Ο Γιώργος Σμαραγδής, 44χρονος Ελληνοαμερικανός μουσικός και καλλιτέχνης οπτικών εφέ, βρήκε τραγικό θάνατο τη Δευτέρα 5 Μαΐου στο Μανχάταν, όταν το ηλεκτρικό ποδήλατο του συγκρούστηκε με την πόρτα ενός βαν και στη συνέχεια παρασύρθηκε από διερχόμενο φορτηγό. Η αστυνομία διερευνά τις συνθήκες του ατυχήματος, χωρίς να έχουν ασκηθεί διώξεις μέχρι στιγμής.
Ο Σμαραγδής ήταν γνωστός για τη μουσική του στη synthwave σκηνή και είχε κυκλοφορήσει έξι δίσκους από το 2013. Η απώλειά του έχει προκαλέσει θλίψη στον καλλιτεχνικό χώρο.
Πιο αναλυτικά
Θρήνος σκορπίστηκε στην εγχώρια αλλά και στην ξένη showbiz την Δευτέρα 5/5 μόλις έγινε γνωστή η είδηση για τον θάνατο του Γιώργου Σμαραγδή. Πρόκειται για τον 44χρονο Ελληνοαμερικανό μουσικό, ο οποίος ζούσε στη Νέα Υόρκη, στη συνοικία Κλίντον Χιλ του Μπρούκλιν και εργαζόταν στον τομέα των οπτικών εφέ. Βρήκε τραγικό θάνατο, σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν γίνει γνωστές μέχρι τώρα, στους δρόμους του Μανχάταν, την ώρα που οδηγούσε το πατίνι του.
Πώς βρήκε τραγικό θάνατο ο Γιώργος Σμαραγδής
Το τραγικό αυτό περιστατικό συνέβη γύρω στις 10:10 π.μ., στη διασταύρωση των οδών Broome και Centre στην περιοχή του Σόχο συγκεκριμένα, με τον άτυχο άνδρα να κινείται με ηλεκτρικό ποδήλατο επί της Broome Street, την ώρα που η πόρτα ενός βαν άνοιξε αιφνιδιαστικά και εκείνος δίχως να μπορεί να την αποφύγει έπεσε πάνω της. Από την σύγκρουση έπεσε στο οδόστρωμα, μπροστά σε διερχόμενο φορτηγό διανομών, το οποίο τον παρέσυρε.
Λίγη ώρα αργότερα διακομίστηκε με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις στο νοσοκομείο Bellevue, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, οι οδηγοί και των δύο οχημάτων παρέμειναν στο σημείο, ενώ οι Αρχές διερευνούν τις συνθήκες του συμβάντος και το ενδεχόμενο ποινικών ευθυνών. Η αστυνομική έρευνα δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη, ενώ μέχρι αυτή την ώρα δεν έχουν ασκηθεί διώξεις.
Ποιος ήταν
Ο Γιώργος Σμαραγδής ήταν γνώστης της synthwave μουσικής, ενός υποείδους της ηλεκτρονικής σκηνής. Από το 2013 είχε κυκλοφορήσει έξι δίσκους και ένα EP και ενώ εργαζόταν καθημερινά ως καλλιτέχνης οπτικών εφέ, η αγάπη του για τη μουσική ήταν αυτή έκανε το κοινό να τον αναγνωρίσει και να τον αγαπήσει.
Ο σκηνοθέτης Τζέικ Μπίσεν (Jake Bissen) από το Μιλγουόκι είχε αναφέρει για εκείνον: «Ήταν από τους ελάχιστους πραγματικά ανεξάρτητους καλλιτέχνες που έφτιαχνε από μόνος του ολόκληρους ηχητικούς κόσμους».
