Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Γιώργος Μάνταλος:

Για το αν μέσα τους πίστευαν πως ο νικητής του ζευγαριού Μύκονος-ΝΕΜ θα προκριθεί και στο Final-8: «Εντάξει, δεν κάνει να λέμε ψέματα. Βάσει αγωνιστικής εικόνας, και οι ίδιες οι ομάδες έλεγαν πως όποιος περάσει θα έχει το αβαντάζ. Όλη η δουλειά ήταν η ψυχολογική προετοιμασία. Γι’ αυτό και χρησιμοποίησα το παράδειγμα της Εθνικής στη Σαϊτάμα, που είναι… βέλος στην καρδιά μου από τότε, το πώς μπορεί δηλαδή η alegria μιας πολύ μεγάλης επιτυχίας να σε αποσυντονίσει, να σε παρουσιάσει χαλαρό και ύστερα το αουτσάιντερ να μπορεί να σε “σκοτώσει”. Εμείς κάναμε ό,τι περνάει απ’ το χέρι μας, τα παιδιά ήταν πάρα πολύ συνειδητοποιημένα. Δείξαμε απ’ το 1^ο ότι δευτερόλεπτο θα παίξουμε “στα κόκκινα”. Αυτόματα, αυτό έκανε και τα παιδιά να πουν “δε θα κερδίσουμε σήμερα”».

Για το αν περίμενε την κυριαρχία της ομάδας του στον ημιτελικό: «Το περίμενα ως ενδεχόμενο. Γι’ αυτό προετοιμάζεσαι, γι’ αυτό στήνεις το πλάνο της ομάδας και έχεις και εναλλακτικές. Υπάρχει το ενδεχόμενο να κυριαρχήσεις, το να πάει το ματς στην κατοχή. Το γεγονός ότι κυριαρχήσαμε δε σημαίνει πως ήταν εύκολο ματς, ήταν ντέρμπι. Μιλάμε για μια καταπληκτική ομάδα, με παιχταράδες. Ο Βαγγέλης Ζιάγκος είναι εξαιρετικός προπονητής, πολύ σοβαρός, ένα “κόσμημα” σαν παρουσία για το μπάσκετ μας. Μόνο σεβασμό μπορεί να έχουμε γι’ αυτήν την ομάδα. Η αξία του ηττημένου προσδίδει κύρος στον νικητή. Εμείς είχαμε σχεδιάσει την ομάδα να παίξουμε όπως παίξαμε και να παρουσιαστούμε λίγο διαφοροποιημένοι σε σχέση με το ματς στη Μύκονο που μας “κατάπιαν”. Βγήκαν τα πραγματάκια μας, ήμασταν και λίγο τυχεροί, δεν έπαιξε και ο Μπλάκμον καλά, που είναι κομβικός παίκτης γι’ αυτούς. Ο κάθε προπονητής στήνει και περιμένει. Και πέρυσι κυριαρχήσαμε στον τελικό, αλλά χάσαμε. Είναι μπάσκετ, αυτή είναι η ομορφιά. Η ιστορία τότε είναι ότι έχουμε βγει απ’ το time-out και έχουμε πει να μη σουτάρει ο Βεργίνης. Η πάσα του Γκίκα είναι εξωπραγματικό από πού την πέρασε. Το βλέπεις και δεν το πιστεύεις, νομίζεις πως έχει ανοίξει το ταμπλό, πέρασε η μπάλα και ξανάκλεισε».

Για το format του Κυπέλλου Ελλάδος: «Είναι πολύ όμορφο. Αυτό εμείς το “αγγίζουμε” πιο πολύ στην κοινωνιολογία του αθλήματος, στην παρουσία, παρά στο αγωνιστικό κομμάτι. Τα μεγέθη στο Final-8 είναι πολύ διαφορετικά. Θεωρώ ότι είναι άσχημο πως η ομάδα της Elite League μπαίνει απ’ το “5” έως το “8”. Αυτό, βέβαια, το λέμε και με μια ρομαντική χροιά».

