Απάντηση στις αιτιάσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτη Φάμελλου σχετικά με το ποσοστό του ελληνικού δημοσίου επί των κερδών από πιθανά εμπορικά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα υδρογονανθράκων έδωσε ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σταύρος Παπασταύρου, μιλώντας στο Action24.

«Ο κ. Φάμελλος είπε ότι “παραπλανώ” λέγοντας ότι το ποσοστό του κράτους θα κυμαίνεται στο 40%. Με έναν απλοϊκό υπολογισμό βρήκε 3% – πόσο έχουν τα ΕΛΠΕ; 10% της κοινοπραξίας, 30% των ΕΛΠΕ έχει το κράτος, άρα 3% θα πάρει από τα κέρδη. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Στην πραγματικότητα το Κράτος, όπως ισχύει σε αυτές τις συμβάσεις, θα πάρει 20% φόρο εισοδήματος, 5% περιφερειακό φόρο, υπάρχει μία κατηγορία μισθώματα/royalties που ξεκινά από 4% και φτάνει 15%, και επιπλέον προβλεπόμενα στη σύμβαση ποσά, το κράτος φτάνει να λαμβάνει ένα ποσοστό μεταξύ 38-40%, εφόσον το κοίτασμα είναι εμπορικά εκμεταλλεύσιμο. Ο κ. Φάμελλος είπε θα πάρουμε 3%. Θα μου πείτε, είναι τεχνικά θέματα, συμβάσεις, μπορεί να μην ήξερε ο άνθρωπος. Έλα όμως που αυτή τη σύμβαση την έχει υπογράψει ο ίδιος ο κ. Φάμελλος! Γιατί η σύμβαση της ExxonMobil είναι η παλιά σύμβαση της Total του 2018, που φέρει την υπογραφή του. ‘Αρα, ή είναι παντελώς αδαής, γιατί δεν ξέρει τι υπογράφει, ή είναι προκλητικός συκοφάντης, όταν μου λέει ότι παραπλανώ για κάτι που ο ίδιος έχει υπογράψει. Κάπου πρέπει να τελειώσουμε με την αριστερά της υποκρισίας και της συκοφαντίας. Δεν επιτρέπεται να δίνουμε λάθος στοιχεία στον πολίτη» ανέφερε.

Ως προς τις δηλώσεις της Άννας Διαμαντοπούλου περί «μυστικής διπλωματίας» και συμφωνιών που «δεν κοινοποιούνται», ο Υπουργός σχολίασε: «Η συμφωνία με την ExxonMobil έχει ήδη περάσει από τη Βουλή το 2018, προφανώς τη γνωρίζει. Η συμφωνία με τη Chevron, μόλις ολοκληρωθεί, θα περάσει από το Ελεγκτικό Συνέδριο, όπου θα υποβληθεί εντός Νοεμβρίου, και μετά θα κυρωθεί από τη Βουλή. Και οι δύο συμφωνίες περνούν υποχρεωτικά από τη Βουλή. Όσον αφορά στη συμφωνία με την Ουκρανία, θα έπρεπε να γνωρίζει ότι δεν είναι διακρατική, αλλά μεταξύ ΔΕΠΑ και Naftogaz. ‘Αρα όλα αυτά περί μυστικής διπλωματίας και αδιαφάνειας δείχνουν μίζερη στάση, αδυναμία να καταλάβουμε τη μεγάλη εικόνα, ότι αυτές είναι εθνικές επιτυχίες που αυξάνουν τον εθνικό πλούτο και ανήκουν σε όλους τους Έλληνες. Και δεν έγιναν από τη μία μέρα στην άλλη – ξεκίνησε το 2011 με το Μανιάτη, 2014 με Σαμαρά – Βενιζέλο. Πρόκειται για μία θεσμική σκυταλοδρομία και είναι λάθος να την εντάσσουμε στα θέματα μικροπολιτικής αντιπολίτευσης. Κάποια πράγματα είναι εθνικά και υπεράνω».

