Η τραγωδία των γονέων που έχασαν τα παιδιά τους κατά τη διάρκεια των γεγονότων του Πολυτεχνείου αναδεικνύει τις ανθρώπινες ιστορίες πίσω από την ιστορική αυτή στιγμή. Οι αναμνήσεις και οι βιωματικές εμπειρίες τους, γεμάτες πόνο και αγώνα, αποτυπώνουν τη σφοδρή επιθυμία για ελευθερία και δικαιοσύνη.

Ο ραδιοσταθμός του Πολυτεχνείου, που έδινε φωνή στους αγωνιζόμενους, αποτέλεσε έναν κρίσιμο παράγοντα στην κινητοποίηση του κόσμου. Μέσα από τις εκπομπές του, οι γονείς των θυμάτων αναζητούν δικαίωση και μνήμη, επιμένοντας ότι οι θυσίες των παιδιών τους δεν θα ξεχαστούν.