Με την απολογία της Μαρίας Μαραγγέλη, πρώην γραμματέως του Κωνσταντίνου Φρουζή, συνεχίστηκε στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών η δίκη των 2 πρώην προστατευόμενων μαρτύρων στην υπόθεση της φαρμακοβιομηχανίας Novartis. Η κατηγορούμενη, η οποία υπήρξε προστατευόμενη μάρτυρας με την κωδική ονομασία «Αικατερίνη Κελέση», βρίσκεται αντιμέτωπη με κατηγορίες για ψευδή καταμήνυση και ψευδή κατάθεση.

Η ίδια, απολογούμενη ενώπιον του δικαστηρίου για την υπόθεση της Novartis, επέμεινε ότι όσα κατέθεσε στο πλαίσιο της έρευνας ανταποκρίνονται στην αλήθεια. «Το 2007 προσλήφθηκα στη Novartis και εργάστηκα έως τον Σεπτέμβριο του 2018. Εκ της θέσεώς μου είδα, άκουσα και έζησα αθέμιτες πρακτικές της εταιρείας. Όλα όσα είπα, είδα και άκουσα ήταν αληθινά και δεν έχουν καμία σχέση με τη λέξη ψέμα», τόνισε χαρακτηριστικά.

Στη διάρκεια της απολογίας της περιέγραψε πώς, κατά τη θητεία του Κωνσταντίνου Φρουζή, η εταιρεία είχε αποκτήσει τεράστια επιρροή. «Από το τζιλένιαν (σ.σ. φάρμακο) και μετά, είχε φέρει την εταιρεία σε σημείο που ήμασταν κράτος εν κράτει. Υπήρξαν υπουργικές αποφάσεις επί Γεωργιάδη και Λοβέρδου που έφταναν σε ντραφτ μορφή στον κ. Φρουζή, εκείνος τις διόρθωνε και κατόπιν κατατίθεντο για να δημοσιευθούν», ανέφερε.

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στη συνάντηση του 2013 ανάμεσα στον Φρουζή και τον τότε πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά. Όπως είπε, το ραντεβού κανονίστηκε μέσω συνεργάτη του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, ενώ εκείνη μετέφερε στο πορτ μπαγκάζ αυτοκινήτου μια βαλίτσα με δεσμίδες χρημάτων. Μετά τη συνάντηση στο Μέγαρο Μαξίμου, η βαλίτσα –σύμφωνα με την ίδια– ήταν άδεια.

«Όταν γύρισε, μου έδειξε έγγραφο του κ. Σαμαρά με παραπομπή στον κ. Σταϊκούρα. Τα χρήματα δεν υπήρχαν», σημείωσε.

Η έδρα στάθηκε σε αυτόν τον ισχυρισμό, με την πρόεδρο να επισημαίνει ότι η αναφορά σε «βαλίτσα που φτάνει στον πρωθυπουργό» είναι ιδιαίτερα σοβαρή. Η κατηγορούμενη απάντησε ότι δεν είχε σκοπό να στραφεί εναντίον πολιτικών προσώπων, αλλά «ήθελα να πω όσα γνώριζα για να βγουν από πάνω μου».

Η Μαραγγέλη περιέγραψε επίσης συναντήσεις με τον τότε υπουργό Υγείας Άδωνη Γεωργιάδη. Όπως είπε, ήταν αυτόπτης μάρτυρας σε 3 περιπτώσεις όπου παραδόθηκαν φάκελοι με χρήματα στο υπουργείο. «Ήταν μεταφορά χρημάτων ξεκάθαρα. Ήταν η λεγόμενη win – win σχέση», ανέφερε, προσθέτοντας ότι παρόμοια σχέση υπήρχε και με τον τότε διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννη Στουρνάρα.

Για τη σύζυγο του τελευταίου κατέθεσε ότι την είχε ακούσει να λέει στον Φρουζή: «Πες μου ό,τι θέλεις να πω στον Γιάννη». Για τον Ανδρέα Λοβέρδο υποστήριξε ότι «η σχέση χτίστηκε μέσω συνεργατών του, με στόχο την προώθηση δύο μεγάλων φαρμάκων στην αγορά», αναφέροντας ότι χρήματα παραδόθηκαν μέσω τρίτων προσώπων.

Για τον Μάριο Σαλμά έκανε λόγο για τεταμένη σχέση με τον Φρουζή, σημειώνοντας ότι «τον αποκαλούσε αχάριστο γιατί είχε στραφεί σε άλλη εταιρεία». Όσο για τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, η κατηγορούμενη κατέθεσε πως ο Φρουζής της είχε αναφέρει ότι παραδόθηκαν 200.000 ευρώ για τα εμβόλια Η1Ν1, «με βαλίτσα».

Κατά την απολογία της, υποστήριξε ότι η μητρική Novartis διοχέτευε σημαντικά ποσά για να υλοποιηθούν στρατηγικά προγράμματα όπως το «Harvard project». «Ήταν σαν χταπόδι, απλωνόταν σε όλα τα τμήματα», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Η κατηγορούμενη μάλιστα περιέγραψε πως η ίδια μετά τις καταθέσεις της στους τότε εισαγγελείς διαφθοράς βρέθηκε σε μια κατάσταση κατά την οποία «απειληθήκαμε και μας είπαν πως θα μας ξεσκίσουν, μας είπαν περιττώματα και όλα αυτά είχαν αντίκτυπο στην οικογένειά μας. Έβλεπα το πρόσωπό μου στα πρωτοσέλιδα. Η εταιρία ουσιαστικά οδηγήθηκε να με βάλει στον πάγο. Η απόλυσή μου κρίθηκε καταχρηστική. Αποζημιώθηκα στα δικαστήρια.»

Η πρόεδρος πάντως επισήμανε στην κατηγορούμενη πως όλα αυτά δεν τα ανέφερε όταν κλήθηκε να καταθέσει στην προανακριτική επιτροπή της Βουλής. 

Πρόεδρος: Στην κατάθεση σας στη Βουλή όλα αυτά τα αναιρέσατε;

Κατηγορούμενη: Ως Μαρία Μαραγγέλη γιατί υπήρχε ο φόβος. Για αυτό μπήκα και στο πρόγραμμα. Ως Αικατερίνη Κελέση κατέθεσα όλα αυτά που γνώριζα. 

Πρόεδρος: Είχατε σκεφτεί να αποχωρήσετε νωρίτερα από την εταιρία λόγω αυτής της κατάστασης;

Κατηγορούμενη: Ναι τρεις φορές, όχι να αποχωρήσω από την εταιρία αλλά να μετακινηθώ σε άλλο τμήμα. Ήταν περίοδος μνημονιακή που δουλειά δεν θα έβρισκα. Μου είπαν ότι ακόμα και εάν εξασφάλιζε την μετακίνηση μου θα με απέλυαν. Στόχος ήταν να αναθρέψω τα παιδιά μου.