Για την εμπειρία ενός Final-4: «Δεν έχουμε βρεθεί σε Final-4 της Elite League, αλλά έχουμε διπλή παρουσία στο Final-4 του UNICEF Trophy. Σίγουρα πηγαίνοντας το καλοκαίρι και, αν όλα πάνε καλά, βρεθούμε στο Final-4 της Elite League, θα είναι τεράστια εμπειρία. Εμείς το έχουμε ζήσει, καθώς έχουμε και την πολυτέλεια να κάνουμε back-to-back παιχνίδια, ημιτελικό και τελικό. Μερικά παιδιά “λυγίζουν” απ’ την όλη διαδικασία, είναι λίγο ιδιαίτερο και θέλουν τον χρόνο τους για να προσαρμοστούν σε αυτό. Με κάθε παρουσία μας σε Final-4 έχουμε αύξηση στα παιδιά του “NEM Basketball School”».

Για τον κόσμο που θα έχουν στο Final-8: «Θα ήθελα να πω ότι το προϊόν είμαστε εμείς. Ό,τι γίνεται, γίνεται από εμάς. Είναι επιβεβλημένο οι 16 προπονητές, αρχηγοί και πρόεδροι τουλάχιστον να καθόμαστε όλοι μαζί στο Final-4 και να δείξουμε αυτό που είναι στην πραγματικότητα η Elite League. Όσον αφορά το κομμάτι του κόσμου, Πιστεύω θα έχουμε τον διπλάσιο κόσμο απ’ ό,τι στο UNICEF Trophy. Ο κόσμος “διψάει” και του αρέσει. Προσπάθησαν και σε εμάς να μπουν κατά τη διάρκεια της διαδρομής οργανωμένοι φίλαθλοι, αλλά το αποκόψαμε. Δεν πρεσβεύουμε αυτό. Είμαστε τόσο πολύ επιβλητικά όμορφοι στην κερκίδα που ακόμα και οι… σκληροπυρηνικοί του Αιγάλεω δεν είπαν κουβέντα για τα Μέγαρα. Αυτό είναι ο απόλυτος σεβασμός σε αυτό που έβλεπαν, δεν είδαν κάτι απειλητικό που να τους ενοχλεί για να το βρίσουν».

