Την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου, είναι η μαύρη επέτειος όπου συμπληρώνονται τα 2 χρόνια από τότε που έλαβε μέρος μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες που έχει υπάρξει στη χώρα μας, το δυστύχημα στα Τέμπη, με την ημέρα να κηρύσσεται ως Πανελλαδική απεργία και με χιλιάδες κόσμο να ετοιμάζεται να βγει στους δρόμους ολόκληρης της Ελλάδας και του εξωτερικού για να διαμαρτυρηθεί – δείτε εδώ ποιοι συμμετέχουν.

Μάλιστα, πολλά είναι και τα νυχτερινά κέντρα που θα παραμείνουν κλειστά ως ένδειξη σεβασμού στους γονείς των φοιτητών που απεβίωσαν αλλά και γενικότερα και στα 57 θύματα που έχασαν τη ζωή τους – δείτε εδώ ποια είναι -. Ενώ, οι συγγενείς των θυμάτων συνεχίζουν να συγκλονίζουν με τον χαμό των αγαπημένων τους ανθρώπων που έχασαν την ζωή τους άδικα και με τραγικό τρόπο. Μια από αυτούς, είναι και η μητέρα της 23χρονης Κέλλυς, η Άννα Καρατζόγλου, η οποία μίλησε σήμερα, Τρίτη 25 Φεβρουαρίου στην εκπομπή Πρωινό του ΑΝΤ1 και έκανε ολόκληρο το πλατό να ξεσπάσει σε δάκρυα

Τι είπε η μητέρα της 23χρονης Κέλλυς στο Πρωινό

Η Άννα Καρατζόγλου λοιπόν, μιλώντας με τηλεφωνική επικοινωνία με την εκπομπή, είπε χαρακτηριστικά: «Καλημέρα σας. Είμαι εδώ για να σας απαντήσω σε ότι θέλετε. Δύο χρόνια χωρίς την Κέλλυ είναι τρομακτικά δύσκολα, αβίωτα. Για εμένα ο χρόνος πάγωσε εκείνο το βράδυ. Η ζωή μου τελείωσε επί της ουσίας εκείνο το βράδυ. Απλα κυλάει μετά, απλά επιβιώνεις. Δεν ζεις. Εκείνο το βράδυ πάγωσαν όλα, τελείωσαν όλα. Τι να πρωτοδιαχειριστώ;

Τον τρόπο θανάτου του παιδιού μου; Το τι κλήθηκα να αντιμετωπίσω μετά; Τι να πρωτοδιαχειριστώ; Ακόμα και τώρα νιώθω ότι ζω ένα κακό όνειρο, ότι έχει γίνει μόλις εχθές. Δεν έχω τη δυνατότητα να κλείσω τη πόρτα του σπιτιού μου και να πω τώρα θα κοιτάξω να συνυπάρξω και να βρω μια ισορροπία με αυτό το αβάσταχτο, με αυτό το απάνθρωπο. Δεν υπήρξε ούτε καν αυτή η δυνατότητα σε αυτό που περάσαμε εμείς. Κάτι πρωτόγνωρο, εξαιρετική, μια ιδιαίτερη συνθήκη.

Δυο χρόνια έρχεσαι αντιμέτωπος με πληροφορίες με καταστάσεις και εκτός από την απώλεια που φτάσαμε να λέμε, την απώλεια του παιδιού σου, να διαχειριστείς αμέτρητα άλλα πράγματα. Είναι μια πληγή που κάθε μέρα ξύνεται και αιμορραγεί. Και αυτό έτσι πάει, έπεται και συνέχεια, δεν σταματά. Εγώ αυτή τη στιγμή αντί να είναι το παιδί μου στα πόδια του, να χαίρεται να νιάτα του, να χαίρεται τη ζωή του, κάνω τρισάγια, πάω σε μνημόσυνα, σε εκδηλώσεις μνήμης.

Δεν υπάρχει ώρα δεν υπάρχει μέρα που να μην λέω γιατί; Γιατί; Ναι είμαι πολύ θυμωμένη και όσο περνά ο καιρός γίνομαι ακόμα περισσότερο. Ένα παιδί γεμάτο όνειρα, 23 χρονών. Από ένα τριήμερο γυρνούσε, γιατί τόσος πόνος; Δύο χρόνια μετά, ποιος υπέυθυνος είναι στη φυλακή; 57 άνθρωποι σκοτώθηκαν, στη πλειοψηφία τους νέα παιδιά. Αυτά που λέγατε όλα προηγουμένως για την ευθύνη, ειλικρινά σας μιλάω δεν περιμένω να αναλάβουν την ευθύνη. Δεν βλέπετε τι γίνεται; Ποια πολιτική ευθύνη; Ποιο ήθος; Ποιο θάρρος;

Δεν μπορώ να μην θεωρήσω σαν εναν από τους δολοφόνους του παιδιού μου τον Καραμανλή, θα το πω, ναι. Είναι ένας από τους φονιάδες του παιδιού μου. Δεν μπορεί για τη κατάντια του σιδηρόδρομου να μην έχει γνώση ο αρμόδιος υπουργός. Τι έκανε; Παραιτήθηκε για λίγες μέρες, και μετά ξαναμπήκε στο ψηφοδέλτιο και τον ψήφισαν. Και; Αυτό είναι; Όλοι οι υπόλοιποι τι έκαναν; Και ο Πρωθυπουργός ο ίδιος τι έκανε;

Εγώ έχω τη νηφαλιότητα να πω ότι η κατάντια του συγκεκριμένου σιδηροδρόμου δεν είναι ευθύνη μόνο της συγκεκριμένης κυβέρνησης. Από το έγκλημα και μετά, όλο αυτό είναι καθολική ευθύνη της κυβέρνησης. Τι να μου πουν τώρα; Στο κάδρο των ευθυνών πρέπει να μπουν όλοι. Για εμένα αυτό είναι δικαιοσύνη, κυρίως οι πολιτικοί. Κρατικό έγκλημα είναι».