Ποτέ δεν ξέρεις τι “γράφει” η ψυχή, ούτε γίνεται να μπεις μέσα στο κεφάλι του καθενός από εμάς. Η Μαρία Αντωνά έβαλε σορτσάκι για να πάει να προσκυνήσει και ξεσηκώθηκε το Σύμπαν… – δείτε εδώ τις φωτογραφίες. Δικαίως ή αδίκως; Πάμε να δούμε αν της αξίζει να την ρίξουμε στην πυρά ή αν θα της δώσουμε ( για πρώτη και τελευταία φορά) την άφεση αμαρτιών…
Η Μαρία Αντωνά ήθελε απλώς να προσκυνήσει. Ανέβηκε τα σκαλιά της Παναγίας της Τήνου – όπως χιλιάδες άλλοι – και έκανε το τάμα της και την προσευχή της. Μόνο που δεν φόρεσε μακριά φούστα ή φόρεμα… αλλά σορτς, αυτή ήταν η μεγάλη αμαρτία της, εδώ είναι απαραίτητο ένα… πιστόμετρο να μετρήσουμε τον βαθμό πίστης του καθενός από εμάς ανάλογα με το τι φοράμε. Φοράς φούστα; Δεν πιστεύεις… Φοράς παντελόνι; Είσαι πιστός… Πάμε καλά;
Την περίφημη απάντηση του Ιησού που είπε: “ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω” την ξέρετε; Την είπε όταν προσέτρεξαν σ’ αυτόν οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι υποκριτές, σύροντας μια γυναίκα μοιχό που την είχαν συλλάβει επ’ αυτοφώρω και του είπαν : ” Σύμφωνα με το νόμο, ο Μωυσής προσέταξε ημάς να λιθοβολώνται αυτές, εσύ τι λέγεις”… “Όποιος από εσάς είναι αναμάρτητος, πρώτος να ρίξει τον λίθον σε αυτήν”, απάντησε ο Ιησούς..
Έτσι και εμείς πρέπει να σκεφτόμαστε στην περίπτωση της Μαρίας Αντωνά και του κάθε ανθρώπου, που τόλμησε να σκεφτεί ότι θα ανέβει στον χώρο της εκκλησίας με τέτοια περιβολή. Στα social media έπεσαν να την φάνε και να την ρίξουν στην πυρά, το τσουνάμι παρέσυρε και τις πρωινές εκπομπές. Η φωτογραφία της – με casual εμφάνιση και σορτσάκι – έξω από τον ναό έγινε θέμα συζήτησης στα πάνελ. Άλλοι μίλησαν για “προσβολή”, άλλοι απλώς απόρησαν, και κάποιοι έσπευσαν να τη δικαιολογήσουν λέγοντας: “Σοβαρά τώρα, θα μετρήσουμε την πίστη με το μήκος του σορτς;” Όχι βέβαια, αλλά,… πάντα υπάρχει ένα αλλά…
Μαρία Αντωνά: Η πίστη δεν είναι επίδειξη – αλλά ούτε και το dress code
Η αλήθεια είναι πως σε τέτοια θέματα, η ισορροπία είναι λεπτή. Από τη μία, η πίστη δεν είναι κάτι που φοράς. Είναι κάτι που νιώθεις. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αξιολογήσει πόσο πιστός είναι κάποιος επειδή φόρεσε ένα συγκεκριμένο ρούχο – ή όχι.
Κι αν η Μαρία Αντωνά θέλησε να κάνει το δικό της τάμα, να ανεβεί τα σκαλιά, να προσευχηθεί και να νιώσει κάτι για εκείνη σημαντικό, δεν μπορείς παρά να σεβαστείς και την δική της επιθυμία.
Από την άλλη, είναι αλήθεια, πως όταν επισκεπτόμαστε έναν ιερό χώρο – όχι μόνο εκκλησία, αλλά και μοναστήρι, ακόμη και ένα ξωκλήσι – υπάρχει μια άτυπη συμφωνία σεβασμού. Όχι επειδή κάποιος μας το επιβάλλει. Αλλά γιατί είναι μια κίνηση ευγένειας και κατανόησης προς το τι συμβολίζει ο τόπος.
Η Παναγία της Τήνου δεν είναι ένας απλός τουριστικός προορισμός. Είναι για πολλούς ένας χώρος πίστης, δέους, συγκίνησης. Και γι’ αυτό, καλό είναι – όταν μπορούμε – να επιλέγουμε μια εμφάνιση λίγο πιο διακριτική. Όχι επειδή αλλιώς δεν «πιάνει» το προσκύνημα, αλλά γιατί δείχνει πως έχουμε επίγνωση του πού βρισκόμαστε.