Ειδικότερα, για τη συμφωνία με την Ουκρανία σχολίασε, σύμφωνα με το ΑΠΕ- ΜΠΕ: «Ενώ μιλάμε εμείς κάποιοι άνθρωποι σκοτώνονται, νοσοκομεία δεν έχουν ηλεκτρισμό, ζέστη. Καλή η συζήτηση και η μικροπολιτική, αλλά το ότι η Ελλάδα ήταν μία χώρα που είπε εξ αρχής ότι θα βοηθήσει με τις εταιρείες της την Ουκρανία να έχει παροχή ενέργειας είναι πολύ σημαντικό. ‘Αλλωστε η χώρα μας ξέρει τι σημαίνει εισβολή, το έχουμε βιώσει στην Κύπρο. Βραχυπρόθεσμα, τα πρώτα φορτία θα πάνε προς τα πάνω Ιανουάριο-Φεβρουάριο-Μάρτιο, ενώ η μακροπρόθεσμη συμφωνία ξεκινά από το 2030 και μετά».

Ο κ. Παπασταύρου εξήγησε ότι, εφόσον η εξόρυξη που θα γίνει σε 18 μήνες είναι επιτυχής, αυξάνεται ο εθνικός μας πλούτος, κάτι που σημαίνει ότι μετά την έναρξη παραγωγής θα εισέλθουν δισεκατομμύρια στη χώρα μας, θα αποτελέσουν δημόσιους πόρους, θα επιτρέψουν να στηρίξουμε την κοινωνική πολιτική, να έχουμε ρεύμα σε καλύτερη τιμή, να πάει η χώρα σε άλλο επίπεδο. «Με μία προϋπόθεση», είπε ο Υπουργός, «να είναι εμπορικά εκμεταλλεύσιμο το κοίτασμα. Η μεγαλύτερη εισηγμένη πετρελαϊκή εταιρεία στον κόσμο λέει θέλω να προχωρήσω σε 18 μήνες στο Μπλοκ ΙΙ κι εμείς την κοιτάμε με μισό μάτι; Δεν γίνεται».

Σχετικά με το ενδεχόμενο εντάσεων στα οικόπεδα νοτίως της Κρήτης, ο κ. Παπασταύρου απάντησε: «Η Λιβύη και η Ελλάδα έχουν οικόπεδα, στα οποία και οι δύο σέβονται τη μέση γραμμή στην πράξη. Στις διακηρύξεις μπορεί να δημιουργεί -όπως και η Τουρκία- εντάσεις, αλλά κατά την εκμετάλλευση των οικοπέδων της, δεν εμφανίζει το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Πώς θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά, αν θέλει να πάρει μέρος στο πετρελαϊκό παγκόσμιο γίγνεσθαι και να αγνοεί τους διεθνείς κανόνες; Καμία χώρα δεν μπορεί να το κάνει αυτό, θα έμενε στο περιθώριο. Ειδικά η Λιβύη, της οποίας τα δημόσια έσοδα από τους υδρογονάνθρακες είναι το 90% του κρατικού προϋπολογισμού της. Δεν θα μπορούσε να παίξει με τα δημόσια έσοδά της»

Ως «ανεπίτρεπτες» χαρακτήρισε ο κ. Παπασταύρου τις δηλώσεις Ζαχάροβα, λέγοντας ότι «η Ελλάδα έχει αναφαίρετο δικαίωμα για το πώς θα αναπτύξει την αμυντική της βιομηχανία και δεν πέφτει λόγος στην ίδια ή σε κάποιον άλλον. Πολύ λυπηρό όλο το περιεχόμενο των δηλώσεων, καμία αναφορά στην τουρκική εισβολή, στον σταθεροποιητικό ρόλο της Ελλάδας στα Βαλκάνια, δείχνει πως αντιμετωπίζει τη διεθνή πολιτική με εμπάθεια, δηλώσεις που εμείς απορρίπτουμε κατηγορηματικά».

Για το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα είπε «έχω διαβάσει αρκετές δηλώσεις του κ. Τσίπρα για εμένα και την οικογένειά μου, έχω χορτάσει. Ήταν μία περίοδος τοξικότητας, ποινικοποίησης πολιτικής ζωής, περίοδος στην οποία θεώρησαν τον πολιτικό τους αντίπαλο εχθρό και την πολιτική διαπάλη ως διαδικασία εξόντωσης του εχθρού. Για να κάνεις rebranding πρέπει να αλλάξεις, εκτός από το περιτύλιγμα, και το περιεχόμενο, που περνάει μέσα από την αυτοκριτική».