Όταν ο πρόεδρος Τραμπ έλεγε την Κυριακή ότι έχει λυθεί το 95% των διαφορών στην Ουκρανία και πλησιάζει η ειρήνη, δεν έλεγε ότι δυστυχώς, το υπόλοιπο 5% περιλαμβάνει το μικρό ζήτημα του να πειστεί ο Βλαντίμιρ Πούτιν να συμφωνήσει. Και ότι ήταν ελάχιστες οι ενδείξεις ότι αυτό ήταν πιο κοντά, σημειώνει ο Guardian.
Και την Δευτέρα, το Poltico έγραψε ότι η Μόσχα πρόσφερε ακόμα μία ψυχρολουσία στις ελπίδες για ειρήνευση, με τις κατηγορίες ότι το Κίεβο εξαπέλυσε επίθεση με 91 drones και με στόχο ένα από τα σπίτια του Πούτιν.
Ο ισχυρισμός του Τραμπ την Κυριακή, ήταν απλώς ο τελευταίος μιας σειράς υπεραισιόδοξων δηλώσεων που προβλέπουν ένα γρήγορο τέλος της σύγκρουσης. Πράγματι, ένας νηφάλιος παρατηρητής κοιτάζοντας όσα απομένουν ακόμη να επιτευχθούν πριν μπορέσει να ανακηρυχθεί μια μόνιμη και διαρκής ειρήνη, ίσως αντιδρούσε στον ισχυρισμό περί «95%» με τον ίδιο τρόπο που αντέδρασε ο Ζελένσκι στον ισχυρισμό του Τραμπ την Κυριακή ότι «η Ρωσία θέλει να δει την Ουκρανία να πετυχαίνει»: ένα μείγμα δυσπιστίας και διασκέδασης, σημειώνει ο Guardian.
Οι ασαφείς εγγυήσεις ασφαλείας
Οπότε η υπενθύμιση ότι η ειρήνη μπορεί να βρίσκεται πιο μακριά απ’ ό,τι πιστεύει ο Τραμπ ήρθε τη Δευτέρα, όταν η Ρωσία ισχυρίστηκε ότι η Ουκρανία χρησιμοποίησε drones μεγάλου βεληνεκούς για να επιτεθεί σε μία από τις κατοικίες του Πούτιν και υποσχέθηκε άμεση ανταπόδοση.
Ο Ζελένσκι έσπευσε να κάνει λόγο για «άλλο ένα ψέμα από τη Ρωσική Ομοσπονδία» και κατηγόρησε τη Μόσχα ότι κατασκευάζει μια δικαιολογία για να πλήξει κυβερνητικά κτίρια στο Κίεβο. Δεν ήταν καθόλου η εικόνα δύο εθνών στα πρόθυρα μιας ιστορικής ειρηνευτικής συμφωνίας, σημειώνει ο Guardian.
O Τραμπ από την άλλη ανακοίνωσε πρόοδο σχετικά ακόμα και με τις εγγυήσεις ασφαλείας, αλλά πολλά παραμένουν ασαφή και δεν είναι ξεκάθαρο πώς οι εγγυήσεις θα λειτουργούσαν στην πράξη. Η Ρωσία είναι πιθανό να ασκήσει βέτο σε οποιαδήποτε ουσιαστική δέσμευση για ανάπτυξη δυτικών δυνάμεων στην Ουκρανία ή παροχή εγγυήσεων ασφαλείας παρόμοιων με του ΝΑΤΟ, πράγμα που σημαίνει ότι οποιεσδήποτε πραγματικές εγγυήσεις θα πρέπει να επιβληθούν στη Ρωσία, αντί να αποτελούν μέρος μιας διαπραγματευμένης ειρηνευτικής συμφωνίας.
Αυτό μοιάζει απίθανο βήμα: ούτε οι ΗΠΑ ούτε η Ευρώπη είναι διατεθειμένες να πάνε σε πόλεμο με τη Ρωσία για χάρη της Ουκρανίας τώρα και είναι απίθανο να συμφωνήσουν σε οτιδήποτε θα τις υποχρέωνε να το κάνουν στο μέλλον.
Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι ο Τραμπ είναι προετοιμασμένος να επιβάλει οτιδήποτε στον Πούτιν, σημειώνει ο Guardian. Συνεχίζει να δίνει την εντύπωση ότι απλώς ανέχεται τον δοκιμαζόμενο Ζελένσκι, ενώ παραμένει γοητευμένος από τον αυτοκράτορα του Κρεμλίνου. Αυτό φάνηκε ξανά κατά τη συνάντηση του Σαββατοκύριακου με τον Ζελένσκι: ούτε ένας Αμερικανός αξιωματούχος δεν υποδέχτηκε τον Ουκρανό πρόεδρο στο αεροδρόμιο στο Μαϊάμι, σε έντονη αντίθεση με το κόκκινο χαλί και την προσωπική υποδοχή από τον Τραμπ που είχε λάβει ο Πούτιν στην Αλάσκα το καλοκαίρι.
Η ψυχρολουσία και ο θυμός του Τραμπ
Και μετά ήρθε η ψυχρολουσία. Η Ρωσία ανέτρεψε όλα τα σχέδια Τραμπ κατηγορώντας το Κίεβο ότι προσπάθησε να επιτεθεί στην κατοικία του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν στη βόρεια Ρωσία, αν και δεν παρείχε αποδείξεις για να στηρίξει έναν ισχυρισμό που το Κίεβο απέρριψε ως αβάσιμο και σχεδιασμένο να υπονομεύσει τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις.
