Ο Ιορδάνης απευθύνει μια ιδιαίτερη αφιέρωση, αναδεικνύοντας τη διπροσωπία που συχνά επιδεικνύουν άνθρωποι σε δύσκολες καταστάσεις. Με χιούμορ και κριτική διάθεση, σχολιάζει την τάση ορισμένων να επιδεικνύουν θάρρος μόνο όταν δεν διακινδυνεύουν τίποτα.
Η αναφορά στην “κότα” λειτουργεί μεταφορικά, υπογραμμίζοντας τη διαφορά ανάμεσα στη θεωρία και την πράξη. Οι θεατές καλούνται να προβληματιστούν για τις προσωπικές τους επιλογές και την αυθεντικότητα τους απέναντι στις προκλήσεις της ζωής.