Για τις αναφορές του σχετικά με κάποιους που δε φαίνεται να θέλουν να στηρίξουν: «Υπάρχουν δύο δεδομένα αιτήματα τα οποία τα έχω θέσει απ’ την αρχή. Για πολλούς “άγγιξα” το όριο του γραφικού, αλλά τώρα που είμαι “on target” έρχεται ένας-ένας να ζητήσει συγνώμη. Εγώ θέλω απλά να επιτύχω αυτό που είχα σχεδιάσει. Στις 7 Ιουνίου ανακοίνωσα την ομάδα και δεσμεύθηκα πως με αυτούς θα πορευτώ μέχρι το τέλος. Δεν πήρα ξένο, τον Γκρεγκ εμείς τον θεωρούμε Έλληνα. Είπαμε ότι θα φτιάξουμε μια ελληνική ομάδα, την πιστεύουμε, θα διεκδικήσει τα πάντα και θα είναι αξιοπρεπέστατη στο αγωνιστικό κομμάτι. Όταν το έκανα αυτό, προκάλεσα μια συζήτηση στο Δημαρχείο τον Μεγάρων και ήρθαν ο Υφυπουργός Εξωτερικών, ο νυν Αντιπρόεδρος της Βουλής, ο Αντιπεριφερειάρχης, ο Δήμαρχος, οι Αντιδήμαχροι και Δημοτικοί Σύμβουλοι και καθίσαμε συζητήσαμε. Τους είπα ότι δε συνηθίζεται αυτό στο μπάσκετ, αλλά λέω δημόσια και μπροστά στις κάμερες ότι θα διεκδικήσουμε τα πάντα και είναι πολύ πιθανό να τα καταφέρουμε. Τους είπα επίσης ότι του χρόνου τέτοια περίοδο πρέπει να έχουμε αποφασίσει πώς θα λύσουμε το γηπεδικό και το οικονομικό. Η ομάδα έχει μια ευμάρεια, μια αυτάρκεια, η οποία είναι αρκετή μέχρι την Elite League και για τη GBL θα χρειαστούμε ενίσχυση. Τότε κινδύνευσα και απ’ τους αμιγώς μπασκετικούς να μου πουν “μπες στο γήπεδο και μην τα λες από τώρα”, αλλά και να χαρακτηριστώ γραφικός απ’ τους ντόπιους ως προς την προετοιμασία. Τώρα δεν έχει δικαιολογία κανένας. Ο δήμος βοηθάει, αλλά πρέπει τώρα η βοήθεια να είναι ουσιαστική. Εγώ τους ξεκαθάρισα ότι δεν έχω το περιθώριο να περιμένω. Έχω δείξει κατανόηση και συνεργασία πολύ μεγάλη με όλους τους φορείς, αλλά τώρα πρέπει να βρεθεί λύση αν θέλουμε ως Μέγαρα να παίξουμε Α1 σε περίπτωση που ανέβουμε. Το 80% υπάρχει, το 20% ψάχνουμε. Θέλουμε ή έναν φορέα, τον Δήμο δηλαδή, που θα το προχωρήσει, ή να βρεθεί ένας επιχειρηματίας μεσώ των φορέων πάλι. Πρέπει να μιλάμε ως εν δυνάμει διεκδικητές και να προετοιμαστούμε σαν να το έχουμε επιτύχει. Αυτό λέει ο επαγγελματισμός. Αν καταφέρουμε και λύσουμε αυτά τα πολύ σοβαρά προβλήματα, στη GBL θα δώσουμε μια καινούργια πρόταση. Θα είμαστε σαν την Καρδίτσα, μια ωραία νότα, με σοβαρότητα. Θα δυσκολευτούμε πολύ στην αρχή, αλλά, αν τα καταφέρουμε, τον επόμενο χρόνο θα δυναμώσουμε περισσότερο. Η Καρδίτσα είναι το πρότυπό μας».

Για το αν είναι αισιόδοξος ότι τα πράγματα θα λυθούν: «Είμαστε “ανοιχτό βιβλίο” εμείς και μιλάμε σκεπτόμενοι φωναχτά. Με τους συνεργάτες μου, τους άμεσους και τους διοικητικούς, αποφασίσαμε όλοι μαζί, με δική μου πρόταση, ότι η ομάδα θα κάνει φασαρία αγωνιστικά. Δε θα πάμε να πούμε ότι χρήζουμε βοηθείας, αλλά με τα αγωνιστικά μας αποτελέσματα θα τους εξωθήσουμε να έρθουν και να το κάνουν μόνοι τους. Τελειώνοντας το ματς, ήρθαν όλοι στο αυτί μου και μου είπαν “Ωραία, απ’ τη Δευτέρα τα λέμε”».

Για το γηπεδικό σε περίπτωση που ανέβουν στη GBL: «Θα ανακοινωθεί πάρα πολύ σύντομα η δημιουργία νέου Κλειστού στα Μέγαρα, το οποίο θα μπορεί να πάρει ακόμη και διεθνείς διοργανώσεις και θα είναι ένα “κόσμημα” για την περιοχή. Το γηπεδικό το έχει λύσει ο Αντιπεριφερειάρχης, ο Κλεάνθης Βαρελάς. Ήδη ξέρουμε πού θα παίξουμε αν ανεβούμε του χρόνου. Θα… ταλαιπωρηθούμε λίγο στο πήγαινε-έλα, αλλά τα 15-20’ δεν είναι θέμα».