Τα σχόλια στα social και η ουσία…
“Δεν ντράπηκε;” έγραψε κάποιος στα social. “Το θέμα είναι το σορτς ή η πρόθεση;” απάντησε κάποιος άλλος. Οι εκπομπές, όπως ήταν αναμενόμενο, έπιασαν το θέμα από το πρωί και το ανέλυσαν – με απορίες, αφοριστικές απόψεις, αλλά και κάποιες δόσεις κατανόησης, γνωρίζοντας την προσωπικά, σε άλλη περίπτωση αν ήταν κάποια που δεν συμπαθούσαν μπορεί και να την είχαν ξεσκίσει. Βέβαια ας κρατήσουμε μικρό καλάθι, γιατί ποτέ δεν ξέρεις, καιροφυλακτούν και οι εκπομπές του Σαββατοκύριακου.
Η ίδια η Μαρία Αντωνά δεν έχει απαντήσει δημόσια – και ίσως καλά κάνει. Γιατί καμιά φορά, όσο πιο πολύ εξηγείς κάτι, τόσο χάνεται αυτό που ήθελες απλώς να κάνεις, ένα ήσυχο προσκύνημα.
Ναι, η πίστη δεν μετριέται με φούστες και παντελόνια. Δεν είναι πασαρέλα η εκκλησία, όπως δεν είναι και κακή ιδέα να δείχνουμε λίγο παραπάνω προσοχή όταν επισκεπτόμαστε έναν ιερό χώρο. Όχι γιατί πρέπει, αλλά γιατί… απλώς είναι όμορφο να θυμόμαστε ότι ο σεβασμός – όπως και η πίστη – δεν χρειάζεται να “φωνάζει”.
Μπορεί το σορτσάκι να προκάλεσε, αλλά μάλλον το μάθημα εδώ είναι απλό: όταν κάνεις κάτι με πίστη, κάν’ το με την καρδιά και με λίγο τακτ παραπάνω.
Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι να κρίνουμε σκληρά – ούτε τη Μαρία Αντωνά ούτε οποιονδήποτε άλλον. Η πίστη είναι πράγματι προσωπική υπόθεση. Δεν μετριέται με φούστες ή παντελόνια. Όμως, στους ιερούς χώρους, καλούμαστε – όχι υποχρεωτικά, αλλά ουσιαστικά – να δείξουμε έναν τύπο ευαισθησίας. Να αντιληφθούμε πως υπάρχουν άνθρωποι που βιώνουν την επίσκεψη αυτή ως ιερή στιγμή, και να μη γινόμαστε αφορμή να αισθανθούν κάποιοι άλλοι άβολα.
Η πίστη σίγουρα δεν διαπραγματεύεται, όπως και η εμφάνιση δεν είναι το παν, είναι όμως ένα μήνυμα. Κι όταν αυτό το μήνυμα μεταδίδεται σε έναν χώρο προσευχής, ίσως αξίζει να είναι λίγο πιο ήσυχο, λίγο πιο διακριτικό – όχι για τα μάτια του κόσμου, αλλά γιατί το προστάζει η καρδιά μας εκείνη την στιγμή.
Συμπέρασμα: Ας μην είμαστε υποκριτές και Φαρισαίοι, η Μαρία Αντωνά προκάλεσε επικριτικά σχόλια, όχι μόνο γιατί φωτογραφήθηκε στα σκαλιά της εκκλησίας με σόρτς, αλλά γιατί είναι ένα επώνυμο πρόσωπο, αν το έκανε κάποιος άλλος μπορεί και να μην ασχολούμασταν καν…
Δεν θα την χαϊδέψουμε, αλλά ας της δώσουμε για πρώτη και τελευταία φορά άφεση αμαρτιών που δεν σκέφτηκε το dress code και πήγε να προσκυνήσει και να ανάψει ένα κερί γιατί έτσι ένιωσε. Δεν έγινε δα και κανένα τόσο μεγάλο σκάνδαλο… Τέλος ας αφήσουμε επιτέλους την κριτική της κατακρεούργησης και την ανθρωποφαγίας στην άκρη και ας πάψουμε να είμαστε μοχθηροί άνθρωποι, αυτό και αν είναι αμαρτία…
