Ο Νίκος Συρίγος, με μια πρόσφατη ανάρτησή του, αναδεικνύει τη σκληρή πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στην Ελλάδα, τονίζοντας ότι «έπαιξαν και έχασαν».
Μέσα από παραδείγματα από την πολιτική, τη δικαιοσύνη, την εργασία και τα μέσα ενημέρωσης, καταγράφει τις διακρίσεις και την υποτίμηση που υφίστανται, όπως οι προσβολές και οι αμφισβητήσεις που δέχονται.
Ο Συρίγος επισημαίνει ότι οι γυναίκες συχνά θεωρούνται θύματα ή εξαρτώμενες από άλλους, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για αλλαγή στη νοοτροπία της κοινωνίας.
Πιο αναλυτικά:
Ο Νίκος Συρίγος έκανε μια ανάρτηση υπογραμμίζοντας, για άλλη μια φορά, τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι γυναίκες στην Ελλάδα. Μια χώρα όπου, όπως επισημαίνει ο δημοσιογράφος, αν είσαι γυναίκα, «έπαιξες και έχασες».
Το μήνυμά του δεν είναι απλώς ένα ξέσπασμα, αλλά μια καταγραφή των διακρίσεων, της αμφισβήτησης και της υποτίμησης που υφίστανται οι γυναίκες σε κάθε πτυχή της ζωής τους -λαμβάνοντας αφορμή από γεγονότα της επικαιρότητας. Από το κοινοβούλιο μέχρι το δικαστήριο, από τη δουλειά μέχρι την τηλεόραση, από τον δρόμο μέχρι τα social media, οι γυναίκες βρίσκονται συνεχώς στο στόχαστρο.
Αναλυτικά τα λόγια του Νίκου Συρίγου
«Στην Ελλάδα αν είσαι γυναίκα, έπαιξες κι έχασες. Στη Βουλή θα σου πουν «κάνε κάνα παιδί» γιατί υπερασπίζεσαι τα δολοφονημένα παιδιά. Στα δικαστήρια θα σε ρωτήσουν «τι βρακί φόραγες» γιατί κατήγγειλες ότι πήγαν να σε βιάσουν.
Στην τηλεόραση θα ακούς τον κακοποιητή σου να λέει ότι «ζητάς λεφτά κι ένα σπίτι» γιατί θες να τον πας σε δίκη. Στη δουλειά θα σου ζητάνε «να μην γκαστρωθείς» γιατί τώρα σε προσλάβανε. Στα social media θα διαβάζεις να σου γράφουν «που πας έτσι μωρή;» γιατι έκανες αυτό που γούσταρες.
Θα σε κατηγορούν ακόμη κι αν είσαι μάνα που παλεύει για το δίκιο του σκοτωμένου παιδιού της. Και ξέρεις κάτι; Όταν πετυχαίνεις κάτι θα το πιστώνουν διαρκώς αλλού. Πάντα κάποιος άλλος θα είναι το μυστικό που πας καλά στη δουλειά σου, είσαι όμορφη, είσαι καλά, είσαι ευτυχισμένη. Όχι εσύ. Γιατί έτσι την θέλουμε τη γυναίκα στην Ελλάδα. Θύμα ή… ετεροπροσδιοριζόμενη. Ποτέ ολόκληρη. Ποτέ ΓΥΝΑΙΚΑ.
Έτσι μας έμαθαν και έτσι θέλουν να συνεχίσουμε. Με την αβάντα των πάντα χρήσιμων Μέσων. Των πάντα χρήσιμων ηλιθίων. Των παντοτινών μισογύνηδων. Συγγνώμη κορίτσια… Αλήθεια, συγγνώμη».