Για το αν στη GBL, σε περίπτωση που ανέβουν, θα έχουν σταθερά κόσμο στο γήπεδο: «Αν το Final-8 γίνει στην ηπειρωτική Ελλάδα και όχι σε νησί, δηλαδή Κρήτη ή Ρόδο που έχουν τη δυσκολία τους, πιστεύω πως θα δούμε νούμερα φίλαθλων Final-4. Μπορεί να έρθουν και 1000 Μεγαρίτες στην Καρδίτσα για παράδειγμα. Αν γίνεται αυτό, μπορούμε να το κάνουμε και στην Α1. Τα Μέγαρα είναι μια πόλη 40 χιλιάδων κατοίκων και ουσιαστικά προάστιο των Αθηνών. Είναι ευλογημένος τόπος γιατί έχουμε όλα τα καλά της επαρχίας ενώ είμαστε 20 λεπτά απ‘ την Αθήνα. Μπορούμε να το κάνουμε αυτό».

Για τη φετινή Elite League: «Δε βγαίνουν τα κουκιά. Τώρα εμείς έχουμε 12 νίκες. Είναι δύσκολο να μη βρισκόμαστε στα play-offs. Δε μπορούν να κερδίσουν όλοι, κάποιος θα χάνει. Η Μύκονος δε μπορώ να καταλάβω πώς θα χάσει τη 1^η θέση. Μπορεί να κάνει και τέσσερις ήττες, αλλά εμείς θα συνεχίσουμε αήττητοι; Ή ο Ηρακλής θα κάνει σερί για να φτάσει 1^ος; Είναι έτσι το format που τα πράγματα πάνε μαθηματικά. Το top-2 δίνει πολύ μεγάλο αβαντάζ, γιατί όταν είσαι σε αυτές τις θέσεις είναι πολύ δύσκολο να σε έχει ντουμπλάρει ομάδα, οπότε αν φτάσεις στο Final-4 έχεις δύο παιχνίδια».

Για το πώς επικοινωνείται η ομάδα στην κοινωνία των Μεγάρων: «Η ομάδα είναι πλήρως κοινωνικοποιημένη. Είναι πλήρως ενταγμένη στον κοινωνικό ιστό ποικιλοτρόπως, δηλαδή επεμβατικά, φιλανθρωπικά, προστατευτικά, ψυχαγωγικά. Είναι πολύ ενεργή αυτήν τη στιγμή, σε σημείο που και ο Αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Αττικής, ο κύριος Κλεάνθης Βαρελάς, που είναι Μεγαρίτης και άνθρωπος του μπάσκετ, αλλά και ο Δήμαρχός μας, ο Τάκης Μαργέτης, έχουν πει πως αυτήν τη στιγμή ο κύριος παράγοντας εξωστρέφειας της πόλης στο κομμάτι του πολιτισμού είναι η ΝΕΜ. Είμεις αποδεχόμαστε αυτήν την ιδιότητα, αλλά και αυτό που πολύ ευγενικά όλες οι ομάδες της περιοχής μάς έχουν αποδώσει και παραχωρήσει, ότι είμαστε ηγήτορες στο κομμάτι αθλητισμού και πολιτισμού στην ευρύτερη περιοχή του Θριασίου, με εξαιρετικές σχέσεις με όλες τις ομάδες. Με τον Πανελευσινιακό είμαστε σχεδόν αδελφοποιημένοι. Αυτό μάς δίνει μια μεγαλύτερη αίγλη και… απορροφητικότητα σε όλα τα επίπεδα, αλλά προσδίδει και πολύ μεγάλη ευθύνη. Όταν οι άλλοι σε καλούν να ηγηθείς, πρέπει να το κάνεις χρηστά και πρέπει να δίνεις το παράδειγμα ανά πάσα στιγμή. Εμείς στέλνουμε παιδιά στις μικρές Εθνικές, οι μεικτές ΕΣΚΑΝΑ είναι γεμάτες από παιδιά μας, αλλά σημασία έχει να δίνεις το παράδειγμα και στο κοινωνικό κομμάτι. Τα καταφέρνουμε πολύ καλά σε αυτό».

