Στην ταινία «Υπάρχω», που βασίζεται στη ζωή του θρυλικού Στέλιου Καζαντζίδη, αρχικά προτάθηκε ο ρόλος στον γνωστό τραγουδιστή Νίκο Βέρτη, ο οποίος όμως αρνήθηκε, θεωρώντας ότι ένας επαγγελματίας ηθοποιός θα ήταν πιο κατάλληλος. Έτσι, οι παραγωγοί επέλεξαν τον Χρήστο Μάστορα για τον ρόλο.
Η απόφαση του Βέρτη να μην συμμετάσχει δεν είναι πρωτοφανής, καθώς είχε απορρίψει και στο παρελθόν προτάσεις για κινηματογραφικούς ρόλους. Η ταινία έχει ήδη κεντρίσει το ενδιαφέρον του κοινού, αν και οι κριτικές αναφέρουν ότι δεν αποτυπώνει πλήρως τη ζωή του Καζαντζίδη.
Πιο αναλυτικά:
Όταν μια ταινία βασισμένη σε ένα θρυλικό τραγούδι ετοιμάζεται να βγει στη μεγάλη οθόνη, οι επιλογές των πρωταγωνιστών παίζουν καθοριστικό ρόλο. Στην περίπτωση της ταινίας «Υπάρχω», η αρχική πρόταση για τον πρωταγωνιστικό ρόλο κατέληξε σε ένα μεγάλο όνομα της ελληνικής μουσικής σκηνής – όμως εκείνος είπε όχι. Έτσι, τη θέση του πήρε τελικά ο Χρήστος Μάστορας.
Ποιος ήταν όμως ο πασίγνωστος τραγουδιστής που αρνήθηκε να ενσαρκώσει τον Στέλιο Καζαντζίδη και τι τον οδήγησε σε αυτή την απόφαση; Η απάντηση κρύβει παρασκήνιο και εκπλήξεις!
Σύμφωνα με το αποκλειστικό ρεπορτάζ του Χάρη Λεμπιδάκη, ο ρόλος του θρυλικού λαϊκού τραγουδιστή προτάθηκε αρχικά σε έναν από τους πιο επιτυχημένους καλλιτέχνες της ελληνικής μουσικής σκηνής, τον Νίκο Βέρτη. Οι παραγωγοί της ταινίας θεώρησαν πως η φωνητική χροιά, το ύφος και η σκηνική παρουσία του Νίκου Βέρτη θα μπορούσαν να αποδώσουν με αυθεντικότητα τη ζωή και την πορεία του Καζαντζίδη. Παρ’ όλα αυτά, ο τραγουδιστής αρνήθηκε ευγενικά την πρόταση, εκφράζοντας την άποψη ότι ένας επαγγελματίας ηθοποιός θα ήταν η καταλληλότερη επιλογή για να ενσαρκώσει έναν τόσο εμβληματικό καλλιτέχνη. Μάλιστα, ο ίδιος πρότεινε συγκεκριμένα ονόματα ηθοποιών που θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στον απαιτητικό ρόλο.
Με την άρνηση του Νίκου Βέρτη, οι δημιουργοί της ταινίας στράφηκαν στον Χρήστο Μάστορα, ο οποίος τελικά ανέλαβε να υποδυθεί τον Καζαντζίδη. Η επιλογή αυτή έχει ήδη κεντρίσει το ενδιαφέρον του κοινού, καθώς ο Μάστορας διαθέτει το ερμηνευτικό ταλέντο και τη μουσική ευαισθησία που απαιτεί ένας τέτοιος ρόλος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Νίκος Βέρτης απέρριψε πρόταση για κινηματογραφικό ρόλο. Σύμφωνα με τον Χάρη Λεμπιδάκη, είχε δεχτεί και στο παρελθόν πρόταση να ενσαρκώσει τον Τόλη Βοσκόπουλο σε μία βιογραφική ταινία, αλλά και τότε είχε επιλέξει να μην συμμετάσχει, εμμένοντας στη θέση του ότι ηθοποιοί και όχι τραγουδιστές θα πρέπει να υποδύονται τέτοιους ρόλους.
Έτσι, αν και η ιδέα ενός Νίκου Βέρτη στον ρόλο του Καζαντζίδη είχε ενδιαφέρον, τελικά η ιστορία γράφτηκε διαφορετικά, και η σκυτάλη πέρασε στον Χρήστο Μάστορα, που καλείται να φέρει στη μεγάλη οθόνη την προσωπικότητα και το ταλέντο ενός από τους σημαντικότερους τραγουδιστές του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού.
