Η Λουκίλα Καρρέρ, τέσσερις μήνες μετά τον θάνατο του αείμνηστου μουσικοσυνθέτη, Μίμη Πλέσσα, βρέθηκε εχθές το βράδυ, Τρίτη 25 Φεβρουαρίου στην συναυλία αφιερωματική στον σύζυγό της και το μεγάλο του έργο. Εκεί, την συνάντησε η κάμερα του MEGA, και παραχώρησε δηλώσεις στην εκπομπή Buongiorno, χωρίς να μπορεί να κρύψει τη συγκίνησή της. Ήταν 5 Οκτωβρίου όταν η είδηση ότι ο Μίμης Πλέσσας μόλις μια εβδομάδα μετά τα 100α γενέθλιά του, έφυγε από τη ζωή, βυθίζοντας σε βαθύ πένθος σε ολόκληρη την Ελλάδα – δείτε εδώ φωτογραφίες από την κηδεία -. Ο σπουδαίος καλλιτέχνης στιγμάτισε την ελληνική μουσική σκηνή για περισσότερες από έξι δεκαετίες και αποτέλεσε μια από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες του ελληνικού τραγουδιού. Η απώλεια του συγκλόνισε ολόκληρο τον καλλιτεχνικό κόσμο και φυσικά τους οικείους του. Η σύζυγος του με την οποία έζησαν μαζί πάνω από 30 χρόνια, ενώ απέκτησαν την 26χρονη σήμερα κόρη τους Ελεάννα – δείτε εδώ ποια είναι – έχει εκφράσει στο παρελθόν τις δύσκολες ώρες που περνά από τότε που έφυγε από τη ζωή. Αξίζει να σημειώσουμε, ότι ο Μίμης Πλέσσας, είχε αποκτήσει και ένα ακόμη παιδί από τον πρώτο του γάμο, τον Αντώνη.

Τι είπε η Λουκίλα Καρρέρ για τον Μίμη Πλέσσα

Η Λουκίλα Καρρέρ λοιπόν, φανερά συγκινημένη, είπε στον δημοσιογράφο της εκπομπής: «Πρώτη φορά θα είμαι σε μουσικό αφιέρωμα χωρίς τον Μίμη στο πλευρό μου ή πάνω στη σκηνή. Δεν ξέρω πώς θα αντιδράσω. Είναι ένα τεράστιο κενό, είναι μια άλλη ζωή που πρέπει να πάμε παρακάτω, γιατί μοιραία τα τραγούδια του Μίμη και ο ίδιος ο Μίμης είναι παντού. Οπότε πρέπει να το αντιμετωπίσω. Δεν έχω καταλάβει την απώλεια, γιατί κοιμάμαι συνέχεια, για να είμαι ειλικρινής. Κοιμάμαι και σήμερα ξυπνάω. Θα ακούσω σε λίγο τον Αντώνη Ρέμο κι ελπίζω να το ευχαριστηθώ και να μη με συγκινήσει παραπάνω από όσο θα έπρεπε. Στο ραδιόφωνο ακούω το τραγούδι του και καταρρέω. Όταν χάνεις τον σύντροφό σου, σε όποια ηλικία, όταν ένα ζευγάρι είναι δεμένο, είναι ένας ακρωτηριασμός. Χάνεις το ένα σου πόδι και πρέπει να μάθεις να ισορροπείς στο άλλο. Χάνεις το ένα σου χέρι, πρέπει να μάθεις να εξυπηρετείσαι με το ένα χέρι, γιατί το βιβλίο της κοινής ζωής έχει κλείσει. Αυτό προσπαθώ να κάνω με όση δύναμη έχω μέσα μου και αυτό θα κάνω».