Πάντα πίστευα ότι η επιχείρησή μου θα είναι πάντα ένα σταθερό, αμετάβλητο και μη απειλούμενο κομμάτι της ζωής μου. Κι αυτό γιατί η δουλειά μου, μαζί με την αγάπη μου γι΄αυτή, ήταν πάντοτε εκεί για εμένα, από το πρωί μέχρι το βράδυ. Από τον γνώριμο ήχου του ρολού που ανοίγει κάθε πρωί και τα φώτα που ανάβουν κάθε μέρα την ίδια ώρα μέχρι το ρυθμικό πάτημα του ταμείου και τους ανθρώπους που μπαίνουν και βγαίνουν σαν να ήταν κι αυτοί μέρος της καθημερινής ρουτίνας μου τα πάντα στην επιχείρηση μου μοιάζουν τόσο οικεία στα μάτια μου. Και η αλήθεια είναι πως μου αρέσει αυτή η προβλεψιμότητα γιατί μου δίνει την αίσθηση ότι έχω τον έλεγχο.

Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που, μέσα σε λίγα λεπτά, συνειδητοποίησα πόσο εύκολο είναι να χαθεί όλη αυτή η σιγουριά, πώς αρκεί μία αναποδιά για να ανατρέψει όλα όσα ξέραμε ως τώρα για ασφαλή και απόλυτα «δικά μας».

Ένα απόγευμα που έμοιαζε με όλα τα άλλα, ο καιρός άλλαξε ξαφνικά. Μέσα σε ελάχιστη ώρα, το νερό της καταρρακτώδους βροχής άρχισε να ανεβαίνει στον δρόμο μπροστά από το μαγαζί. Στην αρχή κοιτούσα αυτό που συνέβαινε με τη βεβαιότητα ότι σε λίγη ώρα απλά όλα θα περάσουν. Η βροχή θα κοπάσει και ο ουρανός θα καθαρίσει. Αλλά δεν έγινε έτσι. Αρχικά, έσπρωξα την πόρτα για να τη σφραγίσω όσο μπορούσα καλύτερα, αλλά το νερό είχε ήδη βρει τον δρόμο του για το εσωτερικό του καταστήματος. Μέχρι να καταλάβω τι ακριβώς είχε συμβεί ο εξοπλισμός και τα προϊόντα μου, όλα όσα είχα με τόσο κόπο δημιουργήσει, πλημμύρησαν με νερό.

Δεν ήταν ο πανικός που θυμάμαι πιο καθαρά, αλλά η αίσθηση του απόλυτου αδιεξόδου. Το να κοιτάς την περιουσία σου, ολόκληρη την καθημερινότητά σου να καταστρέφεται χωρίς να μπορείς να κάνεις τίποτα. Να νιώθεις ότι μια δουλειά ετών «σβήνει» μέσα σε μισή ώρα.

Τότε ήταν που για πρώτη φορά σκέφτηκα σοβαρά κάτι που πάντα άφηνα για «μετά»: την ασφάλιση της επιχείρησης μας. Πάντα έλεγα ότι δεν θα τύχει σε μένα, μέχρι τη στιγμή που πραγματικά συνέβη και σε εμένα.

Από τότε κατάλαβα ότι μια επιχείρηση δεν είναι απλώς ένας χώρος όπου πηγαίνω κάθε πρωί, ότι δεν είναι απλά το περιβάλλον εργασίας μου. Είναι πολλά – πολλά παραπάνω από αυτό. Είναι το μέρος γύρω από το οποίο έχω οργανώσει και στηρίξει όλη τη ζωή μου. Είναι μηχανήματα, εξοπλισμός, καινούργια, όμορφα προϊόντα. Και κυρίως, είναι η δυνατότητα να συνεχίζεις να έχεις δουλειά και την επόμενη ημέρα. Γιατί όταν ο χώρος σου πάθει ζημιά, το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι ο εξοπλισμός που ενδεχομένως θα καταστραφεί. Το κύριο πρόβλημα είναι ο χρόνος που χάνεται, οι πελάτες που κάνουν καιρό να έρθουν ξανά, η ζωή μας που παγώνει σε μία κατάσταση αναμονής.