Στέλιος Καζαντζίδης: Γιατί δεν μπορούσε να κάνει παιδιά – Το περιστατικό που δεν δείχνουν στην ταινία Υπάρχω
Χιλιάδες είναι τα εισιτήρια που έχουν ήδη κοπεί και συνεχίζουν να κόβονται καθημερινά για την ταινία Υπάρχω που παρουσιάζει την ζωή του θρυλικού Στέλιο Καζαντζίδη, τον οποίο υποδύεται ο Χρήστος Μάστορας, όπως χιλιάδες είναι και οι κριτικές/γνώμες που αναφέρουν πως στην πραγματικότητα η συγκεκριμένη ταινία δεν δείχνει ούτε το 50% της ζωής του.
Όποιος ήδη την έχει δει – σαν κι εμένα – γνωρίζει πολύ καλά πως ο σκηνοθέτης – ίσως για τους δικούς του λόγους – έχει παραβλέψει αρκετά γεγονότα και καταστάσεις, τα οποία διαμόρφωσαν τον Στέλιο σαν προσωπικότητα. Ένα από αυτά είναι και το γιατί δεν μπορούσε να κάνει παιδιά.
Στην ταινία (ένα μικρό spoil θα σου κάνω), βλέπουμε τον Στέλιο να θέλει να δημιουργήσει οικογένεια, να προσπαθεί αλλά τελικά να μην τα καταφέρνει κι όχι γιατί δεν μπορούσαν οι γυναίκες που επέλεγε να του κάνουν αυτό το… δώρο, αλλά γιατί ο ίδιος ήταν ανίκανος. Ο σκηνοθέτης ποτέ δεν μας εξηγεί το πως και το γιατί. Κι εγώ η αλήθεια είναι έμεινα με την απορία. Γι’ αυτό και το έψαξα και… βρήκα τι πραγματικά είχε συμβεί.
Γιατί ο Στέλιος Καζαντζίδης δεν μπορούσε να κάνει παιδιά;
Η Βάσω Καζαντζίδη, σε συνέντευξή της στη «Μηχανή του Χρόνου» είχε αποκαλύψει ότι όταν ήταν φαντάρος ο Στέλιος, τον έκλεισαν σε ένα στάβλο, για να τον τιμωρήσουν για τα κομμουνιστικά πολιτικά του φρονήματα. Εκεί, όπως της είπε ο ίδιος, υπήρξε ένα ατύχημα με ένα άλογο, που του στέρησε την πατρότητα. Ο γιατρός που τον εξέτασε τότε, του είπε: «Τη ζωή σου τη γλίτωσες, αλλά δεν θα κάνεις παιδιά».
Ωστόσο, η νονά του τραγουδιστή, Μαρία Κιουρτσόγλου, υποστήριξε πως η στειρότητα του Καζαντζίδη δεν οφειλόταν σε κλοτσιά από άλογο, αλλά στον άγριο ξυλοδαρμό που δέχτηκε από έναν ανώτερό του, όταν ήταν φαντάρος. Ο αξιωματικός έσυρε και χτύπησε με μανία τον τραγουδιστή. Ένα από τα άγρια χτυπήματα, τον βρήκε στα γεννητικά όργανα, προκαλώντας ανεπανόρθωτη βλάβη.
Οι γυναίκες που πέρασαν από την ζωή του
Η μητέρα του Στέλιου Καζαντζίδη, η Γεσθημανή, υπήρξε αναμφίβολα η πιο σημαντική γυναίκα στη ζωή του. Γεννημένη στη Μικρά Ασία, ήταν από τις γυναίκες που βίωσαν τα πολύ σκληρά χρόνια της προσφυγιάς. Η οικογένειά της αναγκάστηκε να φύγει από την Τουρκία κατά τη διάρκεια του ξεριζωμού και να εγκατασταθεί στην Ελλάδα μετά από την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922. Πέρασε πολλές δυσκολίες, έχασε τον άντρα της σε πολύ νεαρή ηλικία, όταν μπροστά στα μάτια της τον δολοφόνησαν και αναγκάστηκε να μεγαλώσει μόνη της τα παιδιά της.
