Στην εκπομπή Τετ α Τετ του Τάσου Τρύφωνος φιλοξενήθηκαν η Ζέτα Μακρυπούλια και ο Θοδωρής Αθερίδης, με αφορμή τη συνεργασία τους στη θεατρική παράσταση Μαθήματα κωμωδίας. Κατά τη διάρκεια της κουβέντας με τον κύπριο παρουσιαστή, η ηθοποιός εξήγησε ότι περιόρισε τις τηλεοπτικές δηλώσεις και συνεντεύξεις της επειδή την ενοχλούσε το πώς τις διαχειρίζονταν οι δημοσιογράφοι και οι παρουσιαστές, ενώ παράλληλα μίλησε για τις δύσκολες στιγμές που βίωσε λόγω αυτής της κατάστασης.
Όσα εξομολογήθηκε η Ζέτα Μακρυπούλια στη νέα της τηλεοπτική συνέντευξη
«Εγώ, σε αυτόν τον τομέα κλείστηκα λιγάκι στον εαυτό μου. Δεν θα το κρύψω. Έχω κλειστεί πάρα πολύ μέσα σε ένα σπίτι προκειμένου να μην συνεχίζονται κουβέντες και να μην θεωρείται ότι προκαλώ. Αν και τζάμπα τα έκανα γιατί έχω κατηγορηθεί ότι προβάλλω την προσωπική μου ζωή, άσχετα που δεν το έχω κάνει. Αν με ρωτάς συνέχεια για την προσωπική μου ζωή, μπορεί να απαντήσω με έναν τρόπο σε κάποιες ερωτήσεις. Τώρα, αν αυτές αμέσως γίνουν τίτλος, έχεις τελειώσει. Έχει χαθεί η μπάλα, ποιος πουλάει δηλαδή την προσωπική του ζωή και ποιος όχι. Έχουν γίνει πολλά. Η διαχείριση δεν τον ίδιο για έναν άντρα και μια γυναίκα», ανέφερε αρχικά η Ζέτα Μακρυπούλια.
Στη συνέχεια, η ηθοποιός εξομολογήθηκε: «Όταν παθαίνεις μια κρίση πανικού, αυτή έρχεται όταν νιώθεις πως είσαι καλά, όταν έχει φύγει όλο αυτό που σου το προκάλεσε. Έτσι είναι κι αυτό, εκεί που εγώ νόμιζα ότι τα αντιμετωπίζω όλα με την ακεραιότητά μου με ωραίο τρόπο, με τον χαρακτήρα μου και ότι δεν με διαπερνούν. Κάποια στιγμή, εκεί που λίγο ηρέμισαν τα νερά, έγινε αυτό το μπαμ. Πέρασα πάνω από 20 χρόνια που διαχειριζόμουν αυτές τις καταστάσεις -κάθε μέρα- έγινε ένα κλικ ξαφνικά και εκφράστηκε ο πανικός που ήταν πολύ καλά κάπου βαθιά κρυμμένος».
Κλείνοντας, η Ζέτα Μακρυπούλια πρόσθεσε: «Αυτή η φοβία με τις συνεντεύξεις προέρχεται από αυτό, αλλά αυτή η φοβία μου έχει φέρει και μια ηρεμία ανεκτίμητη που την επιλέγω πια. Είναι και θέμα επιλογής. Πλέον, ξέρω τι πρέπει να γίνει για τη δουλειά. Παλιά μπορεί να σου έλεγαν ότι υποχρεούσαι να δώσεις και 10 συνεντεύξεις για να προβάλλεις μια δουλειά και χίλια δυο άλλα πράγματα, γιατί ο καθένας ήθελε να κάνει τη δουλειά του. Τώρα μπορώ να βάζω όρια πια. Τώρα ξέρω πώς γίνεται η δουλειά. Τώρα ξέρω πώς μπορεί να πάει καλά μια δουλειά, ακόμα κι αν δεν δώσεις 20 συνεντεύξεις».
