- Ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλης Γιαννάκος, περιγράφει την «απόλυτη φρίκη» που βίωσε στα νοσοκομεία κατά τη διάρκεια της τραγωδίας στα Τέμπη, τονίζοντας την ηρωική προσπάθεια του υγειονομικού προσωπικού.
- Οι γονείς και συγγενείς των θυμάτων έψαχναν απεγνωσμένα πληροφορίες για τα παιδιά τους, αλλά δεν υπήρχαν απαντήσεις, ενώ η σκληρή εικόνα των αταυτοποίητων σωμάτων σε φορτηγό-ψυγείο παρέμεινε αλησμόνητη.
- Ο Γιαννάκος καλεί για απόδοση δικαιοσύνης, υπογραμμίζοντας την ανάγκη διερεύνησης της τραγωδίας, καθώς είναι αδιανόητο νέοι άνθρωποι να χάνουν τη ζωή τους σε ένα μέσο που θεωρείται ασφαλές.
«Απόλυτη φρίκη» χαρακτήρισε ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλης Γιαννάκος τις δραματικές σκηνές που εκτυλίχθηκαν στο τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, που συγκλόνισε το πανελλήνιο.
Με αφορμή τη μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε στο Σύνταγμα για την τραγωδία στα Τέμπη, ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλης Γιαννάκος, περιγράφει με τα όσα έζησε στα νοσοκομεία της Λάρισας και της Θεσσαλονίκης εκείνες τις δραματικές ημέρες, τονίζοντας την ηρωική προσπάθεια του υγειονομικού προσωπικού και την ανάγκη για απόδοση δικαιοσύνης.
«Στις 28 Φεβρουαρίου, βρισκόμουν στη Θεσσαλονίκη όταν ενημερώθηκα για τη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη. Αμέσως πληροφορήθηκα ότι αρκετοί τραυματίες και νεκροί – κυρίως νέοι άνθρωποι – μεταφέρονταν στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας, καθώς και στα νοσοκομεία ΑΧΕΠΑ και Γεννηματάς Θεσσαλονίκης», αναφέρει ο κ. Γιαννάκος.
Συγκλονισμένος από τα γεγονότα, μετέβη στα νοσοκομεία για να δει από κοντά την κατάσταση. «Οι τραυματίες με τους οποίους μίλησα δεν σκέφτονταν τα δικά τους τραύματα. Ρωτούσαν μόνο για τους συνεπιβάτες τους, αν είναι ζωντανοί. Μου περιέγραφαν εικόνες φρίκης – ανθρώπους εγκλωβισμένους, καμένα βαγόνια. Ζούσαν τη δική τους τραγωδία, αλλά η σκέψη τους ήταν στους άλλους».
«Οι γονείς ρωτούσαν, αλλά δεν υπήρχαν απαντήσεις»
Την επόμενη ημέρα, ο κ. Γιαννάκος επισκέφθηκε το Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας, το οποίο είχε γίνει το επίκεντρο της τραγωδίας. Εκεί, συνάντησε γονείς και συγγενείς που έψαχναν απεγνωσμένα τα παιδιά τους. «Μας ρωτούσαν αν γνωρίζαμε τι απέγιναν τα παιδιά τους, αν βρίσκονταν στα νοσοκομεία, αν επέζησαν. Ρωτούσαν και άλλους τραυματίες επιβάτες, αλλά δεν υπήρχαν απαντήσεις».
Η πιο σκληρή εικόνα ήταν αυτή του φορτηγού-ψυγείου στην αυλή του νοσοκομείου με τα αταυτοποίητα σώματα. «Οι γονείς ήξεραν τι περιείχε, αλλά ήλπιζαν ότι τα παιδιά τους δεν βρίσκονταν εκεί. Η ελπίδα τους, όμως, ήταν μάταιη», λέει συγκινημένος.
Ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ περιγράφει την προσωπική του εμπειρία ως κάτι που δεν θα ξεχάσει ποτέ. «Είδα με τα μάτια μου απίστευτες σκηνές που είναι αδύνατο να το ξεχάσω. Αλλά το χειρότερο το ζουν οι οικογένειες των θυμάτων, που έπρεπε να αναγνωρίσουν τα παιδιά τους μέσω DNA».
Υγειονομικό προσωπικό: Στο ύψος των περιστάσεων
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες φρίκης, ο κ. Γιαννάκος αναγνωρίζει την τεράστια προσπάθεια του υγειονομικού προσωπικού. «Το ΕΚΑΒ, τα νοσοκομεία της Λάρισας και της Θεσσαλονίκης στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων. Παρείχαν άριστη ιατρική και νοσηλευτική φροντίδα, ενώ στήριξαν ψυχολογικά τους συγγενείς. Όλοι κινητοποιήθηκαν άμεσα, δίνοντας τον καλύτερο εαυτό τους».
Ο κ. Γιαννάκος υπογραμμίζει την ανάγκη για απόδοση δικαιοσύνης. «Αυτή η τραγωδία, αυτό το έγκλημα, πρέπει να διερευνηθεί. Είναι αδιανόητο νέοι άνθρωποι να μπαίνουν στο ασφαλέστερο μέσο μεταφοράς και να βρίσκουν τέτοιο θάνατο. Η απόδοση ευθυνών είναι χρέος μας απέναντι στις οικογένειες των θυμάτων».
Πηγή: Iatropedia.gr