Η Γεσθημανή στάθηκε βράχος ακλόνητος, αυστηρή αλλά πάντα με αγάπη, διαμόρφωσε τον χαρακτήρα του γιου της και τον καμάρωνε, αλλά κι εκείνος τη λάτρευε και τη σεβόταν. Εκείνη βασικά είχε τη μεγαλύτερη επιρροή στη ζωή του, καθορίζοντας όλες τις αποφάσεις του, την καριέρα του καιτην προσωπική του ζωή. Καμία γυναίκα δεν μπορούσε να αντέξει στο πλευρό του, αν πρώτα δεν είχε την έγκρισή της. Ο ίδιος είχε πει χαρακτηριστικά ότι τα δύο πράγματα που κοιτούσε σε μια γυναίκα ήταν να της αρέσει το ψάρεμα και να τα πηγαίνει καλά με τη μητέρα του. Ο θάνατός της το 1976 ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για εκείνον. Μάλιστα, όπως είχε εξομολογηθεί, καμία γυναίκα δεν θα μπορούσε να είναι σημαντικότερη από εκείνη.
Ο πρώτος μεγάλος του έρωτας του Καζαντζίδη ήταν η Καίτη Γκρέυ. Όταν γνωρίστηκαν εκείνος έκανε τα πρώτα του βήματα στο τραγούδι, εκείνη ήταν ήδη μια από πιο διάσημες και ακριβοπληρωμένες τραγουδίστριες της εποχής, ενώ είχε και δυο παιδιά.
Στην αρχή, η Γκρέυ, όπως αναφέρει στην αυτοβιογραφία της, γνώρισε τη μητέρα του Καζαντζίδη, την κυρία Γεσθημανή, στο κέντρο όπου δούλευε. Τότε, έμαθε πως είχε έναν γιο όπου είχε περάσει στρατοδικείο και της έδινε τσιγάρα να του πηγαίνει. Μια μέρα εμφανίστηκε και ο Στέλιος στο μαγαζί, οπότε και γνωρίστηκαν. Η έλξη τους ήταν αμοιβαία. Χόρεψαν μαζί ένα ταγκό ευρωπαϊκό και την επόμενη μέρα εκείνος την κάλεσε στο σπίτι του. Καλεσμένοι ήταν όλοι οι συγγενείς του, πρόσφυγες από τον Πόντο. Σε εκείνο το τραπέζι η Γεσθημανή είπε ότι την ήθελε για νύφη. Αυτό ήταν αρκετό για τον Καζαντζίδη. Γρήγορα, το δέσιμό τους έγινε αρραβώνας και έτσι η Γκρέυ βρέθηκε στο σπίτι τους στη Νέα Ιωνία.
Η αλήθεια πως ο χωρισμός τους δεν ήταν ρόδινος. Εν τω μεταξύ, ο Καζαντζίδης είχε ήδη γνωρίσει τη Μαρινέλλα, που τότε ακόμα ως Κίτσα, έκανε τα πρώτα της βήματα στη Θεσσαλονίκη, γεγονός που εξαγρίωσε την Γκρέυ. Η ίδια όμως πάντα μιλούσε με αγάπη για εκείνον και είχε τη φωτογραφία του στο σαλόνι της, όμως ο γνωστός τραγουδιστής σε συνέντευξή του στον Alpha είχε αναφέρει πως η Γκρέυ τον είχε προδώσει.
Ο Καζαντζίδης γνώρισε τη Μαρινέλλα σε ένα κέντρο στη Θεσσαλονίκη και αμέσως αναγνώρισε το ταλέντο της. Έτσι, της πρότεινε να συνεργαστούν καλλιτεχνικά. Η ίδια η Μαρινέλλα είχε διηγηθεί σε ραδιοφωνική συζήτησή της με τον Αντώνη Ρέμο για τη γνωριμίας τους:
«Τον Καζαντζίδη τον γνώρισα από τον Στέλιο Ζαφειρίου. Εγώ δεν είχα ιδέα ποιος ήταν ο Στέλιος Καζαντζίδης, δεν τον ήξερα. Μου λέει «Τραγουδάς ωραία, μπράβο! Σεκόντα ξέρεις να κάνεις»; Λέω «Ξέρω» και μετά μου λέει «Ψαρεύεις»; Λέω «Βεβαίως» και με ρωτά «Πάμε για ψάρεμα»; Ψαρέψαμε, δεν πιάσαμε τίποτε, αλλά μάλλον έπεσε ένα φλερτάκι εκεί θυμάμαι. Φορούσα μαγιό και φαίνεται ότι έτσι του άρεσα του Στέλιου. Τσαχπινομπουρμπουλήθρα ήμουν, ένα γλυκό συμπαθητικό κορίτσι, αλλά δεν ήμουν όμορφη. Αυτό δεν εμπόδισε κανέναν να με αγαπήσει πάρα πολύ»!