Οι οργισμένες ανταλλαγές – συμπεριλαμβανομένης μιας δήλωσης από τη Ρωσία ότι επανεξετάζει τη στάση της στις διαπραγματεύσεις ως απάντηση στην επίθεση – αποτέλεσαν νέο πλήγμα στις προοπτικές ειρήνης στην Ουκρανία.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ είπε ότι ο Πούτιν τον ενημέρωσε για την υποτιθέμενη επίθεση σε τηλεφωνική συνομιλία το πρωί της Δευτέρας, η οποία τον εξόργισε. Παρ’ όλα αυτά, ο Τραμπ επανέλαβε την πεποίθησή του ότι μπορεί να βρίσκεται κοντά μια ειρηνευτική συμφωνία.
«Άλλο είναι να είσαι επιθετικός», είπε ο Τραμπ στους δημοσιογράφους. «Κι άλλο να επιτίθεσαι στο σπίτι του. Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για κάτι τέτοιο. Και το έμαθα σήμερα από τον πρόεδρο Πούτιν. Θύμωσα πολύ γι’ αυτό.»
Τη Δευτέρα, ο Πούτιν κράτησε προκλητική στάση, διατάζοντας τον στρατό του να συνεχίσει την εκστρατεία για πλήρη έλεγχο της ουκρανικής περιφέρειας Ζαπορίζια. Το Κρεμλίνο επανέλαβε τις απαιτήσεις του για απόσυρση των ουκρανικών δυνάμεων από το τελευταίο τμήμα του Ντονμπάς που εξακολουθούν να κατέχουν στην ανατολική Ουκρανία.
Ο Πούτιν είπε στον Τραμπ στην τηλεφωνική συνομιλία της Δευτέρας ότι η Ρωσία, επανεξετάζει τη στάση της μετά την αναφερόμενη επίθεση με drone, σύμφωνα με έναν σύμβουλο.
«Δεν μου αρέσει, δεν είναι καλό», είπε ο Τραμπ. Όταν ρωτήθηκε αν οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών είχαν αποδείξεις για μια τέτοια επίθεση, ο Τραμπ είπε: «Θα το μάθουμε.»
Λάδι στην φωτιά και από τον Λαβρόφ
Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ είπε ότι η Ουκρανία προσπάθησε να επιτεθεί στην κατοικία του Πούτιν στην περιοχή Νοβγκορόντ δυτικά της Μόσχας στις 28-29 Δεκεμβρίου με 91 drones μεγάλου βεληνεκούς, τα οποία καταρρίφθηκαν όλα από τη ρωσική αεράμυνα.
«Τέτοιες απερίσκεπτες ενέργειες δεν θα μείνουν αναπάντητες», είπε ο Λαβρόφ κι έκανε λόγο για «κρατική τρομοκρατία». Πρόσθεσε ότι στόχοι έχουν ήδη επιλεγεί για αντίποινα από τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις. Ούτε ο Λαβρόφ προσέφερε στοιχεία για τους ισχυρισμούς του. Επίσης δεν ήταν σαφές πού βρισκόταν ο Πούτιν τη στιγμή εκείνη, σημειώνει ο Guardian.
Ο Λαβρόφ είπε πάντως δεν θα αποχωρήσει από τις συνομιλίες. Από την άλλη ο Ζελένσκι ήταν κατηγορηματικός: «Η Ρωσία θέλει να υπονομεύσει την πρόοδο στις συνομιλίες ΗΠΑ-Ουκρανίας για τον τερματισμό του πολέμου. Άλλος ένας γύρος ψεμάτων από τη Ρωσική Ομοσπονδία», είπε. Η πρόοδος για εμάς είναι αποτυχία γι αυτούς, «επειδή δεν θέλουν να τελειώσει αυτός ο πόλεμος», είπε.
Το θολό 5%
Ο Ζελένσκι δήλωσε τη Δευτέρα ότι δύο βασικά ζητήματα παραμένουν προς επίλυση: ο έλεγχος του πυρηνικού σταθμού Ζαπορίζια της Ουκρανίας, ο οποίος βρίσκεται στα χέρια της Ρωσίας, και η τύχη της περιοχής του Ντονμπάς.
Αν η Ρωσία τελικά συμφωνήσει σε εκεχειρία, δεν είναι καθόλου σαφές ποιους μηχανισμούς θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει η Δύση για να διασφαλίσει ότι η Μόσχα θα τηρήσει τη συμφωνία. Αν δεν υπάρξει εκεχειρία και συμφωνία, αυτό αφήνει την Ουκρανία με δύο αποθαρρυντικά ενδεχόμενα: στο ένα, η χώρα συνεχίζει να μάχεται και κρατά τη γραμμή μέχρι μια αλλαγή στο πολιτικό ή οικονομικό κλίμα της Ρωσίας να αναγκάσει το Κρεμλίνο να γίνει πιο διαλλακτικό· στο άλλο, η κατάσταση στην Ουκρανία γίνεται τόσο άσχημη που το Κίεβο αναγκάζεται τελικά να αποδεχθεί τους τιμωρητικούς όρους της Μόσχας.
