Την ανάγκη αύξησης των επενδύσεων από 15 εκατ. ευρώ σε 200 εκατ. ευρώ ετησίως, επισήμανε χθες (20.3.2025) ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ, Χάρης Σαχίνης, στο πλαίσιο παρουσίασης της Μονάδας Επεξεργασίας Νερού Αχαρνών.

Συγκεκριμένα, ο κ. Σαχίνης ανέφερε ότι για να συνεχίσει η ΕΥΔΑΠ να παρέχει καθαρό νερό στην Αθήνα, είναι απαραίτητο να πραγματοποιήσει επενδύσεις ύψους 2,1 δισ. ευρώ μέσα σε μία δεκαετία, ήτοι 200 εκατ. ευρώ ετησίως, αντί των 15 εκατ. ευρώ που επένδυε μέχρι τώρα. «Ήδη έχουμε φθάσει στα 65 – 70 εκατ. ευρώ το χρόνο. Πρέπει να βρούμε τρόπο να το κάνουμε», δήλωσε ο ίδιος.

Έχοντας ως στρατηγικές προτεραιότητες τη βιώσιμη διαχείριση του νερού, τη συνεχή αναβάθμιση των υπηρεσιών της και τον ψηφιακό μετασχηματισμό, η ΕΥΔΑΠ έχει εντάξει στο δεκαετές πρόγραμμα επενδύσεων της, 690 εκατ. ευρώ που αφορούν σε έργα αναβάθμισης και επέκτασης των δικτύων ύδρευσης, έργα αναβάθμισης των Μονάδων Επεξεργασίας Νερού και σε έξυπνους μετρητές.

Η υλοποίηση του επενδυτικού πλάνου ύψους 2,1 δισ. ευρώ θα αντιμετωπίσει τη γήρανση των υποδομών, την ανάπτυξη της Αττικής και ορισμένες από τις προκλήσεις της κλιματικής κρίσης.

Εξαιτίας της κλιματικής κρίσης, η ταχεία μείωση των αποθεμάτων συνεχίζεται. «Τον Οκτώβριο του 2022 σας έλεγα πως δεν έχουμε θέμα στην Αττική, γιατί είμαστε πάνω από το μέσο όρο των προηγούμενων 15 χρόνων και έρχεται ο Οκτώβριος του 2022 και δεν βρέχει. Και από εκεί που ήμασταν πάνω από το μέσο όρο, φθάσαμε στο κάτω μέρος. Ο Οκτώβριος του 2023 ήρθε και πάλι δεν έβρεξε. Όταν το είδαμε αυτό αρχίσαμε να βλέπουμε τι μπορούμε να κάνουμε για να έχουμε περισσότερο νερό», υπογράμμισε ο κ. Σαχίνης, αναφέροντας τις εναλλακτικές λύσεις που έχουν εξετάσει.

Η πιο οικονομική λύση είναι η «είσοδος» στη λίμνη των Κρεμαστών, από τους παραπόταμους, Κρικελοπόταμο και Καρπενησιώτη, με το κυβικό μέτρο νερού να υπολογίζεται στα 15 σεντς. 

Επιπρόσθετη λύση αποτελεί η αφαλάτωση στην περιοχή της Ιτέας, η οποία θα στοιχίσει γύρω στα 30 – 35 σεντς το κυβικό μέτρο νερού, δηλαδή στο 30% του κόστους μια κανονικής αφαλάτωσης.

Ως τρίτη εναλλακτική λύση και πλάνο «έκτακτης ανάγκης» χαρακτηρίζεται η μεταφορά νερού με μεγάλα τάνκερ από τον Αχελώο μέσω Αστακού στην περιοχή Άσπρα Σπίτια και Θίσβη της Βοιωτίας, που απέχουν περίπου 5 χιλιόμετρα από το δίκτυο της. Το κόστος μεταφοράς ανά κυβικό ανέρχεται στα 80 σεντς.

Ανάμεικτα τα συναισθήματα για τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της ΕΥΔΑΠ, ο οποίος αναφέρει: «Αισθάνομαι αρκετά ασφαλής ότι δε θα μείνουμε από νερό, αλλά είμαι αγχωμένος γιατί πρέπει να τρέξουμε αυτά τα έργα για να έχουμε αρκετό (νερό)».

Όσον αφορά το Ελληνικό, ο κ. Σαχίνης τόνισε την ανάγκη παροχής περισσότερου νερού στα Νότια Προάστια, γιατί γίνεται μία πόλη μέσα στην πόλη, όπως σημείωσε χαρακτηριστικά. «Για να πάμε περισσότερο νερό στα Νότια Προάστια, πρέπει να φέρουμε νερό από την άλλη μονάδα μας στον Περισσό. Θα χρειαστεί να σκάψουμε όλη τη Δροσοπούλου, τα μισά Εξάρχεια και όλο τον παράδρομο της Βουλιαγμένης για να πάμε νερό σε εκείνη την περιοχή. Αυτό θέλει επενδύσεις και χρήματα», δήλωσε ο ίδιος.

Οι Μονάδες Επεξεργασίας Νερού της ΕΥΔΑΠ

Οι Μονάδες Επεξεργασίας Νερού (ΜΕΝ) που βρίσκονται στο Γαλάτσι, τις Αχαρνές, το Πολυδένδρι και τη Μάνδρα Ασπροπύργου είναι ζωτικής σημασίας για να φτάνει το νερό καθαρό και υψηλής ποιότητας σε όλους τους καταναλωτές της Αττικής.

Στις εγκαταστάσεις αυτές το νερό καθίσταται πόσιμο και εν συνεχεία διανέμεται μέσω του δικτύου ύδρευσης, το οποίο αποτελείται από περίπου 14.000 χλμ. αγωγών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Μονάδα Επεξεργασίας Νερού Αχαρνών λειτουργεί από το 1978 και έχει επεκταθεί δύο φορές, το 1989 και το 1992, ενώ συνεχώς αναβαθμίζεται και εκσυγχρονίζεται.

Οι εγκαταστάσεις στις Αχαρνές, επίσης, διασφαλίζουν την παροχή νερού στο 60% των περιοχών του Λεκανοπεδίου και ειδικά όσων βρίσκονται σε μεγάλο υψόμετρο, ενώ διαθέτουν συνολική ονομαστική διυλιστική ικανότητα 850.000 m³/d. ​

Παράλληλα, στις ίδιες εγκαταστάσεις έχουν ήδη τεθεί σε λειτουργία σύγχρονες μονάδες διαχείρισης ιλύος. Η παραγόμενη από τη διύλιση του νερού ιλύς υφίσταται περαιτέρω επεξεργασία προκειμένου να γίνει διαχωρισμός των στερεών αποβλήτων από το νερό και στη συνέχεια το νερό εισέρχεται στην είσοδο της κάθε ΜΕΝ για νέα διαδικασία καθαρισμού.