρος στον αδερφό μου κι εγώ ήμουν στον αυτόματο πιλότο. Ενηλικιώθηκα γρήγορα. Μου πήρε χρόνια να καταλάβω ότι είναι οκ να αφήνεις τους άλλους να σε φροντίζουν. Ευτυχώς ήρθε ο Ηλίας, ο σύζυγός μου, και μου το επέβαλε».