Για το πώς ξεκίνησε όλη η πορεία του με την ομάδα: «Υπάρχει μια ιστορία που είναι εκπληκτική. Εγώ λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων είχα αναγκαστεί να διακόψω για 3 χρόνια. Κάποια στιγμή η ομάδα άρχισε να παραπαίει, είχε μείνει και μόνη της λόγω της συγχώνευσης. Οι παράγοντες προσπαθούσαν να βρουν αυτούς τους ανθρώπους που ήταν λίγο πιο ψηλά ούτως ώστε να με μεταπείσουν να γυρίσω στην ομάδα. Ο παλιός πρόεδρος της ομάδας έπιασε τον Θωμά Νίκου, τον νυν προπονητή του Κολοσσού, ο οποίος εκείνη την περίοδο δούλευε μαζί με τον Δημήτρη Πρίφτη στον Άρη, και με είχε… ζαλίσει να πάω εκεί. Πήρα τη γυναίκα μου και έναν κοινό μας φίλο με τη γυναίκα του, που ήταν παράγοντας της ομάδας, και πήγαμε στη Θεσσαλονίκη, φιλοξενούμενοί τους. Κάτσαμε 2-3 μέρες, κυκλοφορούσαμε. Ένα βράδυ, εκεί που πίναμε τα κρασιά μας, με έβαλαν με το ζόρι να δεσμευτώ πως θα πάω στην ομάδα και εγώ το έλεγα. Την επόμενη μέρα το βράδυ χτύπησε το κουδούνι, όπου ήταν ο πρόεδρος και μου είπε ότι έχω δεσμευτεί να επιστρέψω στη ΝΕΜ. Μου έλεγε για το πού βρίσκεται η ομάδα, ότι είναι τελευταία στη Β’ ΕΣΚΑΝΑ και είπα ότι θα πάω για μια προπόνηση να δω πώς είναι τα πράγματα. Εκείνη τη σεζόν ήμασταν τελευταίοι όταν πήγα εγώ και τελικά ανεβήκαμε. Έτσι ξεκίνησε όλο αυτό, μου μπήκε το “μικρόβιο”».

Για το μοντέλο της ΝΕΜ: «”Τρέχω” την ομάδα στα πάντα, αλλά είναι παρεξηγημένο το εξής πράγμα. Δεν είναι ότι δεν υπάρχει διοίκηση. Έχουμε ένα 15μελές πλήρως ενεργοποιημένο Συμβούλιο και πίσω από αυτό μια πολύ μεγάλη ομάδα, το “NEM Big Family” όπως το λέμε εμείς, το οποίο “τρέχει” για την ομάδα. Οι άνθρωποι έχουν εκχωρήσει τις διοικητικές αρμοδιότητες σε εμένα ως General Manager της ομάδας και συζητώντας τα πάντα προχωράμε. Η διοίκηση συνειδητώς έχει εκχωρήσει τις διοικητικές αποφάσεις σε εμένα. Μου αρέσει να λέω ότι είμαστε στο μοντέλο της αγγλικής Πρέμιερ Λιγκ, που κάνει ο General Manager κουμάντο. Δεν είναι πρωτότυπο ή παρθενογένεση, είναι ένα μοντέλο διοικητικό».

Για το αν θέλει να πλησιάσει το μοντέλο κάποιας ομάδας της GBL: «Έτσι όπως είναι η ομάδα τώρα δομημένη και στημένη δε μπορούμε, να φύγουμε από αυτό που είμαστε. Η “ταυτότητα” που έχουμε μάς έφερε εδώ που μας έφερε και πρέπει να συνεχίσουμε με αυτό. Τηρουμένων των αναλογιών πάντα, αγωνιστικά προσπαθούμε να πάμε προς τον Ολυμπιακό, ενώ διοικητικά πάμε προς τον Παναθηναϊκό, δηλαδή σε ένα πιο μοντέλο πιο τεχνοκρατικό».