Η επαγγελματική τους σχέση αποδείχτηκε χρυσωρυχείο και μετά από οχτώ χρόνια συμβίωσης παντρεύτηκαν στις 7 Μαΐου του 1964. Κουμπάροι ο φίλος του γαμπρού Στέλιος Πελαγίδης μαζί με τον Μανώλη Χιώτη και τη Μαίρη Λίντα.
Η Μαρινέλλα, αν και ένιωθε βαθιά ερωτευμένη, είχε και τις δικές της φιλοδοξίες και ήθελε να κάνει σόλο καριέρα. Ο Καζαντζίδης, αν και είχε μια παραδοσιακή αντίληψη για την οικογένεια, τη στήριξε στην απόφασή της, όμως τελικά η σχέση τους οδηγήθηκε σε αδιέξοδο, όταν εκείνος αποφάσισε να αποσυρθεί από τη νύχτα και να απομονωθεί στο κτήμα του. Τελικά, χώρισαν το 1966, διατηρώντας όμως επαφές.
Η Βάσω Καζαντζίδη, η δεύτερη σύζυγος του, υπήρξε η γυναίκα που στάθηκε δίπλα του για 24 χρόνια και θεωρείται η πιο σταθερή σχέση της ζωής του. Γνωρίστηκαν το 1978, όταν εκείνη ήταν ακόμα νεαρή και εργαζόταν ως νοσοκόμα.
Η Βάσω καταγόταν από τη Θεσσαλονίκη και, σύμφωνα με τον Καζαντζίδη ήταν μια γυναίκα με έντονη προσωπικότητα και πολύ καλή σχέση με τη μητέρα του. Στην αρχή, ήταν θαυμάστριά του, καθώς τον άκουγε και τον λάτρευε από τα παιδικά της χρόνια. Με τη γνωριμία τους, η σχέση τους άρχισε να εξελίσσεται και γρήγορα πέρασαν από τη φάση του φλερτ σε μια σχέση.
Η Βάσω δεν είχε καμία καλλιτεχνική φιλοδοξία, αλλά ήταν ο άνθρωπος που τον στήριξε σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο. Μαζί της, ο Καζαντζίδης βρήκε την αληθινή αγάπη και το καταφύγιο που χρειαζόταν. Εκείνη τελικά, αν και δεν ασχολούνταν με τη μουσική, μπόρεσε να τον κατανοήσει. Γι’ αυτό κι εκείνος την αποκαλούσε «ο θησαυρός μου».
Η Βάσω στάθηκε δίπλα του στα δύσκολα χρόνια της υγείας του, παρέχοντάς του τη συναισθηματική στήριξη και την υποστήριξη που χρειαζόταν για να αντιμετωπίσει τις δύσκολες στιγμές. Όταν εκείνος έφυγε από τη ζωή το 2001, εκείνη παρέμεινε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά πάντα φρόντιζε να κρατήσει τη μνήμη του ζωντανή και να υπερασπίζεται το έργο του.
«Η επιθυμία του Στέλιου ήταν να γίνει ταινία η ζωή του. Όταν άκουσα τον Χρήστο να τραγουδάει, αισθανόμουν ότι ο Στέλιος είναι δίπλα μου και μου τραγουδάει. Ήταν καταπληκτικός. Ο Χρήστος δικαιώθηκε χθες, μετά από όσα είχαν ακουστεί για τον ίδιο. Μόνο εγώ μπορώ να καταλάβω τι αισθανόταν αυτό το παιδί. Απέδωσε τον Καζαντζίδη 99,9%. Αν ο Στέλιος μάς βλέπει από ψηλά, ειλικρινά θα χαίρεται. Ο Στέλιος είναι εδώ, η καρέκλα του μένει εκεί αδειανή, στρώνουμε τραπέζι και πάντα υπάρχει ένα πιάτο για εκείνον. Ο θάνατος είναι ένα πικρό ποτήρι που δεν ξεπερνιέται», δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή της η Βάσω Καζαντζίδη για την ταινία είναι αφιερωμένη στη μνήμη του συζύγου της.
