Η Αθηνά Οικονομάκου, μία από τις πιο αγαπημένες Ελληνίδες ηθοποιούς και επιχειρηματίες, ανοίγει την καρδιά της και μιλάει με ειλικρίνεια, στο Savoir Ville και στην Γεωργία Κοτσιοπούλου, για ένα ιδιαίτερα προσωπικό ζήτημα: την μητρότητα.

Με λόγια γεμάτα ευαισθησία αλλά και δύναμη, περιγράφει πώς προσπαθεί να διαχειριστεί την κατάσταση του διαζυγίου της με σεβασμό, αγάπη και ειλικρίνεια απέναντι στα παιδιά της — αναδεικνύοντας για ακόμη μία φορά τον ρόλο της όχι μόνο ως μητέρα, αλλά και ως γυναίκα που δεν φοβάται να μιλήσει ανοιχτά για τις προκλήσεις της ζωής.

Η εξομολόγηση της Αθηνάς Οικονομάκου

Υπάρχει κάτι που πίστευες για τη μητρότητα πριν αποκτήσεις παιδιά και έχεις τώρα αναθεωρήσει πλήρως;

Πολλά. Αλλά ίσως το πιο βασικό, είναι ότι πριν αποκτήσω παιδιά, πίστευα πως αν προσπαθώ αρκετά, μπορώ να έχω τον έλεγχο των πραγμάτων. Ότι δηλαδή με οργάνωση και πειθαρχία, όλα θα πηγαίνουν όπως τα σχεδιάζω. Φυσικά, τίποτα από αυτά δεν ισχύει. Η μητρότητα με δίδαξε ότι δε μπορείς να ελέγξεις σχεδόν τίποτα. Από το πώς θα κυλήσει μία μέρα μέχρι το πώς θα νιώσουν τα παιδιά σου! Έμαθα να αποδέχομαι την αβεβαιότητα, να αφήνω χώρο στο απρόβλεπτο και να βρίσκω ηρεμία ακόμα και μέσα στο χάος.

Ποια είναι η πιο δύσκολη συζήτηση που έχει χρειαστεί να κάνεις (ή φαντάζεσαι ότι θα κάνεις στο μέλλον) με τα παιδιά σου;

Η αλήθεια είναι πως πολλές συζητήσεις με τα παιδιά είναι δύσκολες και απαιτητικές. Όμως έχω καταλάβει πως όταν είσαι διαφανής, αληθινός και ανοιχτός να μιλήσεις με ειλικρίνεια, όλα γίνονται πιο ανθρώπινα, πιο κατανοητά και πιο όμορφα και για σένα και για τα παιδιά. Δε φοβάμαι καμία κουβέντα που μπορεί να ανοίξει. Απλώς φροντίζω οι απαντήσεις να είναι προσαρμοσμένες στην ηλικία και την ψυχοσυναισθηματική τους φάση. Από τις πιο δύσκολες στιγμές ήταν – και συνεχίζουν να είναι – οι συζητήσεις που κάνω με τον 7χρονο γιο μου, σχετικά με το διαζύγιο και τη νέα πραγματικότητα στη ζωή μας. Κι όμως, μέσα από αυτές τις συζητήσεις, χτίζεται εμπιστοσύνη, κατανόηση και αγάπη με τρόπο που δεν φανταζόμουν.

Yπήρξε κάποια στιγμή που ένιωσες ότι σε «κρίνουν» ως μητέρα – και πώς το διαχειρίστηκες;

Καθημερινά «κρινόμαστε» ως γυναίκες, πόσω δε μάλλον ως μητέρες. Ναι φυσικά και το έχω νιώσει, ωστόσο γρήγορα κατάλαβα πως η κριτική προς τις μητέρες είναι ένα βαθιά κοινωνικό φαινόμενο και δεν αφορά εμένα προσωπικά. Μεγαλώνω τα παιδιά μου με αγάπη, υπευθυνότητα, με σωστά και λάθη φυσικά, όπως όλοι οι γονείς. Έχω σταματήσει να επηρεάζομαι από γνώμες και σχόλια ανθρώπων που δε γνωρίζουν τη δική μας καθημερινότητα και τις δικές μας αλήθειες. Εμπιστεύομαι τη διαδρομή μας.

Ποια είναι η πιο απλή αλλά πιο βαθιά αλήθεια που έχεις μάθει μέσα από τη μητρότητα;

Έμαθα πως από τη στιγμή που γίνεσαι μητέρα, σταματάς να είσαι η πρωταγωνίστρια της δικής σου ζωής, γιατί ουσιαστικά τα παιδιά σου γίνονται το κέντρο των πάντων. Κι αυτό δεν είναι απώλεια! Είναι μια νέα μορφή πληρότητας. Παρότι στην αρχή νιώθεις πως χάνεσαι λίγο, με τον καιρό όλα βρίσκουν το ρυθμό τους και έρχεται μία όμορφη ισορροπία, που ξαναβρίσκεις τον εαυτό σου, διαφορετικό, αλλά πιο δυνατό και γεμάτο.

Αν έπρεπε να διαλέξεις μία μόνο λέξη που περιγράφει τη μητρότητα για σένα, ποια θα ήταν – και γιατί;

Είναι πολύ δύσκολο να το περιγράψω με μία μόνο λέξη. Ίσως η πιο χαρακτηριστική να είναι η λέξη εξέλιξη. Γιατί σε αλλάζει βαθιά και ουσιαστικά. Μαθαίνεις τον εαυτό σου με διαφορετικό τρόπο, μαθαίνεις να αγαπάς χωρίς όρους και όρια, γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος εξαιτίας δύο μικρών ανθρώπων οπότε αναγκαστικά εξελίσσεσαι! Εξέλιξη λοιπόν.