Για το αν έχουν κερδίσει τον κόσμο των Μεγάρων: «Υπήρξαν κάποιοι που κατέκριναν την αναφορά μου προς τον Βύζαντα Μεγάρων, αλλά ήταν όλως τιμητική, θέλοντας να πω πως εμείς οι Μεγαρίτες μετά από 50 χρόνια που είχαμε σταθεί τόσο υπερήφανοι για την παρουσία και την όλη προσφορά του, ξανά τώρα βρεθήκαμε σε ίδιου επιπέδου διάκριση. Για εμάς του 50άρηδες ο Βύζας είναι κάτι ιερό, δε μπορούμε να το ξεχωρίσουμε. Και στις δύο ομάδες είναι η ίδια δεξαμενή φιλάθλων, άνθρωποι που τους αρέσει ο αθλητισμός. Κι εγώ που εκπροσωπώ τη ΝΕΜ τον λατρεύω τον Βύζαντα, έχουμε γυρίσει όλη την Ελλάδα μαζί του. Έχουμε αυτήν την αγάπη».

Για το αν θα σκεφτόταν μια καλή πρόταση από άλλη ομάδα: «Προφανώς και έχω δεχθεί προτάσεις. Είναι κάτι που το σκέφτομαι καθημερινά. Απ’ τις προτάσεις που είχα, μια φορά είπα στη γυναίκα μου “Ρένα, πάμε εκεί;” και μου λέει “Τρελάθηκες; Αυτά δε γίνονται”. Μέσα μου, στην ψυχή μου και την καρδιά μου, είμαι προπονητής μπάσκετ. Αν γίνει μια πρόταση που μου λύσει τα υπόλοιπα, θα το σκεφτώ. Θα το σκεφτώ και γιατί έχω σκεφτεί την εναλλακτική λύση στη ΝΕΜ και γιατί αν είναι κάτι πραγματικά προοδευτικό, το οποίο θα με εξελίξει, θα το ήθελα, γιατί πραγματικά “ζω και αναπνέω” για το μπάσκετ».

Για το αν είχε ποτέ κακές σχέσεις με κάποιον στο μπάσκετ: «Ακόμα και στις πολύ ελάχιστες διαμάχες που είχα, έληξαν, διότι δε μπορώ να δω κάτι αρνητικό στο μπάσκετ το οποίο να με κάνει κακό. Δε μπορώ να καταλάβω πώς ένας διαιτητής, κριτής, αντίπαλος προπονητής μπορεί να γίνει εχθρός μου. Είμαι πάρα πολύ περήφανος που το 90% των προπονητών με πήραν αμέσως τηλέφωνο να με συγχαρούν. Δείχνει πόσο φίλοι και αγαπημένοι είμαστε. Δεν προβάλλεται όσο πρέπει το πόσο καλές σχέσεις έχουμε όλοι μεταξύ μας στην Elite League, διαιτητές, κριτές, διοικήσεις, παίκτες. Είναι ξεκάθαρη φιλία. Επίσης, μιλάμε στο τηλέφωνο δύο ώρες την ημέρα όλοι με όλους».

Για το ποιο είναι όνειρό του με τη ΝΕΜ: «Εμένα το όνειρό μου είναι η στιγμή που θα φύγει η πρώτη πτήση τσάρτερ και θα μπούμε οι Μεγαρίτες στο αεροπλάνο για να πάμε να παίξουμε ένα οποιοδήποτε ευρωπαϊκό παιχνίδι για οποιαδήποτε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Αυτό το πρώτο ματς που θα ανεβεί η αποστολή και θα είναι εκεί η παρέα για να πάμε να παίξουμε σε μια ξένη χώρα. Αυτό, θεωρώ, είναι κάτι που θα με γεμίσει».