Ο Τάκης Ζαχαράτος, γνωστός performer, μοιράστηκε ένα χιουμοριστικό βίντεο στο Instagram για το Πάσχα, όπου υποδύεται τον Ντόναλντ Τραμπ και τη σύζυγό του, Μελάνια, προσφέροντας στους ακολούθους του στιγμές γέλιου.
Παράλληλα, σε πρόσφατη συνέντευξή του αποκάλυψε τις προσωπικές του σκέψεις για τη ζωή και τη μοναξιά του, επισημαίνοντας ότι το θέατρο είναι η οικογένειά του, ενώ μίλησε και για τη σχέση του με τον χρόνο, τονίζοντας τη σημασία της εσωτερικής ευημερίας.
Πιο αναλυτικά
Μια άκρως χιουμοριστική ανάρτηση έκανε σήμερα, Κυριακή του Πάσχα (20/4), στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram ο Τάκης Ζαχαράτος.
Συγκεκριμένα, ο αγαπημένος performer ανέβασε στο προφίλ του ένα χιουμοριστικό βίντεο, στο οποίο εύχεται στο κοινό του για το Πάσχα με τον δικό του μοναδικό τρόπο — υποδυόμενος τον Ντόνανλτ Τραμπ! Με φωνή, look και ύφος που θύμιζαν τον πρόεδρο των ΗΠΑ, ο Τάκης Ζαχαράτος χάρισε ένα ξεκαρδιστικό στιγμιότυπο στους followers του, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πόσο ταλαντούχος είναι!
Βέβαια, ο ίδιος δεν είμαι μόνο στον Ντόναλντ Τραμπ, αφού στο βίντεο τον είδαμε να υποδύεται με τον δικό του μοναδικό τρόπο και τη σύζυγό του προέδρου των ΗΠΑ, Μελάνια Τραμπ.
Η προσωπική ζωή του Τάκη Ζαχαράτου
Σε πρόσφατη συνέντευξή του στην εκπομπή Μεγάλη Εικόνα, ο Τάκης Ζαχαράτος προχώρησε σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση για την προσωπική του ζωή. Συγκεκριμένα, ο ηθοποιός ανέφερε: «Εγώ όπως με βλέπεις, είμαι μια κανονική περίπτωση ανθρώπου; Είμαι και ιδιότροπος, και δύσκολος, και γλυκός και κάποιες στιγμές αντιπαθής, αυστηρός, γλυκός, τρυφερός, δοτικός, απόμακρος… Είμαι μοναχικός. Δεν έχω προσωπική ζωή για να μιλήσω γι’ αυτή. Δεν έχω. Θυμάμαι την Άννα Καλουτά που τη ρώτησαν γιατί δεν παντρεύτηκε, και είπε “παντρεύτηκα το θέατρο”. Κι εγώ αυτό έχω κάνει. Το παιδί μου είναι αυτό, η οικογένειά μου, οι συγγενείς μου είναι αυτό. Έχει τεράστιο κόστος αυτό, αλλά έχει και τόση χαρά, τόσο δώσιμο… Φίλους έχω, αλλά δεν έχω οικογένεια».
Η σχέση με τον χρόνο
Στη συγκεκριμένη συνέντευξη, ο ίδιος μίλησε και για τη σχέση του με τον χρόνο, λέγοντας: «Είμαστε παγιδευμένοι σε μια τοξική θετικότητα… Κάποια στιγμή θέλω να είμαι όπως είμαι και σε όποιον αρέσω. Οι άνθρωποι νομίζουμε ότι είμαστε ένα πράγμα. Το φίλτρο είναι παραμόρφωση, ψευδαίσθηση, ψέμα. Μας στοιχίζει αυτό. Δεν θα σε δει ο άλλος μετά; Με τον χρόνο τα πάω τέλεια. Δε το περίμενα.
Θέλω να κρατήσω τη δροσιά της νεότητας αλλά αυτή η δροσιά ξεκινάει από μέσα, όχι απ’ έξω. Αν το μέσα είναι στεναχωρημένο και γερασμένο, η ρυτίδα της ψυχής βγαίνει πρώτη, όχι το δέρμα. Ο χρόνος σου φέρεται όπως του φέρεσαι. Ο χρόνος είναι συνοδοιπόρος… Αν τον δεις ως εχθρό, θα σε γδάρει. Δεν έχω πρόβλημα με την ηλικία, δεν ισχύει αυτός ο αριθμός…».
