- Η εικόνα των λεωφόρων της Αθήνας την ημέρα του Πολυτεχνείου υποδεικνύει την εισαγωγή της Ιντιφάντα στην Ελλάδα, χωρίς να υπάρχει προηγούμενη συναίνεση του ελληνικού λαού.
- Η παρουσία πολλών σημαιών της Παλαιστίνης και η συμμετοχή Πακιστανών ντελιβεράδων στη διαδήλωση ενισχύουν την αίσθηση μιας πρωτότυπης αλλά και ανησυχητικής κατάστασης.
- Ο συγγραφέας αναρωτιέται για την καπιταλιστική διάσταση του αιτήματος για άνοιγμα συνόρων και πρόσβαση σε φθηνό εργατικό δυναμικό, συγκρίνοντας την αξιοπρέπεια των πραγματικών προσφύγων με εκείνους που συμμετέχουν σε διαμαρτυρίες.
Του Κωνσταντίνου Σχοινά
Διάβασα κάπου, το βράδυ της Κυριακής, ότι η εικόνα των λεωφόρων της Αθήνας το απόγευμα της ίδιας μέρας πρόδιδε εισαγωγή της Ιντιφάντα στην Ελλάδα χωρίς προηγουμένως να ερωτηθεί ο ελληνικός λαός. Επίσης, ότι οι πάμπολλες σημαίες της Παλαιστίνης κανονικά θα έκρουαν καμπανάκια συναγερμού σε όλες τις υπηρεσίες του κράτους και θα έκαναν τους Τούρκους να τρίβουν τα χέρια τους.
Πρωτότυπο για ημέρα Πολυτεχνείου οπωσδήποτε, αλλά όχι και τόσο πρωτόγνωρο γενικά. Πάντως, η πρωτοτυπία ενισχύεται από το γεγονός ότι στο τάγμα των σημαιοφόρων της πορείας δέσποζαν… Πακιστανοί ντελιβεράδες της Wolt και της efood.
Αλήθεια, πόσο πιο καπιταλιστικό αίτημα (για λογαριασμό της πιο εκφυλισμένης εκδοχής του καπιταλισμού) να προβάλει κανείς σε μια διαδήλωση, από αυτό που ζητά άνοιγμα συνόρων και χορήγηση καθεστώτος πρόσφυγα σε φθηνό και εύκολα εκμεταλλεύσιμο εργατικό δυναμικό για τον υπέρογκο τομέα των υπηρεσιών ταχυ-μπουκώματος της ελληνικής θηριούπολης;
Κάπου εδώ να πω ότι έχω μιλήσει με Ιρανό πρόσφυγα, που το πρωί εργάζεται ως διερμηνέας, από το μεσημέρι ως αργά το απόγευμα ως ντελιβεράς και έχει επιχειρήσει να φοιτήσει σε νυχτερινό σχολείο, όσο το επέτρεπε η κόπωση. Τον θεώρησα πολύ πιο αξιοπρεπή από αυτούς που τυπώνουν πλακάτ για… τις νύχτες επεισοδίων.