Και η αλήθεια είναι πως στη σύγχρονη καθημερινότητα η πραγματικότητα έχει γίνει πιο αβέβαιη από ποτέ και ο παράγοντας «απρόβλεπτο» μοιάζει όλο και πιο συχνός και όλο και πιο κοντά σε εμάς. Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο, η πολιτεία δεν αφήνει πλέον στην τύχη της την υπόθεση «ασφάλεια επιχείρησης». Από τον Ιούνιο του 2025, κάθε επιχείρηση με συγκεκριμένο τζίρο πρέπει να είναι ασφαλισμένη, αλλιώς κινδυνεύει με πρόστιμα και με αποκλεισμό από κρατική στήριξη όταν τη χρειαστεί. Και μπορώ να καταλάβω τον λόγο. Γιατί όταν δεν έχεις προστασία, η πρώτη μεγάλη ζημιά μπορεί να σου προκαλέσει μη αναστρέψιμο πρόβλημα.

Στην αρχή ένιωσα ότι μπαίνω σε άγνωστα νερά. Δεν είχα ιδέα πώς λειτουργεί η διαδικασία ασφάλισης, τι πρέπει να καλύψω και πόσο χρόνο θα μου πάρει. Κι εκεί ήταν που ανακάλυψα ότι υπάρχει τρόπος να το κάνω χωρίς να χαθώ στη γραφειοκρατία. Για πρώτη φορά ένιωσα ότι κάποιος είχε φτιάξει μια λύση πραγματικά προσαρμοσμένη στην καθημερινότητα ενός επιχειρηματία σαν εμένα, που δεν έχει χρόνο για χαρτιά, ραντεβού και πολύπλοκες διαδικασίες.

Χάρη στην anytime έμαθα ότι υπάρχει πλέον τρόπος να ασφαλίσω την επιχείρησή μου εξ ολοκλήρου online, μέσα από μια υπηρεσία που έχει αλλάξει εδώ και χρόνια τον τρόπο που ασφαλίζουμε το αυτοκίνητο και το σπίτι μας, και τώρα κάνει το ίδιο και με τις επιχειρήσεις. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση το πόσο απλό ήταν: μπαίνεις στην πλατφόρμα, διαλέγεις το πρόγραμμα που σου ταιριάζει, γράφεις τα στοιχεία σου και μέσα σε λίγα λεπτά έχεις ολοκληρώσει κάτι που παλαιότερα θα απαιτούσε μέρες.

Αυτό που με κέρδισε, όμως, στην anytime δεν ήταν μόνο η ευκολία. Ήταν το γεγονός ότι πίσω από κάθε κίνηση και κάθε επιλογή υπήρχε απόλυτη διαφάνεια. Έβλεπα καθαρά τι καλύπτω, τι όχι, τι σημαίνει κάθε όρος. Και το πιο σημαντικό: η προστασία δεν περιοριζόταν μόνο στα «μεγάλα» προβλήματα, όπως σεισμοί, πυρκαγιές, πλημμύρες. Υπήρχαν καλύψεις για πράγματα που μπορούν να συμβούν καθημερινά και να σου μπλοκάρουν ολόκληρη τη λειτουργία: ένα βραχυκύκλωμα που μπορεί να προκαλέσει σοβαρή ζημία στον ηλεκτρονικό εξοπλισμό, μια ζημιά σε μηχανήματα, κάτι που χαλάει απότομα και αναγκάζει την επιχείρησή σου να σταματήσει τη λειτουργία της για λίγες ημέρες.

Για πρώτη φορά ένιωσα ότι η προστασία της δουλειάς μου δεν είναι κάτι περίπλοκο ή άπιαστο. Μπορεί να είναι απλή, ξεκάθαρη και άμεση, όπως θα έπρεπε να είναι πάντα.

Σε έναν κόσμο που μοιάζει όλο και πιο απρόβλεπτος, αυτό που χρειαζόμαστε όλοι δεν είναι μια ακόμα ατελείωτη λίστα από χαρτιά. Είναι ηρεμία και ασφάλεια. Η βεβαιότητα πως ό,τι κι αν γίνει, δεν θα χάσουμε όλα όσα πασχίσαμε να δημιουργήσουμε. Κι αυτή την ηρεμία κατάλαβα ότι μπορώ να την έχω, χωρίς καθυστερήσεις, χωρίς άγχος, χωρίς εκπλήξεις, με την anytime στο πλευρό μου.

Πλέον, δεν περιμένω να συμβεί κάτι στη δουλειά μου για να δράσω. Γιατί αν υπάρχει ένα πράγματα, μαζί με την υγεία μας, που αξίζει να προστατευτεί αυτό είναι η εργασία μας. Γιατί όλα όσα χτίσαμε, αξίζουν να είναι ασφαλή.