Το λογικό είναι να σκεφτεί κανείς ότι με την πρόοδο που έχει κάνει η ιατρική, και συγκεκριμένα στη περίπτωσή μας η οδοντιατρική, η κατάσταση των δοντιών μας θα ήταν καλύτερη από εκείνη των αρχαίων χρόνων. Όμως μια ανακάλυψη για την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία έρχεται να μας διαψεύσει.

Μια επιστημονική ομάδα που αποτελούνταν από αρχαιολόγους, ακτινολόγους, ανθρωπολόγους, ορθοδοντικούς πραγματοποίησε έρευνα και βρήκε ότι οι αρχαίοι Ρωμαίοι είχαν στοματική κοιλότητα που θα ζήλευαν και οι σημερινοί άνθρωποι.

Όταν εξερράγη ο Βεζούβιος, το 79 π.Χ. γέμισε τη Πομπηία με αέρια, ελαφρόπετρα και τέφρα. Μπορεί μεν να ήταν δολοφονική η έκρηξη, όμως δημιούργησε τις συνθήκες για να διατηρηθούν τα πτώματα σε άριστη κατάσταση, ικανά για μελέτη από τους επιστήμονες.

Σε απόσταση μέχρι και 20χλμ. οι επιστήμονες έχουν βρει πραγματικά θησαυρούς, για μελέτη και έτσι σήμερα συνεχώς βγαίνουν αποτελέσματα και μαθαίνουμε πράγματα για εκείνη την εποχή και τις συνήθειες των ανθρώπων.

Ένα από τα ευρήματα που μάθαμε πρόσφατα είναι η καταπληκτική οδοντοστοιχία που είχαν οι Ρωμαίοι.

Ανεξαρτήτου κοινωνικής θέσης ή πλούτου, το μεγαλύτερο ποσοστό των κατοίκων της περιοχής γύρω από το Βεζούβιο είχαν υγιή δόντια και ούλα.

Οι ερευνητές κατέληξαν πως ο σημαντικότερος λόγος που είχαν υγιή δόντια ήταν η διατροφή τους που περιορίζονταν σε δημητριακά και φρούτα και λαχανικά. Ας σκεφτούμε ότι η ζάχαρη δεν είχε ανακαλυφθεί ακόμα φυσικά.

Ενώ το δεύτερο σημαντικό πλεονέκτημα που είχαν, ήταν το νερό που ήταν πλούσιο σε φθόριο.

Φυσικά κατά τις αρχαιολογικές ανασκαφές έχουν βρεθεί και εργαλεία της εποχής που αποδεικνύουν ότι οι Ρωμαίοι ασκούσαν την οδοντιατρική από τότε.

Κάτι τελευταίο και αρκετά αλλόκοτο ήταν πως χρησιμοποιούσαν ανθρώπινα και ζωικά ούρα για τον καθαρισμό των δοντιών, κυρίως λόγω της αμμωνίας που περιέχουν.